27 กรกฎาคม 2549 20:49 น.
เสี้ยว
โอบกอดฉันหน่อยจะได้ไหม
ขอทำตัวอ่อนไหวเสียบ้าง
เข้มแข็งมาแล้วตลอดทาง
ขอยอมแพ้ความอ้างว้างบ้างได้ไหม
สบตาฉันหน่อยคนดี
ดวงตาคู่นี้ช่วยมองมันใกล้ๆ
อยากให้เธอรู้บางเรื่องในใจ
ที่ฉันซ่อนไว้ภายในตลอดมา
ปลอบประโลมฉันเถิด
ยามที่ใจเกิดความเหว่ว้า
มือคู่นั้น ได้ไหม....ช่วยซับน้ำตา
อยากฟังเสียงกระซิบเบาๆว่า...ไม่เป็นไร
ที่เคยร้องทำนองหวานๆ
เธอช่วยขับขานมันอีกได้ไหม
อยากรู้เหลือเกิน เธอร้องมันให้ใคร
เป็นฉันจะได้ไหม ที่จะได้มัน
จับมือฉันไว้หน่อยนะ
แล้วเธอจะรู้ว่ามันไหวสั่น
เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ได้เจอกัน
เธอช่วยรับรู้มันหน่อยจะได้ไหม
อยากบอกเธอทุกครั้งที่เจอหน้า
แต่ปัญหาคือมันพูดไม่ไหว
ได้ยินเสียงตัวเองกลบเกลื่อนออกไป
ไว้เจอกันใหม่ เอ่อ..สวัสดี...
26 กรกฎาคม 2549 23:43 น.
เสี้ยว
เคยหลงว่าเราเหมือนดาวบนฟ้า
ใครต่างมองมาตามแสงกระจ่าง
อนิจจาเอ๋ย ดาวเลยหลงทาง
บนท้องฟ้ากว้างใช่มีดาวเดียว
หมู่ดาวหรอกนั่น ที่เขาหันหา
ดาวเจ้าอ่อนล้า ใช่ใครจะเหลียว
หากดาวดวงนี้หายไปดวงเดียว
ก็ไร้คนเลี้ยวมาตามกลับคืน
คิดหลงคิดฝันสำคัญตนผิด
ไม่ได้เผื่อคิดให้เป็นอย่างอื่น
ดาวเอ๋ยดาวจ๋าอย่ามัวกล้ำกลืน
ก้มหน้าทนฝืนกลับคืนลงดิน
25 กรกฎาคม 2549 20:22 น.
เสี้ยว
อย่ามาสนใจฉันมาก
ไม่ต้องมาลำบากขนาดนั้น
ฉันเองไม่ใช่คนสำคัญ
และกลัวตัวเองนั้นจะได้ใจ
จริงอยู่อยากให้เธอมารัก
แต่เรามันแค่คนรู้จัก....เท่านั้นใช่ไหม
และเธอเองก็คงจะมีใคร
ที่เขาคอยห่วงใยใส่ใจตัวเธอ
อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้เลย
ถึงฉันทำเฉย....แต่ใจคิดเลยไปเสมอ
ใจอ่อนแอ ที่แท้ก็อยากเจอ
วันไหนไม่เห็นเธอ ก็เอาแต่ชะเง้อคอย
อย่าสร้างความหวังให้กับฉัน
เพราะใจมันไหวสั่นอยู่ไม่น้อย
เธออาจไม่จริงจัง แต่ฉันหวังนั่งใจลอย
ชีวิตมันก็พลอยเปลี่ยนผันจากเคยเป็น
ช่วงนี้ ฉันคงห่างหาย
ไม่อยากย่างกรายไปให้ได้เห็น
ต้องหักห้ามไว้...เพราะกลัวอ่อนไหวกว่าที่เป็น
บังคับใจแสนยากเย็น เพราะสิ่งที่เป็นคือรักเธอ
25 กรกฎาคม 2549 19:25 น.
