7 มิถุนายน 2552 20:24 น.

ปลาย...summer นี้ที่บ้านเรา

เสียงหัวเราะ

และแล้ว...ช่วงเวลาแห่งความอบอุ่นและความสุขก็ได้เริ่มหมดไป เหลือเพียงแค่สิ่งดีๆและความทรงจำกลับมาเท่านั้น  บ้านคือทุกสิ่งทุกอย่าง คือศูนย์รวมแห่งความรัก และปัญหาที่จะพิสูจน์ให้ทุกคนรับรู้กับคำว่า สามัคคีคือพลัง 

    ปิดเทอมฤดูร้อนปีนี้แม้ฉันไม่ได้กลับบ้านเป็นเดือนๆเหมือนดังก่อน เพราะอยากหาประสบการณ์ในเมืองกรุงให้มากกว่านี้ และก็สมหวังแม้จะพบกับความท้อแท้บ้าง แต่บางครั้งฉันก็ลืมคิดไปว่ามีพ่อแม่ พี่น้องกำลังรอคอยการกลับบ้านของฉันอยู่ และแน่นอนฉันต้องกลับไปกับ summer อันแสนสนุกนี้

    ฉันเดินทางเพียงหนึ่งคืนกว่าๆก็มาถึงบ้านเกิดที่ๆฉันจากมาเกือบปีมาคราวนี้ดูอะไรๆก็เปลี่ยนแปลงไปมากแล้วจิตใจของคนที่ฉันเคยรู้จักก็ได้เปลี่ยนแปลงไปด้วย แต่สำหรับจิตใจของฉันขณะนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ฉันอยากใช้ช่วงเวลานี้อยู่กับธรรมชาติที่ไม่เคยหลับใหลหรือหลีกหนีไปไกลออกจากอ้อมกอดอันอบอุ่นของฉันเลย

   เช้าๆเช่นนี้ ริมฝั่งแม่น้ำโขงน้ำกำลังขึ้นสูงเพราะเมื่อคื่นฝนตกอย่างไม่ลืมหูลืมตาเมือเหลียวมองไปไกลจะเห็นภูเขาสูงตระหง่านฝั่งด้านสปป.ลาว ช่างสวยงามยากจะเอ่ย ลำน้ำโขงไหลช้าๆ สงบเงียบ-
มีเพียงเสียงนกหลายฝูงที่ทยอยกันออกหากนอย่างขะมักเขม้น ชาวประมงน้ำจืดบริเวณแถบนี้ไม่ค่อยจะมีปลาไว้ขาย เพราะกำลังเข้าฤดูวางไข่แล้ว ปลายฤดูร้อนช่วงนี้จึงไม่เหมาะกับการจับสัตว์น้ำเอาเสียเลย               

         แม่น้ำโขงเป็นแม่น้ำสายสำคัญของจังหวัดหนองคาย บ้านเกิดของฉัน แม่น้ำโขงหล่อเลี้ยงทุกสรรพชีวิตให้ดำรงอยู่อย่างสงบสุขไม่ว่าจะเป็นการทำเกษตรกรรม  จับสัตว์น้ำ  ใช้สำหรับทำน้ำประปาให้ทุกคนได้ใช้  และคนเฒ่าคนแก่เคยเล่าว่า  ในคืนขึ้น  15 ค่ำ เดือน 11  เป็นวันออกพรรษา จะ-เกิดปรากฎการณ์ธรรมชาติที่เรียกว่า บั้งไฟพญานาค  เป็นลักษณะลูกไฟสีส้มแดง ผุดขึ้นมาจากลุ่มน้ำโขงตลอดแนวของจังหวัดหนองคาย ชึ่งเชื่อกันว่า เป็นการแสดงปาฏิหาริย์ของเหล่าพญานาคชึ่งตามพุทธประวัติ มีว่า พญานาคมีความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนามาก ครั้งเมื่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จขึ้นไปโปรดพระมารดาบนสวรรรค์ชั้นดาวดึงส์ในช่วงเข้าพรรษา เมื่อทรงเสด็จลงมาสู่โลกมนุษย์ในวันออกพรรษา  พญานาคจึงได้มีการเฉลิมฉลองในวันนั้น ด้วยการผุดลูกไฟขึ้จากแม่น้ำโขง ชึ่งเรียกว่า บั้งไฟพญานาค ในปัจจุบัน  และฉันเชื่อว่าตำนานเหล่านี้จะไม่ถูกลบออกจากจิตใจของผู้คน  ผู้ชึ่งได้ชื่อว่าเกิดเป็นลูกหลานของแม่โขงอย่างแท้จริง

