30 กรกฎาคม 2549 23:39 น.
เสี้ยว
เหนื่อยไหมคนดี
ในวันที่หัวใจอ่อนล้า
เธอดูเข้มแข็ง แต่เรี่ยวแรงของนัยย์ตา
มันฟ้องอยู่ว่า ใจเธออ่อนล้าเหลือเกิน
ขอโทษที่ฉันรู้
ก็เราทั้งคู่ ใช่รู้จักกันผิวเผิน
ถึงจะเลิกร้าง แต่ระยะห่างไม่กว้างเกิน
ถึงจะคนละเส้นทางเดิน แต่ไม่เกินจะห่วงใย
ถึงเรื่องของเราจะจบ
ด้วยเราต่างพบเส้นทางเส้นใหม่
เธออาจเจอ ถึงฉันจะยังไม่เจอใคร
ใครคนหนึ่งที่ใส่ใจ เธออาจจะมีใครดูแลเธอ
แต่ฉันก็ยังมีสิทธิ์ห่วงใย
หากมีปัญหาอะไรบอกมาได้เสมอ
แต่ถ้าลำบากใจ ก็ไม่เป็นไรแล้วแต่เธอ
อย่างไรฉันก็พร้อมจะมาเจอ ถ้าเธอนั้นต้องการ
29 กรกฎาคม 2549 22:02 น.
เสี้ยว
อ่อนแสนอ่อน อ้อนอาบลม พรมอุ่นแดด
รังสีแผด แดดทุ่ง รุ่งพฤกษา
พรมถักทอ ดั่งรอรัก จากฟากฟ้า
ตะวันทา ลมพาพลิ้ว เป็นทิวไกล
พระอาทิตย์ สาดแสดง แสงระยับ
วะวาววับ ดุจดิ้นสอด ปักลอดไหม
ดูแรงร้อน หากอ่อนอุ่น กรุ่นหัวใจ
สายลมไล้ คลื่นดอกหญ้า ช่างน่าชม
เดินฝ่าทุ่ง หอบทุกข์ไป ใจกลางผืน
หวังให้ฟื้น จากเมฆดำ ที่ทับถม
ผมปลิวไหว จะจ่ายเจ็บ กับสายลม
แดดจะห่ม ใจหนาวเหน็บ ให้เจ็บคลาย
จะเอนกาย ซบหน้า กับหญ้านุ่ม
ให้ความหมอง ที่กองสุม จงแห้งหาย
ลมละมุน อุ่นไอ ไล้ผิวกาย
อ้อมแขนสาย แดดทอง จะกอดใจ
28 กรกฎาคม 2549 07:13 น.
เสี้ยว
ในยามเช้า
ดวงตะวันเจ้าเก่าก็โผล่หน้า
นกร้องทายทักกันไปมา
เธอเองก็โผล่มาที่หัวใจ
พอยามสาย
ดวงตะวันก็ฉายลำแสงใหญ่
สองสว่างไปทั่วแดนไกล
ความอบอุ่นในใจก็ฉายตาม
เข้าเที่ยงแล้ว
จึงแว่วเสียงแม่ค้าถาม
รับไหมคะข้าวแกงอิสลาม
ฉันคิดตามเธอล่ะกินอะไร
ถึงช่วงบ่าย
ร่างกายเหนื่อยล้าไม่สดใส
เลยคิดถึงเธอเติมพลังใจ
ส่งใจไปให้ สู้ต่อไปนะคนดี
พอแดดคล้อย
หมู่นกพลอยกลับรังเร็วรี่
นกจ๋า ฝากบอกเธอที
กลับบ้านดีๆ ขอให้ปลอดภัย
ถึงคราวเข้านอน
คิดถึงเธอก่อนจะนอนหลับไหล
เข้านอนกันนะ คนดีของใจ
คืนนี้ขอให้เธอหลับฝันดี
27 กรกฎาคม 2549 20:49 น.
เสี้ยว
โอบกอดฉันหน่อยจะได้ไหม
ขอทำตัวอ่อนไหวเสียบ้าง
เข้มแข็งมาแล้วตลอดทาง
ขอยอมแพ้ความอ้างว้างบ้างได้ไหม
สบตาฉันหน่อยคนดี
ดวงตาคู่นี้ช่วยมองมันใกล้ๆ
อยากให้เธอรู้บางเรื่องในใจ
ที่ฉันซ่อนไว้ภายในตลอดมา
ปลอบประโลมฉันเถิด
ยามที่ใจเกิดความเหว่ว้า
มือคู่นั้น ได้ไหม....ช่วยซับน้ำตา
อยากฟังเสียงกระซิบเบาๆว่า...ไม่เป็นไร
ที่เคยร้องทำนองหวานๆ
เธอช่วยขับขานมันอีกได้ไหม
อยากรู้เหลือเกิน เธอร้องมันให้ใคร
เป็นฉันจะได้ไหม ที่จะได้มัน
จับมือฉันไว้หน่อยนะ
แล้วเธอจะรู้ว่ามันไหวสั่น
เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ได้เจอกัน
เธอช่วยรับรู้มันหน่อยจะได้ไหม
อยากบอกเธอทุกครั้งที่เจอหน้า
แต่ปัญหาคือมันพูดไม่ไหว
ได้ยินเสียงตัวเองกลบเกลื่อนออกไป
ไว้เจอกันใหม่ เอ่อ..สวัสดี...
26 กรกฎาคม 2549 23:43 น.
เสี้ยว
เคยหลงว่าเราเหมือนดาวบนฟ้า
ใครต่างมองมาตามแสงกระจ่าง
อนิจจาเอ๋ย ดาวเลยหลงทาง
บนท้องฟ้ากว้างใช่มีดาวเดียว
หมู่ดาวหรอกนั่น ที่เขาหันหา
ดาวเจ้าอ่อนล้า ใช่ใครจะเหลียว
หากดาวดวงนี้หายไปดวงเดียว
ก็ไร้คนเลี้ยวมาตามกลับคืน
คิดหลงคิดฝันสำคัญตนผิด
ไม่ได้เผื่อคิดให้เป็นอย่างอื่น
ดาวเอ๋ยดาวจ๋าอย่ามัวกล้ำกลืน
ก้มหน้าทนฝืนกลับคืนลงดิน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเสี้ยว
หน้าส่วนตัว
1867
