23 ตุลาคม 2554 10:17 น.
เสี้ยว
เห็นเหมือนกันไหม
แสงสว่างที่รอคอยมานานนับ
อย่ากลัว อย่ากลัว
อย่าเพิกเฉยต่อเสียงร้องเรียก
แค่ก้าวเข้ามา แค่เอื้อมมือคว้า
เงียบสิ แล้วฟังเสียง
เราได้ยินเหมือนกันใช่ไหม
ตามมันไป ตามันไป
เสียงภายในยังเร่งเร้า
แสงสลัวยังเร่งร้อน
หากพันธนาการยังฉุดรั้ง
เสียงกระซิบเยาะหยันในความมืด
กลับมาเถิด กลับมาเถิด
หลับตาลง เจ้าคนขลาด
กลับมาซุกกายในเงามืดตรงนี้
ไม่ได้, อีกเสียงดังเร่งร้อน
ความหวังจะหรี่แสงจนดับหากเพิกเฉย
อย่าช้า อย่าช้า
เพราะเราต่างมาไกลเกินถอยกลับ
เธอต้องไป เพราะเราต้องไป
ไปตรงนั้น เพราะมันอยู่ตรงนั้น
ยินเสียงเร่งเร้าดุจกลองระรัว
อย่าหันกลับ อย่าหันกลับ
ตราบที่ความฝันของเธอยังคงดิ้นพล่าน
และศรัทธานั้นยังเป็นของเรา
แม้ความหวังจะสลัวลางเจียนดับ
แต่เราจะเชื่อ ตราบที่ใครอีกคนยังเชื่อ
ไปด้วยกัน ไปด้วยกัน
แม้ผวาหวาด ก็จะเอื้อมมือคว้า
ตราบบนหนทางยังมี แค่..ใครสักคน