8 เมษายน 2547 23:50 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ตรงมุมหัวใจเธอที่ว่าง
เอาความรักฉันไปวางบ้างได้ไหม
ถ้าเผื่อเธอสับสนวุ่นวายใจ
จะได้รู้ว่ามีฉันอีกทั้งคน
อาจไม่พิเศษสำหรับเธอ
ไม่มีความเลิศเลอเอ่อล้น
แค่มุมเล็ก ๆ ของใครบางคน
ที่รักเธอท่วมท้น......เมใจ
1 เมษายน 2547 10:58 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ฝากความห่วงใยไปกับฟ้า
ร้อยความคิดถึงห่วงหาไปกับฝัน
ดึกดื่น ค่ำคืน นั่งมองจันทร์
ฝากความรักความผูกพันไปกับดวงดาว
ได้รับหรือยังจ๊ะคนดี
เพียงลืมตามองฟ้าที่มีก็จะกล่าว
ทั้งท้องฟ้า สายลม และดวงดาว
จะกระซิบแทนฉันเบา ๆ...........ว่ารักเธอ
25 มีนาคม 2547 22:58 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ไม่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง
เคยอ้างว้างเพราะคิดถึงใครไหม
ฉันคนหนึ่งที่ยังเหงาอยู่เรื่อยไป
ทั้งที่ใจมันบอกสบายดี
ยังคงเฝ้ามองภาพวันก่อนเก่า
ทั้งสองเราที่เคยอยู่ตรงนี้
ภาพแห่งความรู้สึกอันแสนดี
วันที่มีเธอข้างเพียงสองเรา
แม้วันนี้เราต้องไกลห่าง
ต้องก้าวย่างไปพร้อมกับความเหงา
ปล่อยหัวใจล่องลอยกับลมเบา
แม้จะเศร้าเหงาเพียงไร.............บอกหัวใจไม่นานหรอก...เธอจะมา
23 มีนาคม 2547 23:07 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ถามใจว่ารักเธอหรือเปล่า
ถึงได้รู้สึกเงียบเหงาเมื่อไม่มีเธอเคียงใกล้
ค้นพบว่าชีวิตได้ขาดส่วนที่สำคัญไป
เพิ่งรู้แน่แก่ใจก็เมื่อเธอมาจากลา
เสียงหัวเราะรอยยิ้มความผูกพัน
สิ่งสำคัญที่ฉันไม่เคยมองเห็นค่า
บทเรียนที่ยิ่งใหญ่ก็เพิ่งรู้เมื่อเธอจากลา
ว่าคนเราจะรู้คุณค่า...ก็เมื่อเสียสิ่งนั้นไป
อย่าให้เหตุการณ์แบบนี้เกินขึ้นกับคุณนะ สิ่งที่มีค่า.....อาจจะอยู่ใกล้ ๆ ตัวคุณโดยที่คุณมองไม่เห็นมันก็ได้ ลองหันมองดูรอบ ๆ ตัวคุณสิ
..................................................................................
22 มีนาคม 2547 21:42 น.
เสียงเรียกจากสายลม
อยากถามจังคนดี
เคยมองผ่านมาทางนี้บ้างไหม
เคยเห็นหรือเปล่าคนที่แอบมองด้วยหัวใจ
คนที่ส่งยิ้มให้ยามเธอไม่รู้ตัว
คนที่ไม่เคยทำตัวมีทีท่า
คนที่เฝ้ากลัวว่าความลับจะไหลรั่ว
คนที่จมอยู่กับความฝันอันมืดมัว
คนที่อยู่ในเงาสลัวของความลำบากใจ
ไม่ใช่ไม่อยากออกไปบอกรัก
แค่อกหักคงไม่เจ็บสักเท่าไหร่
แต่กลัวเหลือเกินว่าเธอจะเปลี่ยนไป
จะไม่ยอมเข้าใกล้เหมือนย่างที่เคยเป็น
ก็เลยนั่งเฝ้าอยู่ตรงนี้
นั่งอยู่กับความรู้สึกดี ๆ......ที่เธอไม่เคยมองเห็น
นั่งอยู่กับความเดียวดายที่แสนจะชาเย็น
.......นั่งอยู่กับความรักที่เป็นเพียง...ฝันละเมอ