       ช่วงที่ฉันพักอยู่บ้านนั้น เด็กๆที่บ้านก็มาเยี่ยมเยียนฉันด้วย หลายคนก็โตกันแล้ววันเวลาก็ช่างเร็วเหมือนติดปีกเสียจริง  และแม่ก็เล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นทั้งในบ้านและนอกบ้านให้ฉันฟังบ่อยๆ แม่เล่าว่าสวนข้าวโพดของแม่ได้ถูกเก็บเข้าโรงงานหลายงวดแล้ว รวมถึงครั้งนี้ ฉันได้ไปร่วมงานอันแสนเหน็ดเหนื่อย แต่ก็สนุกมาก มีคนงานที่พ่อและพี่ชายจ้างมาเก็บข้าวโพดกันหลายคน  และต่างคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า รับจ้างทำงานให้กับชุมชน ยังดีกว่ารับจ้างทำงานในเมืองเสียอีกช่างเป็นประโยคที่น่าภูมิใจเสียจริง ฉันไม่นึกเลยว่าจะได้ยินคำพูดจากทุกคนที่เคยทำงานในเมืองมาก่อนแล้ว  และฉันเองก็เคยรับจ้างทำงานในเมืองเหมือนกัน แต่ฉันคงพูดประโยคนี่ออกมาคงยากพอดู

      วันนั้นอาหารที่เลี้ยงคนงานตอนเที่ยงเป็นอาหารพื้นบ้านที่นานๆครั้งฉันจะได้ชิมอาหารเลิศรสนั้น ไม่ว่าจะเป็น ซุปหน่อไม้-แกงหน่อไม้  แกงปลายางจากแม่น้ำโขง  ส้มตำ  ลาบ หรือแม้กระทั่ง อ่อมกบ  แต่น่าเสียดายที่ไม่สามารถเก็บภาพเมนูอาหารมาได้ เพราะเพียงไม่กี่นาทีอาหารทั้งหมดก็ถูกเก็บไว้ในท้องอันว่างเปล่าของทุกคน เพื่อเติมพลังสำหรับการทำงานต่อไป
     และวันต่อมาฝนก็ตกลงมาเรื่อยๆ นี่คงจะเข้าฤดูฝนแล้ว แต่บางวันก็ร้อนจัด จนต้นไม้ใบหญ้าเหี่ยวเฉา คงเป็นสัญญาณบอกเหตุให้มนุษย์เราได้รับรู้กับสภาวะโลกร้อน ที่มนุษย์บนโลกกำลังประสบปัญหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

                                                     แด่..พ่อและแม่ ทุ่งนา ป่าเขาที่บ้าน
                                                     จาก...เด็กแม่โขงสีครีม[เสียงหัวเราะ  ของความเงียบ]				
17 กุมภาพันธ์ 2552 18:01 น.

วินนักศึกษา

เสียงหัวเราะ

วินมอเตอร์ไซค์นักศึกษา
             นักศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี  นาย ซือและ สะมาแอ  นักศึกษาชั้นปีที่ 2 ของคณะวิทยาศาสตร์   หารายได้เสริมโดยการไปเป็นวินมอรเตอร์ไซร์รับจ้างหน้าหอการเคหะแห่งชาติ                           จากการสอบถามได้ความว่า  ก็ได้มาเป็นวินมอเตอร์ไซค์รับจ้างประมาณ 2 อาทิตย์แล้ว เวลาทำงานก็อยู่ระหว่างเวลา 05.00-น 08.00  เป็นเวลาที่ออกมาทำงานก่อนที่จะไปที่จะเรียนหนังสื่อ  ส่วนภาคบ่ายก็จะเริ่มประมาณ 4 โมงเย็น เป็นต้นไป  เลิกเรียนตอนไหนก็กลับเข้าทำงานตอนนั้นครับ
  คุณคิดยังไงกับงานนี้  ผมว่ามันก็สนุกดีครับแล้วก็ได้เงินด้วย จะได้ช่วยแบ่งเบาทางบ้านด้วย  และได้รู้จักชาวบ้านที่ผักอาศัยอยู่ประเวณีนี้ด้วยครับ  
วันหนึ่งได้มาประมาณเท่าไร    ก็ประมาณ 200 กว่าๆ ถ้าวันเสาร์-อาทิตย์ ก็จะดีครับ เพราะเราจะได้ทำทั้งวัน
  แล้วเงินกู้ 2,000 บ  และเงินที่ทำงานในตอนนี้พอใช้ไหมครับ  โอ้...ก็พอใช้แล้วครับ ค่าน้ำมัน อาหาร เมื่อก่อนก็ได้ขอเงินจากทางบ้านอยู่เหมือนกัน  แต่ตอนนี้ไม่แล้ว ถ้าจำเป็นจริงๆ หรือเงินเป็นจำนวนมาก  ก็มีบ้างที่ขอจากทางบ้านครับ
     
