3 มีนาคม 2547 02:10 น.
เสี่ย sport light
ตัวเราเหมือนฝูงหมาหามีศักดิ์
ไปเทียมรักใฝ่สูงกับฝูงหงส์
จงตระหนักตักน้ำมองดูองค์
มันก็คงไม่มีวันเขาหันมอง
1 มีนาคม 2547 13:59 น.
เสี่ย sport light
อันคำคมลมชายนั้นร้ายสุด
ชอบเยื้องหยุดใจหญิงให้พิงหา
ชอบพูดเกี้ยวเลี้ยวลุดฉุดเวลา
ดั่งอาชาคึกคะนองลำพองตน
จงจำไว้ชายใดมาพูดเกี้ยว
อย่าเพิ่งเกรี้ยวโกรธาว่าหยาบหยาม
เมื่อไม่รักก็อย่าตอบให้ชอบความ
ให้มันตามพอมันเหนื่อยเดี๋ยวเฉื่อยเอง
28 กุมภาพันธ์ 2547 19:45 น.
เสี่ย sport light
เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย
ฉันทำอะไรให้เธอเคืองโกรธ
บอกฉันมาฉันพร้อมจะขอโทษ
ขอแค่เธอหายโกรธฉันก็พอ
เมื่อเจอหน้ากันก็ทำเป็นไม่ทัก
เหมือนทำเป็นไม่รู้จักกันเลยเหรอ
ทั้งที่ตัวฉันมันยังพร่ำเพ้อ
ว่ารักเธอรักเธอหมดทั้งใจ
จะต้องให้ฉันต้องรอไปถึงไหน
เธอจึงอภัยและพูดกันกับฉัน
ที่ฉันพูดออกไปทั้งหมดนั้น
เธอไม่ต้องถือสามันเลยนะเธอ
เพราะฉันนั้นกำลังฝันและละเมอ
ว่าพร่ำเพ้อเขียนส่งเธอใน..ความฝัน
เมื่อตื่นมาฉันก็ไม่รู้เรื่องแล้ว
ว่าส่งอะไรไปถึงแก้วตาของฉัน
ฉันคงแค่หลอกตัวเองวันๆ
ว่าฉันนั้นได้เป็นคนรักของ.ตัวเธอ
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:36 น.
เสี่ย sport light
แม่ยอดแก้วอยากบอกอะไรพี่
รู้ไหมว่าพี่นี้รอฟังอยู่
เธอมาทำให้พี่นั้นอยากรู้
ยอดพธูเธอต้องการบอกอะไร
หรือจะบอกว่าเธออยากเลิกลา
แม่แก้วตาอย่าทำให้พี่หวั่นไหว
พี่รักเธอเหนือยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
อย่าให้ใจพี่สลายเพียงคำเดียว
27 กุมภาพันธ์ 2547 13:27 น.
เสี่ย sport light
เธอรู้ไหมว่ามีคนรักเธอเพียงข้างเดียว
เขาแค่อยากให้เธอเหลียวมองดูบ้าง
หรือเธออยากให้เขานั้นต้องครวญคราง
หรือยากให้เขาต้องไปฝันค้างทุกคืนวัน
เขาแค่อยากดูแลเธอบ้างในบางครั้ง
เธออย่าให้ฝันเขาพังเลยเธอจ๋า
เพราะเขานั้นแอบคิดถึงเธอทุกเวลา
และไม่อยากให้ใครๆมาใกล้เธอ
เขาไม่ได้ทำตัวเองเป็นเจ้าของ
เพราะเขาแค่เป็นคนมองเธอเท่านั้น
เหตุฉะนี้จึงต้องแอบไปคิดถึงทุกคืนวัน
เธอเท่านั้นทำให้ฝันของเขากลายเป็นจริง