10 มกราคม 2545 16:48 น.

สายน้ำ..ดวงดาว

เสี้ยว

ดวงดาวบนฟ้า......
พร่างพรายสายตา ดาราทอแสง
แผ่วไล้เกลียวคลื่น ดาษดื่นสำแดง
เสียงคลื่นซัดแรง ไม่แรงถึงฟ้า

แผ่นน้ำเอย.....
เจ้านั้นเคยแอบเลยล่องฟ้า
ตะเกียกตะกายให้ถึงดารา
ทุ่มสุดกายาคว้าดาวดวงนั้น

ก่อตัวจากน้ำหยดหนึ่ง.....
ลอยล่องถึงซึ่งคอยดาวฝัน
อีกนิดเดียวเดี๋ยวถึงดาวนั้น
แต่ฉับพลันหยาดตกเป็นฝน

ฝนพรูฝนพร่างดั่งฝนน้ำตา......
รวบรวมกายาคว้าดาวอีกหน
ตะกายขึ้นใหม่หลายครั้งอดทน
หากแต่ไร้ผลฝนตกจากฟ้า

แผ่นน้ำเงยหน้ามองดาว.....
เย็นเยือกเหน็บหนาวมองดาวอ่อนล้า
มองเห็นดาวเด่นนั้นคู่จันทรา
เดือนคู่ดารา มองฟ้าหมดแรง

1191

love

comment

9 มกราคม 2545 14:52 น.

ออกตาม ถามหา โลกฝัน

เสี้ยว

กล่าวถึงฝันที่วิจิตรบรรจงสร้าง
ใช่ความว่างเวิ้งว้างกลางเวิ้งฝัน
คือความคิดที่เรียงถ้อยร้อยรับกัน
เป็นสิ่งอันสำคัญอย่างมากมาย

โลกเรืองรองในวันที่ฝันสร้าง
โลกเลือนลางในวันฝันลับหาย
โลกคือโลกในวันฝันทลาย
แต่โลกคล้ายสวนสวรรค์เมื่อฝันเยือน

หลับตาเห็นสายรุ้งงามทอทามทับ
ลืมตารับภาพที่เห็นไม่เป็นเหมือน
ในฝันนั้นคือวันสุขทุกข์ไม่เยือน
ฝันลางเลือนเพียงใดใคร่ติดตาม

ออกตามหาโลกฝันอันวิจิตร
ดั้นด้นตามความคิดชีวิตถาม
โลกความจริงโหดร้ายจึงออกตาม
หาโลกงามตรงข้ามโลกที่เป็นจริง

เดินจนเหนื่อยไม่ยอมแพ้แม้อ่อนล้า
ไม่จนกว่าจะพบฝันอันใหญ่ยิ่ง
อดทนเดินคือเดินหนีโลกที่จริง
ไปสู่สิ่งที่สรรค์สร้างกลางมายา

จนสุดท้ายค้นหาฝันไม่พบ
มันคือจบความตั้งมั่นฝันหายหน้า
หมดกำลังหมดความหวังหมดปัญญา
หมดศรัทธาจากมายาสารพัน

เพียงความฝันที่วิจิตรบรรจงสร้าง
เพียงความว่างเวิ้งว้างกลางเวิ้งฝัน
เพียงความคิดที่เรียงถ้อยร้อยรับกัน
เพียงสำคัญแต่ในฝันใช่ความจริง

945

love

comment

8 มกราคม 2545 20:52 น.

คิดถึงเพื่อน...3

เสี้ยว

นี่ตัวเราเป็นอะไร
ทำไมหวั่นไหวโหยหา
เปลี่ยวเหงากว่าเคยเป็นมา
เหมือนว่าเราไม่มีใคร
เหลียวหันพลันมองรอบกาย
เพื่อนยังไม่หายไปไหน
เฮฮาพูดจาสุขใจ
แต่ใยใจเศร้างอแง
ตัวเราก็เพื่อนตั้งมาก
แต่ยากจะหาเพื่อนแท้
เพื่อนเปลี่ยนเวียนพักตร์ผันแปร
ชะแง้หาใครเข้าใจ
เคยมีเพื่อนแท้หนึ่งคน
แต่กาลเวียนวนไฉน
เพื่อนหนึ่งเพื่อนแท้เวียนไป
เพื่อนแท้คนใหม่ไม่มี
คิดถึงเพื่อนแก่เพื่อนเก่า
ความเหงาปลุกเร้าใจนี้
สายลมบอกเพื่อนรักที
เพื่อนเก่าคนนี้อยากเจอ

928

love

comment

7 มกราคม 2545 20:09 น.