                                                                                                                       เรื่องโดย สุทัศน์  สะนุมะ  เพื่อนที่มหาลัย				
10 กันยายน 2551 09:34 น.

ทองคำของมีค่าหรือวัตถุนิยม

เสียงหัวเราะ

  ทองคำ ของมีค่า หรือวัตถุนิยม ? 
ข่าวคราวการขึ้นๆลงๆของราคาทองคำเป็นไปอย่างต่อเนื่อง ในช่วงระยะที่เศรฐกิจกำลังอยู่ในสภาวะที่ย่ำแย่  แต่ประชาชนก็ยังเลือกที่จะซื้อทองคำของมีค่าที่ใครๆก็ปรารถนา ไม่น้อยกว่าการมีเงินทองเก็บไว้กับตัวเลยทีเดียว ทองคำจึงทำให้หลายคนพึงอยากจะครอบครอง  ดังตัวอย่างในภาพยนตร์ และละคร แสดงให้เห็นถึงอำนาจของทองคำที่สามารถสร้างความสุข และทำลายล้างผู้ครอบครองได้เพราะความโลภ และความเห็นแก่ตัวของผู้เป็นเจ้าของนั่นเอง
ปัจจุบันแม้ว่าเศรฐกิจไทยจะผันแปรไปตามราคาน้ำมัน  แต่ช่วงนี้ราคาทองคำรูปพรรณลดลงจนหลาย ต้องหันมาซื้อทองคำเพื่อเก็บไว้เป็นทุนในอนาคต จนต้องเข้าแถวรอซื้อ หรือถึงกับแจกบัตรคิวให้มารับวันหลัง จริงน่ะหรือ? ทองคำ เป็นของมีค่า หรือวัตถุนิยม วัตถุนิยมในความหมายคือ  ทฤศฎีหรือความเชื่อที่ว่าวัตถุเท่านั้นมีอยู่จริงหรือ การให้คุณค่าแก่สิ่งที่เป็นรูปธรรมกว่าสิ่งที่เป็นนามธรรม ถ้าหากนำมาเปรียบเทียบในยุคโลกาภิวัตน์  ทั้งเทคโนโลยีรวมถึงราคาสินค้าต่างแข่งขันกัน และปรับระดับสูงขึ้น โดยเฉพาะราคาทองคำ แต่เมื่อราคาปรับระดับลดลง หลายคนกลับนิยมแห่ซื้อ เสมือนว่า เป็นประเพณีนิยมหรือเทศกาลที่คนไทยกระทำกัน
หากเป็นสมัยที่ผู้เขียนยังเป็นเด็ก ราคาทองคำตกบาทละ 4-5 พันบาท และก็สามารถหาซื้อได้ง่ายมาก แต่ในสมัยนี้คนมีอันจะกินเท่านั้น ที่จะได้ทองคำเป็นเครื่องประดับราศีแก่ตัว ถ้าหากย้อนไปในสมัยอดีต บรรพบุรุษได้สร้างโบราณวัตถุและโบราณสถานที่มีทองคำเข้ามาเกี่ยวข้อง เช่น เจดีย์  พระพุทธรูป  เครื่องเรือน  เครื่องประดับ เป็นต้น  ทั้งหลายเหล่านี้ล้วนถูกสร้างขึ้นมาด้วยทองคำที่มีค่ามหาศาล แต่เมื่อเกิดสงครามกลับทำให้สิ่งที่มีค่าเหล่านี้ สูญหายไปพร้อมกับสงครามเกือบทั้งหมด  ที่พบเห็นกันในปัจจุบันจึงเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์  ที่คนสมัยโบราณนำทองคำ มาเติมเต็มให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ ให้ชนรุ่นหลังได้ตระหนักถึงความสำคัญอยู่จนทุกวันนี้
