29 ตุลาคม 2547 18:41 น.
เสี่ย sport light
อยากจะหายไปยังดาวสกาวฟ้า
อยากจะหายไปธารานภาสรรค์
อยากจะหายไปจากเธอทุกคืนวัน
อยากให้เธอหายจากฝันนิรันดร.......
รู้ทั้งรู้เธอมีคู่อยู่เคียงข้าง
แต่ยังคงฝันค้างถึงอับสร
ใจข้านี้สุดแสนแม้นวิงวอน
สุดอาธรณ์ในรัก....ตัดบ่ลง
...ยะจะใดก็ตัดเปิ้นบ่ลง.......
เฮาม๊ดปัญญาแฮ๋มเน้อ
15 ตุลาคม 2547 13:50 น.
เสี่ย sport light
คืนวันนั้นครั้นยังฝังในจิต
ในนิมิตรก็มิลืมเลือนจางหาย
นึกที่ไรใจของพี่นี้ละลาย
แม่โฉมฉายโทรมาหากลางราตรี
เธอบอกว่าคิดยังไงกับเธอเหรอ
พี่เผยอ ตกใจในวิธี
เธอทำไมถามกับพี่มาเช่นนี้
แม่ราตรีพี่ก็รักเจ้านั่นไง
เธอบอกว่าเธอนั้นมีแฟนแล้ว
แม่ยอดแก้วบอกมาว่าคือไผ
เธอบอกว่าคนนี้ไม่ใช่ใคร
คนที่พี่คิดว่าใช่นั่นไงพี่
พี่ฟังความแล้วน้ำตากลั้นไม่อยู่
แม่โฉมตรูมาบอกกันเช่นนี้
เธอลงทุนเอ่ยปากกล่าววจี
พี่คนนี้คงไม่ดีสำหรับเธอ
เธอบอกว่าพี่นี้ดีมากไป
แล้วไฉนไม่รักพี่นี้เลยเหรอ
พี่อุตส่าเฝ้านอนคิดละเมอ
ไม่นึกเลยว่าเธอมาหักใจ
ก็ใช่สิพี่นี้มันสุดเฉิ่ม
หญิงที่ไหนจะมาเริ่มรักจริงไหม
จากวันนี้พี่ก็ต้องขอลาไกล
พี่ก็ขอให้รักกัน......นานๆ
.............................................
เศร้าฮะ!
เป็นถึงกับเสี่ยแต่ก็อกหักได้
รูปก็หล่อพ่อก็รวย....แต่ทำไมไม่มีคนรัก
................................................
แงๆๆๆๆๆ
เสี่ยตายจะมาขี่คอเจ้า.....จำไว้
14 ตุลาคม 2547 18:02 น.
เสี่ย sport light
เธอรู้ไหมว่าทำให้ใจใคร
ไหวหวั่น
เธอรู้ไหมว่าทำให้ใจใคร
โหยหา
เธอรู้ไหมว่าทำให้ใจใคร
คิดถึงทุกเวลา
เธอรู้ไหมว่าทำให้ใจใคร
เพ้อหาและรำพึง
นั่งเฝ้ารอโทรศัพท์ทุกเวลา
เธอไม่โทรมาหาทำไมหนอ
เธอทิ้งฉันให้ปวดร้าวและเฝ้ารอ
เหนื่อยและท้ก็จะขอรอเธอโทรมา
***ที่ไม่โทรไปเองนั้นเพราะกลัวเปลืองเงิน***
***เดี๋ยวเงินหมด***
อิอิ!
1 ตุลาคม 2547 15:23 น.
เสี่ย sport light
เราเฝ้ารอโทรศัพท์หลับไม่ลง
เธออไปหลงอยู่ที่ไหนกับใครหนอ
ทิ้งให้เราปวดร้าวเฝ้าแต่รอ
เหนื่อย หรือ ท้อ ก็จะรอเธอโทรมา
หรือเธอนั้นมัวไปหลงอยู่กับใคร
อยู่ที่ไหนมันเป็นใครจะไปหา
จะไปดึงไอ้คนนั้นมันเข้ามา
แล้วบอกว่าไม่เป็นไร..........เราให้นาย........
1 ตุลาคม 2547 13:38 น.
เสี่ย sport light
ได้ยินเสียงบรรเลงเพลงหวานแว่ว
สายลมแผ่วพริ้วไปสู่แดนไกล
บทลำนำบทกลอนจากดวงใจ
จากหนุ่มบ้านไกลส่งใจไปถึงเธอ
ป่านนี้แล้วแก้วตาเจ้าอยู่ไหน
เธอรู้ไหมว่ามีใครที่ห่วงหา
คนคนนี้คิดถึงเธอทุกเวลา
จากเธอมาสุดห่วงหาสุดอาลัย
พี่จากมาเพื่อศึกษาและเล่าเรียน
แม่แก้มเนียรเจ้าคิดถึงพี่บ้างไหม
ตัวพี่นี้จากเจ้ามาสุดแสนไกล
ป่านไฉนจึงจะได้ไปพบเธอ
พี่กังวลว่ามีใครจะแทนพี่
เจ้าคนดีจงสัญญาพี่ได้ไหม
ว่าเจ้านี้จะไม่ปันใจให้ใคร
ทำได้ไหมบอกพี่หน่อยสิแก้วตา
แม่งามงอนจงดูแลตัวเองด้วย
เจ้าจงช่วยตัวเองไปก่อนหนา
และจงรอคอยวันที่พี่มา
พี่จะหา. แหวนเพชร .มาหมั้นคนดี