16 เมษายน 2547 22:33 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ตนเองต้องเชื่อมั่น ไม่คลอนสั่นตามอารมณ์
ความดีที่สั่งสม ต้องชื่นชมในหัวใจ
ความดีต้องมีสุข หากมีทุกข์ควรสงสัย
มันอาจมีคราบไคล้ กิเลสไซร้ในตัวตน
16 เมษายน 2547 22:28 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ก่อกองทรายรายเริงตรงเวิ้งน้ำ
เจดีย์งามปราสาทสวยช่วยกันสรร
หลายหลายมือประคองคบประกบกัน
กว่าจะเป็นชิ้นอันนั้นยากเย็น
ก่อชีวิตอุทิศตนเพื่อสร้างสาน
จินตนาการด้วยใจจักใคร่เห็น
ก่อความเพียรต่อสู่รู้ลำเค็ญ
ยังยากเย็นกว่าก่อทรายหลายหลายกอง
16 เมษายน 2547 22:21 น.
เสือยิ้มมุมปาก
มองออกไปถนนว่าง เส้นแนวทางดูชัดเจน
ต้นไม้ยืนโอนเอน ไม่ลำเข็ญเช่นเมื่อวาน
ฟุตบาทดูเงียบเหงา เช่นตัวเราเฝ้ารำคาญ
เคยยุ่งมุ่งทำงาน ต้องเฝ้าบ้านนั่งทำใจ
16 เมษายน 2547 22:17 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ดื่มด่ำดำสดชื่น ปลุกให้ฟื้นฝืนกายา
คู่รสคู่ชีวา ต่อเวลาได้อีกยก
บีบคั้นกลั่นสมอง มองหาช่องเพื่อฉวยฉก
ทำงานดั่งคนงก กลัวผันผกต้องตกงาน
16 เมษายน 2547 22:15 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ใช้จ่ายไม่ประหยัด จะติดขัดกันไปหมด
ผ่อนบ้านและผ่อนรถ ต้องจำจดเป็นกฎเกณฑ์
สิ่งของที่ต้องใช้ ซื้อเอาไว้ที่จำเป็น
เรื่องนี้ทำเล่นเล่น เป็นกรรมเวรแก่ทุกคน
ใจใหญ่ต้องใจเล็ก ใครว่าเก๊กก็ต้องทน
ยุคนี้ยุคขัดสน ต้องห่วงตนและครอบครัว
มือใหญ่เป็นมือเด็ก เป็นมือเจ๊กเหนียวหนืดนัว
มัวแจกเค้าไปทั่ว เหลือแต่ตัวจะหัวหมุน
ใครหาว่าเรางก ยามเราตกใครช่วยหนุน
จำไว้นะแม่คุณ อย่าหันหุนฉุนดื้อดึง
ทำได้เพียงเท่านี้ คงจะมีสักวันหนึ่ง
เป็นเศรษฐีเป็นที่พึ่ง เดินผายผึ่งไม่พรึงกลัวฯ