10 มกราคม 2545 16:48 น.

สายน้ำ..ดวงดาว

เสี้ยว

ดวงดาวบนฟ้า......
พร่างพรายสายตา ดาราทอแสง
แผ่วไล้เกลียวคลื่น ดาษดื่นสำแดง
เสียงคลื่นซัดแรง ไม่แรงถึงฟ้า

แผ่นน้ำเอย.....
เจ้านั้นเคยแอบเลยล่องฟ้า
ตะเกียกตะกายให้ถึงดารา
ทุ่มสุดกายาคว้าดาวดวงนั้น

ก่อตัวจากน้ำหยดหนึ่ง.....
ลอยล่องถึงซึ่งคอยดาวฝัน
อีกนิดเดียวเดี๋ยวถึงดาวนั้น
แต่ฉับพลันหยาดตกเป็นฝน

ฝนพรูฝนพร่างดั่งฝนน้ำตา......
รวบรวมกายาคว้าดาวอีกหน
ตะกายขึ้นใหม่หลายครั้งอดทน
หากแต่ไร้ผลฝนตกจากฟ้า

แผ่นน้ำเงยหน้ามองดาว.....
เย็นเยือกเหน็บหนาวมองดาวอ่อนล้า
มองเห็นดาวเด่นนั้นคู่จันทรา
เดือนคู่ดารา มองฟ้าหมดแรง				
9 มกราคม 2545 14:52 น.

ออกตาม ถามหา โลกฝัน

เสี้ยว

                    กล่าวถึงฝันที่วิจิตรบรรจงสร้าง
            ใช่ความว่างเวิ้งว้างกลางเวิ้งฝัน
            คือความคิดที่เรียงถ้อยร้อยรับกัน
            เป็นสิ่งอันสำคัญอย่างมากมาย
                                                   
                                                          โลกเรืองรองในวันที่ฝันสร้าง
                                              โลกเลือนลางในวันฝันลับหาย
                                              โลกคือโลกในวันฝันทลาย
                                              แต่โลกคล้ายสวนสวรรค์เมื่อฝันเยือน
               
                    หลับตาเห็นสายรุ้งงามทอทามทับ
            ลืมตารับภาพที่เห็นไม่เป็นเหมือน
            ในฝันนั้นคือวันสุขทุกข์ไม่เยือน
            ฝันลางเลือนเพียงใดใคร่ติดตาม
                    
                                                           ออกตามหาโลกฝันอันวิจิตร
                                              ดั้นด้นตามความคิดชีวิตถาม
                                              โลกความจริงโหดร้ายจึงออกตาม
                                              หาโลกงามตรงข้ามโลกที่เป็นจริง

                    เดินจนเหนื่อยไม่ยอมแพ้แม้อ่อนล้า
            ไม่จนกว่าจะพบฝันอันใหญ่ยิ่ง
            อดทนเดินคือเดินหนีโลกที่จริง
            ไปสู่สิ่งที่สรรค์สร้างกลางมายา
   
                                                         จนสุดท้ายค้นหาฝันไม่พบ
                                              มันคือจบความตั้งมั่นฝันหายหน้า
                                              หมดกำลังหมดความหวังหมดปัญญา
                                              หมดศรัทธาจากมายาสารพัน
     
                    เพียงความฝันที่วิจิตรบรรจงสร้าง
            เพียงความว่างเวิ้งว้างกลางเวิ้งฝัน
            เพียงความคิดที่เรียงถ้อยร้อยรับกัน
            เพียงสำคัญแต่ในฝันใช่ความจริง				
8 มกราคม 2545 20:52 น.

คิดถึงเพื่อน...3

เสี้ยว

นี่ตัวเราเป็นอะไร
ทำไมหวั่นไหวโหยหา
เปลี่ยวเหงากว่าเคยเป็นมา
เหมือนว่าเราไม่มีใคร
     เหลียวหันพลันมองรอบกาย
เพื่อนยังไม่หายไปไหน
เฮฮาพูดจาสุขใจ
แต่ใยใจเศร้างอแง
     ตัวเราก็เพื่อนตั้งมาก
แต่ยากจะหาเพื่อนแท้
เพื่อนเปลี่ยนเวียนพักตร์ผันแปร
ชะแง้หาใครเข้าใจ
     เคยมีเพื่อนแท้หนึ่งคน
แต่กาลเวียนวนไฉน
เพื่อนหนึ่งเพื่อนแท้เวียนไป
เพื่อนแท้คนใหม่ไม่มี
     คิดถึงเพื่อนแก่เพื่อนเก่า
ความเหงาปลุกเร้าใจนี้
สายลมบอกเพื่อนรักที
เพื่อนเก่าคนนี้อยากเจอ				
7 มกราคม 2545 20:09 น.

ใคร...คนไร้ค่า

เสี้ยว

ใครที่เธอเห็นว่าไร้ค่า 
ใครที่เธอเห็นว่าไม่ต้องสน
ใครที่เธอเห็นว่าไม่ทุกข์ทน
คือใครสักคนที่รักเธอ				
6 มกราคม 2545 09:50 น.

กล่องวิเศษ

เสี้ยว

ฉันอยากจะมีกล่องวิเศษ
ไว้เก็บเศษเสี้ยวความรู้สึก
บรรจุเอาไว้ด้วยความคิดนึก
เก็บเอาไว้ลึก-ลึกทุกเรื่องราว

เก็บท้องฟ้าแสนสวย
ที่ระบายด้วยเมฆขาว
เก็บภูเขาทิวยาว-ยาว
เก็บมาร้อยเรื่องราวในใจ

กล่องใบสวยใบนี้
คงจะมีค่ายิ่งกว่ากล่องไหน
เพราะเก็บทุกเรื่องราวประทับใจ
ตราตรึงไว้คล้ายเป็นตำนาน

เก็บเรื่องราวผู้ชายคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งมีเรื่องเล่าขาน
สิ่งดี-ดีเก็บจากวันวาน
จดจำจารลึกในหัวใจ

แม้ช่วงเวลาของเราแสนสั้น
หากแต่สารพันความหมาย
ในกล่องจะมีฝันพรรณราย
ลึกล้ำด้วยความหมายแห่งอดีตเรา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสี้ยว
Lovings  เสี้ยว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสี้ยว
Lovings  เสี้ยว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสี้ยว
Lovings  เสี้ยว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเสี้ยว