27 พฤษภาคม 2544 10:43 น.
เสี้ยว
สะเก็ดดาวพราวพรักประดับฟ้า
นำใจข้าพาเพริศเตลิดฝัน
ผ่านนภาสู่เมืองฟ้าดาราจันทร์
เกี่ยวเกาะพันผันวิมานสู่ฟ้าไกล
ระริกรี้ชี้ชวนดาวแข่งกันเด่น
แสงนวลเย็นพะพราวพร่างสว่างใส
พรูน้ำค้างกลางค่ำคืนชื่นฤทัย
กลิ่นอายไอละอองฟ้าพาสู่ดิน
สะดุ้งตื่นลืมตาพาฝันหาย
ดูกลับกลายใจแห้งแล้งดาวสิ้น
เพียงแค่ฝันที่ข้าเคยได้ยลยิน
ทุกสิ่งสิ้นเป็นเพียงเพราะข้าฝันไป
อยากเพียงเก็บในสิ่งที่ข้าเห็น
อยากให้เป็นความจริงให้จงได้
อยากมองฟ้าแล้วมองเห็นดาราไกล
ที่มิใช่ตึกใหญ่มาบดบัง
24 พฤษภาคม 2544 09:51 น.
เสี้ยว
แผ่นกระดาษพาดแอ่นบนแผ่นไม้
วาดลวดลายสายเส้นเป็นเขตขัณฑ์
รวมเรื่องราวใหญ่น้อยไว้ร้อยพัน
เพียงสำคัญขานตำนานผ่านแผ่นเดียว
หากลองย้อนมองหมู่มวลมนุษย์
เปรียบประดุจสิ่งใดลองแลเหลียว
จักรวาลไพศาลกว้างจริงเจียว
ละแหล่นเลี้ยวเรียวทางอย่างยืนยง
มนุษย์เรามัวลุ่มหลงทะนงนัก
จงประจักษ์ว่าสิ่งรู้เพียงเศษผง
อย่าเทียมเทียบจักรวาลที่ธำรง
เจียมตนลงคงเทียบ เ พี ย ง ธุ ลี
15 พฤษภาคม 2544 00:05 น.
เสี้ยว
ระเรื่อเรืองขอบฟ้า
ชั่วพริบตาขอบฟ้าเลือนหาย
อีกไม่นานดาวจะขึ้นพร่างพราย
ความฝันพรรณรายน่าติดตาม
เพริศแพร้วจินตนากว้างนัก
อยากรู้อยากประจักษ์จึ่งทวงถาม
ความฝันใยอยู่แค่ชั่วยาม
ยากจะตามให้ถึงซึ่งความจริง
ดวงดาวอยู่ไกล ไกลยิ่งนัก
ยังรู้ยังประจักษ์ถึงความใหญ่ยิ่ง
จงยืนหยัดต่อสู้ในความจริง
เพื่อสรรพสิ่งคงอยู่ในฝันงาม
14 พฤษภาคม 2544 23:59 น.
เสี้ยว
ระเรื่องเรืองอ่อนล้า เย็นยล
เมฆหมู่ระบายหม่น ทั่วหล้า
ยามเย็นย่ำคืบรน เข้าไล่
แสงสว่างหายลับฟ้า จึ่งร้าว ใต้จันทร์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเสี้ยว
หน้าส่วนตัว
1338
