19 มกราคม 2545 07:40 น.
เสี้ยว
ฉันเก็บดอกหญ้ามาสาน
เรียงร้อยเป็นตำนานแห่งความรัก
เพราะฉันได้ค้นพบและรู้จัก
ว่ารักนั้นคือ ความธรรมดา
ฉันเก็บดนตรีของสายธาร
ที่ขับขานทำนองความเหว่ว้า
เพราะยามใดที่ใจเจ็บช้ำมา
ฉันมักระบายน้ำตาให้น้ำในลำธาร
ฉันเก็บทิวเขายิ่งใหญ่
ที่ทอดตัวยาวไกลเสียดฟ้าตระหง่าน
เพราะยามใดใจอ่อนล้าแสนซมซาน
ขุนเขาจะเป็นดั่งปณิธานให้ฉันนั้นมั่นคง
เก็บอีกหลายสิ่งหลายอย่าง
เก็บการเดินทางที่ฉันเดินพลัดหลง
เก็บเอาไว้ในกล่องไร้รูปทรง
และจะเก็บหัวใจที่ซื่อตรงไว้ให้คนที่พร้อมจะจริงใจ
13 มกราคม 2545 10:19 น.
เสี้ยว
ในวันที่ทุกอย่างคล้ายกับจะผิดพลาด
เธอก็อาจมีวันอย่างนั้นบ้างใช่ไหม
แต่ไม่เป็นหรอกนะ...ไม่เป็นไร
เพราะกำลังใจ..กำลังเดินทางไปในแนวหมู่ดาว
คงจะมีบ้างที่บางสิ่ง..บางอย่าง
ทำให้เธอล้มลงกลางทาง..แสนอ้างว้างในคืนเหน็บหนาว
แต่โน่นไงล่ะดวงดาวอวดแข่งแสงพราวสกาว
ความรักฉันโบยบินข้ามเวหาหาว..ผ่านหมู่ดาวเข้าสู่ใจเธอ
เป็นอย่างไรบ้างล่ะ...เพื่อนฉันคนนี้
ความรักที่ฉันมียินดีมอบให้เสมอ
เพราะมันสำคัญอยู่ที่เธอยังคงเป็นเธอ
หากวันใดความท้อแท้ล้นเอ่อ..ขอให้รู้เสมอว่าฉันห่วงใย
12 มกราคม 2545 22:19 น.
เสี้ยว
ฉันรู้จักเส้นขนาน
เฉกเช่นตำนานแห่งความรัก
ในเมื่อความรักที่ฉันรู้จัก
มันมักจะเป็นเช่นนั้น
เรื่องราวของฉันกับเธอ
ก็ขอเผลอคิดแค่ไหนฝัน
เมื่อความสุขของเธอคือสิ่งสำคัญ
ฉันขอเก็บเรื่องราวนั้นไว้กับฉันคนเดียวพอ
11 มกราคม 2545 22:19 น.
เสี้ยว
เราคุยกันในความฝัน
เธอรู้สึกถึงมันหรือเปล่า
ในฝัน ดอกหญ้า ฟ้าใส ทายทักเรา
สายลมไล้แผ่วเบามีเพียงเรากับฟ้า
เรียงร้อยดอกหญ้ามาสาน
เก็บเกี่ยวเป็นตำนาน ที่เบ่งบานน่าค้นหา
เขียนบันทึกของเรา คล้ายนิทานปรัมปรา
เขียนกำกับไว้ว่า..รักเธอเท่าฟ้า..และรักตลอดไป
แล้วนี่เราเป็นอะไรรึเปล่า
เรื่องของเราเคยมีที่ไหน
คงเป็นฉันที่ฝันข้างเดียวเรื่อยไป
ฝันเธอคงจะมีใคร......ที่เขาเป็นตัวจริง
11 มกราคม 2545 17:16 น.
เสี้ยว
ท่ามกลางความรักแสนหวานของเธอ
ที่พบที่เจอะเจอแต่ความอบอุ่น
หัวใจของเธอมันแสนละไมละมุน
เหมือนหมอนให้แนบให้หนุนยามใจอ่อนล้า
โลกอันแสนสุขของตัวเธอนี้
ความฝันหลากสีมีปีก.....หลีกบินถึงฟ้า
ฝันเธอแผ่รังสีแห่งรักละมุนออกมา
ฝันเธอมีภาษา...แห่งรักมากมาย
เธอ...เพียงแค่ผู้ชายคนหนึ่ง
กับคำหวานซึ้ง ซึ่งเรียงร้อยความหมาย
หากแต่เธอตั้งใจให้ใครที่สำคัญอย่างมากมาย
ฉันจึงคล้ายๆ เป็นมารในใจเธอ
เปล่าหรอกนะ...เปล่า
ฉันขอชื่นชมความเหงา กับดวงดาวคนเดียวเสมอ
ไม่ขัดขวางความรักมั่นคงของใครที่เธอพบเจอ
ขอเพียงชื่นชมโลกแสนสวยของเธอ...แม้น้ำตาเอ่อ..ท่วม..ท้น..ใจ