30 พฤศจิกายน 2544 17:45 น.
เสี้ยว
ใจคนอ่อนแอ
ท้อแท้อ่อนไหว
ลมพัดแกว่งไกว
ลอยไปตามทาง
ไจคนสับสน
เวียนวนโลกกล้าง
จุดหมายเวิ้งว้าง
เคว้งคว้างทางไป
ใจคนเท่านี้
เท่าที่ทำได้
ทำใจให้สบาย
สุดท้ายได้ดี
28 พฤศจิกายน 2544 21:07 น.
เสี้ยว
สงสัย ใคร่รู้ ครุ่นคิด
ชีวิต งงงง สับสน
หงุดหงิด งี่เง่า เหลือทน
สาละวน ทนคิด จิตมัวๆ
เวิ้งว้าง ว่ายวน จมสมอง
ความคิด ตั้งกอง ท่วมหัว
งงงง เง็งโง่ รู้ตัว
เมามั่ว ชั่วดี มีน้อย
ไม่รู้ อะไร ที่ทำอยู่
สมอง มู่ทู่ เหงาหงอย
คิดไป คิดมา ใจลอย
แล้วผล็อย หลับลึก หายงง
28 พฤศจิกายน 2544 20:52 น.
เสี้ยว
สงสัย ใคร่รู้ ครุ่นคิด
ชีวิต งงงง สับสน
หงุดหงิด งี่เง่า เหลือทน
สาละวน ทนคิด จิตมัวๆ
เวิ้งว้าง ว่ายวน จมสมอง
ความคิด ตั้งกอง ท่วมหัว
งงงง เง็งโง่ รู้ตัว
เมามั่ว ชั่วดี มีน้อย
ไม่รู้ อะไร ที่ทำอยู่
สมอง มู่ทู่ เหงาหงอย
คิดไป คิดมา ใจลอย
แล้วผล็อย หลับลึก หายงง
22 พฤศจิกายน 2544 18:43 น.
เสี้ยว
ทานตะวัน...ใครนะเข้าใจเรียก
ทานตะวัน...ฟังเสียงเพรียกตะวันฉาย
ทานตะวัน...หันสู้แดดจวบวันตาย
ทานตะวัน...คือดอกไม้แห่งแกร่งทน
ทานตะวัน...เต็มทุ่งบานดารดาษ
ทานตะวัน...องอาจสู้แดดฝน
ทานตะวัน...เป็นตัวอย่างแห่งปวงชน
ทานตะวัน...ผู้ทานทนเหนือผู้ใด
มนุษย์ฤาทำได้อย่างทานตะวัน
อุปสรรคสารพันทนได้ไหม
จดจำจารทานตะวันไว้ในใจ
ให้ผลิดอกออกใบใจอดทน
ทานตะวันสอนให้หันประจัญหน้า
สู้ยิบตาหาญกล้าปรากฏผล
ทานตะวันสอนคนให้เต็มคน
ให้หันทนผจญทุกข์ลุกมุ่งเดิน
8 พฤศจิกายน 2544 10:44 น.
เสี้ยว
ก้าวที่ล้มก้าวที่พลาดหากหยุดยั้ง
ฝันคงพังพลังสิ้นบินแหลกหลง
หากก้าวพลาดผงาดแพ้จงดำรง
ยืนให้ตรงทรงกายได้ด้วยพลัง
ถ้าสะดุดแล้วหยุดก้าวก็คงแย่
หากนั่งแช่แพ้แน่และผิดหวัง
ขอจงเปลี่ยนความท้อเป็นกำลัง
อย่าให้หวังภินทร์พังตรงนี้เลย
คนอื่นรุดก้าวล้ำหน้าเพราะตัวเขา
อย่าโง่เง่ามองตามหลังแล้วนั่งเฉย
คนวิ่งตามมาข้างหลังไม่น้อยเลย
จะโดนเปรยว่าแพ้โดนข้าแซง
ถึงสะดุดหกล้มล่มคลุกฝุ่น
อย่าหมกมุ่นกับหมอกควันฝันแสลง
ใจมุ่งมั่นที่ซุกซ่อนจงสำแดง
อย่าอ่อนแรงเข้มแข็งสู้สู่เส้นชัย