เสี้ยว
หนาวน้ำฟ้าฟ้าพัดพรูพร่าง
หนาวน้ำค้างค้างคืนสดใส
หนาวสายฝนฝนหล่นพรมใจ
หนาวสายลมไกวไล้พรรณไพรพราว
แสนหนาวเย็นตามเส้นแนวป่า
คิดอยู่ว่าดอกหญ้าอาจหนาว
ยามลมพัดใบสะบัดพราว
แล้วกลีบขาวร่วงกราวลงดิน
ดอกหญ้าเหนื่อยนักไยไม่พักก่อน
ยามสายลมซอนอ้อนแอบแถบหิน
ดอกหญ้าหนาวนักเอนพักลงดิน
ที่ยังไม่สิ้นกลิ่นอโณทัย
ตะวันตกดินดินยังอุ่นหญ้า
ดาวยังอุ่นฟ้าฟ้าจึงสดใส
หากหินกระด้างไร้ร้างอุ่นใด
ไม่ห่างหัวใจเย็นเยียบเทียบทัน
อยากแอบไอกรุ่นอุ่นดินกลิ่นหญ้า
อยากเป็นนภาดาราอุ่นฝัน
อยากเหมือนเมฆใหญ่รับไอตะวัน
อยากได้อุ่นอันอาบฝันสู่ใจ
23 กรกฎาคม 2549 23:55 น.
เสี้ยว
ตัวก็ไกล ใจก็ห่าง
สิ่งต่างๆยังเลี้ยงไว้ในความฝัน
คงอีกนานแสนนานหรือว่าไม่มีวัน
ที่มีเราคู่กันดูแลกันนานเท่านาน
นับจากวันที่พบเธอครั้งแรก
ความรู้สึกแปลกข้างในใจก็แผ่ซ่าน
ยังคงเก็บเวลานั้นไว้นึกฝันยามต้องการ
อยากให้คงอยู่ชั่วกาลอย่าผ่านเลย
เพราะเป็นความรักที่ต้องฝังซ่อนในส่วนลึก
ด้วยเธอไม่เคยรู้สึก เลยต้องแสร้งทำเฉย
รู้รู้อยู่ ตัวเราไม่ได้เป็น แม้คนคุ้นเคย
ไม่แปลกหรอกหัวใจเอ๋ย ที่ต้องเจ็บ ทรมาน
จะมีสิ่งใดมาเยียวยาแผลนี้ได้ไหม
หล่อเลี้ยงหัวใจที่บอบช้ำจนชาด้าน
ที่ต้องเว้นระยะห่าง ว่างไว้พอประมาณ
เพราะกลัววันหนึ่งเธอรำคาญ และหนีจากไป
ใจจริง ยังอยากไปหา อยากไปเห็นให้ได้รู้
อยากไปดู ว่าใจพอหวังได้ไหม
อยากสอบถามข่าวคราว อยากรู้เรื่องราวความเป็นไป
อยากรู้ชีวิตเธอเป็นอย่างไร เธอมีใครดูแลหรือยัง
ต่อจากนี้เรื่องราวจะเป็นเช่นไรหนอ
เพราะต่อให้รออีกแค่ไหน ก็คงไร้ความหวัง
ควรถอนใจกลับคืน แต่ดันฝืนดันทุรัง
มันเลยยังละล้าละลังวุ่นวาย
แค่.....อยากเป็นใครสักคนที่เธอจะคิดถึง
เพียง.....เป็นใครคนหนึ่งที่เธอให้ความหมาย
อยาก.....มีเธอคอยดูแลอยู่เคียงข้างกาย
รัก.....อันมากมาย จะบอกเธอได้ไหมในสักวัน
จะ.....ถึงวันนั้นไหมที่เธอได้รู้สึก
ว่า.....ในส่วนลึก ใครแอบนึก แอบเอาเธอไปฝัน
หรือ.....ใครคนนั้นควรหยุดยั้งที่หวังไว้สารพัน
ไม่.....มีทางเลยสักวัน ที่ฝันนั้นจะเป็นจริง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเสี้ยว
หน้าส่วนตัว
1380
