24 พฤษภาคม 2547 13:17 น.
เสียงเรียกจากสายลม
เธอยังมีเยื่อใยกับคนเก่า
แต่เธอกลับใช้คำว่าเรากับฉัน
หยุดเถอะนะ หากใจไม่มีให้กัน
คำว่าเราก็ไม่สำคัญอะไร
มาคุยกันให้รู้เรื่อง
ว่าเธอจะเลือกไปทางไหน
อยู่กับฉัน...
คนที่เธอรักด้วยทั้งหมดของหัวใจ
หรือตัดบัวยังไม่ขาดใย
มอบใจไปกลับคนเก่า.......ของเธอ
20 พฤษภาคม 2547 10:51 น.
เสียงเรียกจากสายลม
เสียงคลื่นกระทบฝั่ง
ฉันนั่งฟังอย่างเดียวดาย
ไม่มีเธอข้างกาย
ฉันอยากตายเสียจริง ๆ
รอยเท้าบนผืนทราย
มีความหมายมากมายยิ่ง
เพราะเธอมาทอดทิ้ง
ไว้ต่างหน้าพาอาลัย
ฉันไม่รู้หรอกว่า
เธอจะมาอีกเมื่อไหร่
รู้แต่ว่าข้างใน
มันเรียกร้องต้องการเธอ
เสียงคลื่นกระทบฝั่ง
ฉันยังนั่งเพ้อละเมอ
รอยเท้ที่ฉันเจอ
ย้ายจากทราย....มาย่ำใจ
19 พฤษภาคม 2547 10:05 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ยังคิดถึงฉันเหมือนเดิมไหม
ยังเป็นห่วงเป็นใยฉันอยู่หรือเปล่า
ระยะทางห่างไกลระหว่างเรา
เปลี่ยนแปลงใจเธอหรือเปล่าช่วยบอกที
ที่ถามเพราะไม่แน่ใจ
ก็แต่เดิมเธอเอาใจใส่ฉันมากกว่านี้
เธอเงียบหายไปก็นานอยู่นะคนดี
หรือจะหมดรักฉันคนนี้แล้วหรือไร
เปิดเผยมาตรง ๆ ได้เลย
ยังแคร์หรือเฉย ๆ บอกกันตรง ๆ ได้
ฉันพร้อมจะรับฟังอย่างเข้าใจ
และพร้อมจะเดินจากไปถ้าเธอต้องการ
18 พฤษภาคม 2547 10:38 น.
เสียงเรียกจากสายลม
จริงหรือความรักคือสิ่งที่สวยงาม
ฉันอยากถามและตะโกนให้ก้องฟ้า
หรือแท้จริงรักนั้นคือโลกแห่งมายา
ที่นำพาความชอกชำระกำใจ
ถ้ามันจริงฉันคงไม่เป็นแบบนี้
วันที่ต้องมีน้ำตาเพราะร้องไห้
วันที่ฉันต้องเหนื่อยล้าทั้งกายใจ
วันที่ฉันต้องเดินจากไปเพราะอ่อนแรง
เมื่อเขาคนนั้นเห็นค่าของความรัก
เป็นเพียงผักที่แรกรักก็ว่าหวาน
ความผูกพันสองเราที่ยาวนาน
สุดท้ายเหลือเพียงวันวานที่ผ่านไป
10 เมษายน 2547 22:51 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ตอนนี้ฉันมีเธอ
แม้จะเผลอมองใครไปบ้าง
แต่จะให้เลิกรักเธอไม่มีทาง
อย่ากลัวไปเลยจะอ้างว้าง...ไม่มีกัน
ฉันก็คนธรรมดา
เผลอไปบ้างบางเวลาก็เท่านั้น
แต่ก็ไม่มากมายไม่สำคัญ
เพราะคนที่อยู่ในความผูกพันคือเธอ
มั่นใจเถอะนะสำหรับฉัน
รักเธอเท่านั้นมั่นคงเสมอ
แม้จะมีใครมากมายได้พบเจอ
แต่ไม่มีใครเหมือนเธอ...
ที่ฉันรักเพียงคนเดียว
หน้าส่วนตัว
1969
