แล้วสักวันจะไปหา แด่พี่โจ้ วงพอส

เสี้ยว

บนหลังคาฉันนั่งมองฟ้า
เพราะอยากรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้นไหม
ระยิบดาววะวิบวาวอยู่ไกลๆ
คล้ายเธอกะพริบตาให้เหมือนวันวาน

บนโลกที่ไร้ลมหายใจของเธอ
มีเพียงสายลมละเมอเป็นเพลงขับขาน
รูปเก่าๆ เพลงเก่าๆ เรียงร้อยเป็นตำนาน
ทำนองสอดประสาน เล่านิทานเรื่องของเธอ

และเธอยังคงเป็นแรงบันดาลใจที่สดใหม่
ยังคงเป็นเชื้อไฟเติมใจเสมอ
ผู้คนเล่าขาน จะจารจำความฝันของเธอ
แม้ที่ว่างจะห่างเกินพบเจอ 
...แต่หัวใจเธอไม่จากไกล

ค่ำคืนที่เงียบงัน
หากบทเพลงเหล่านั้น เสียงเธอยังสดใส
ยังเล่าเรื่องราว บอกกล่าวความเป็นไป
ข้อความยังเหมือนใหม่ แม้เจ้าของจากไปไม่กลับมา

ได้ยินไหมนั่นเสียงสะท้อน
จากใจที่แทบขาดรอนของคนมากหน้า
เสียงเหล่านั้นผูกพันเราไว้ตลอดเวลา
ว่า "สักวัน จะไปหา" ที่ปลายฟ้า...ฝั่งนั้น