บทความถึงเพื่อน...

เสียงหัวเราะ

เพื่อน....                                                                                                เพื่อนแค่คำสั้นๆคำนี้ หากลองเปิดใจดูดีๆแล้วมันมีคุณค่าและมีความหมายมากสำหรับคนๆหนี่ง   เพื่อน...ไม่ใช่แค่คนที่ให้เราลอกการบ้าน  เพื่อน..ไม่ใช่แค่ธนาคารฉุกเฉิน หรือไม่ใช่แค่การเฮฮาและเที่ยวเล่นไปวันๆ แต่เพื่อน..คือความผูกพันแห่งมิตรภาพที่ไม่เคยลบเลือนของใครบางคน แม้วันและเวลาอาจจะมาพรากความทรงจำและสิ่งดีๆระหว่างเพื่อนไป  แต่เชื่อเถอะว่า..ความเป็นเพื่อนจะยังคงงดงามอยู่ในใจเสมอ
   เพื่อน...หลายๆคนก็ต้องการคนคอยปลอบใจเวลามีปัญหา  การมีเพื่อนคือทางเลือกแรกที่เราคิดถึง ทำไม...?ก็เพราะเพื่อนคือคนที่ใกล้ชิดเรามากที่สุด  เพื่อน...คือคนแรกที่นั่งเคียงข้างคอยเช็ดน้ำตา และเพื่อนของใครหลายคนอาจจะไม่มีคุณสมบัติเช่นนี้เลย...        แต่...ทำไมนะ..พอหลับตาก็จะคิดถึงเพื่อนก่อนทุกครั้ง ยิ่งบางคนก็ต้องจากบ้านมาต่างถิ่นมีเพื่อนฝูงมากมาย พ่อแม่..จึงถือบทบาทน้อยลงในการดำเนินชีวิต  แต่เรา..อย่าลืมว่าที่ปรึกษาที่ดีที่สุด  และรักเรามากที่สุดก็คือพ่อแม่นั่นเอง  
    มีใครเคยบอกว่าหนังสือและเพื่อนควรมีไม่มากแตขอให้เป็นชั้นดี   ถ้าเรานำมาเปรียบเทียบในยุคนี้ น่าจะถูกต้องมากทีเดียว  แต่ใคร..จะถูกตั้งว่าเป็นเพื่อนชั้นดีหรือเพื่อนชั้นเลวย่อมขึ้นอยู่กับการกระทำและจิตสำนึกที่มีต่อการเป็นเพื่อน
    เพื่อน...ไม่ว่าเขาจะดีหรือเลวหรือต้องทำให้อีกคนหนึ่งเสียใจ แต่คำว่าเพื่อนคงไม่อาจขาดกันได้ลง เพราะมิตรภาพและสิ่งดีๆที่เคยทำร่วมกันมา ไม่สามารถบั่นทอนความเป็นเพื่อนของกันได้  หรือ..ไม่ว่าเรื่องราวไหนๆที่ทำให้ความสัมพันธ์กระทบกระทั่งกันหากแต่ว่า..อย่าโทษความรู้สึกและการกระทำของกันและกันเลย   อย่านำอคติและความไม่เข้าใจมาเป็นตัวขวางกั้นระหว่างเพื่อน   จงรัก   อดทน  และให้อภัย เผื่ออนาคตข้างหน้า  เราจะใช้สิ่งนี้  กับสิ่งที่เรียกว่า...เพื่อนกัน....ตลอดไป...