จะเห็นได้ว่า ทองคำมีบทบาทสำคัญและเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในทุกยุคทุกสมัย โดยเฉพาะในยุคปัจจุบัน ที่ผู้คนกำลังเลือกสรรทองคำ เพื่อนำมาเป็นทุนหรือมรดกตกทอดแก่รุ่นลูกหลาน  หรือจะเพื่อ การประดับกายให้สวยงามก็ตาม  แต่ข้อสงสัยที่ว่าทองคำ ของมีค่า หรือวัตถุนิยมที่หลายคนนิยมทองคำรูปพรรณกันมากยิ่งขึ้น เช่น สร้อย-จี้  แหวน  กำไล  เป็นต้น  แต่หากมองย้อนอีกด้านหนึ่งแล้ว  ทองคำสิ่งล้ำค่าประดับกาย กลับเปรียบเสมือนดาบสองคม ซึ่งประเด็นนี้หมายความว่า ทองคำแม้จะเป็นของมีค่าสวยงาม อาจจะก่อให้เกิดคดีอาชญากรรมตามมาก็เป็นได้ ดังข่าวที่ออกมา เช่น  ปล้นร้านทอง  ปล้นฆ่าชิงทอง และเหตุการณ์ต่างๆมาย  ลักษณะนี้แสดงให้เห็นว่าทองคำมีอิทธิพลต่อการกระทำความรุนแรงทั้งร่างกายและทรัพย์สิน  เพื่อหวังสิ่งมีค่าที่เรียกว่าทองคำหากผู้นิยมทองคำมีไว้เพื่อเป็นทุนในอนาคตแล้ว  การมีทองไม่จำเป็นที่จะต้องติดตัวไปตลอด   การมีทองไว้กับตัวเป็นสิ่งยั่วยุต่อผู้ประสงค์ร้าย ที่ยังไม่สามารถตัดกิเลสและความโลภได้  ผู้มีทองไว้ครอบครองไว้กับตัว ควรคำนึงถึงผลกระทบที่ตามมา  ก็จะสามารถแก้ปัญหาขั้นพื้นฐานที่อาจจะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดได้
ปัจจุบันราคาทองคำปรับลดลงเพราะค่าเงินแข็งตัว  และบางจังหวัดก็มีการซื้อขายทองคำไม่มากเท่าที่ควร เพราะประชาชนยังมีรายได้ไม่คงที่ แต่รายจ่ายกลับเพิ่มสูงขึ้นทำให้ประชาชนเริ่มปรับตัว และประหยัดค่าใช้จ่าย  แต่สำหรับผู้มีรายได้ค่อนข้างดี ก็แห่ซื้อทองคำกันอย่างเนืองแน่น ดังข่าวที่ออกมาในระยะนี้   ความนิยมชมชอบทองคำของผู้คนสมัยนี้  หากเปรียบกับสำนวนไทยที่ว่า  กิ้งก่าได้ทอง ซึ่งตามความหมาย ผู้เขียนขอให้ว่า เมื่อได้ของมีค่าแลัว กลับทำตัวหยิ่งทะนง   ก็น่าจะเปรียบได้ว่า เมื่อเราได้ทองคำ  สิ่งมีค่าไว้กับตัวแล้ว ไม่ควรโอ้อวด  ทะนงตน   เพราะอาจเกิดอันตรายแก่ตัวเองได้  
ทองคำ จึงนับว่าเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับทุกๆคน   แต่สำหรับใครบางคนยังมองทองคำเป็นเพียงวัตถุนิยมชนิดหนึ่งเท่านั้น  ว่าถ้าหากมีทองก็จะทำให้ตนเองมีสง่าราศี  ดูภูมิฐาน  มีฐานะ  ผู้หลงใหลในทองคำ ยังไม่ตระหนักถึงคุณค่าที่ซ่อนอยู่บนแร่ทองคำนั้นมากนัก ว่ากว่าจะมาเป็นของมีค่าสวยงาม  ต้องสูญเสียทรัพยากรธรรมชาติอย่างมหาศาล  เพื่อสนองความต้องการอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของมนุษย์  ทองคำจึงมิใช่ของมีค่าและสวยงามเท่านั้น  แต่ทองคำเป็นสิ่งบ่งบอกวิถีชีวิต ความเป็นอยู่  ความเจริญก้าวหน้าทางเศรฐกิจของประเทศชาติ ที่คอยเล่าเรื่องราวทั้งในอดีตและปัจจุบันให้เราได้รับรู้ได้เป็นอย่างดี
ดังนั้น ทองคำเป็นของมีค่า ที่ทุกคนชื่นชมและรอคอยการจับจองเป็นเจ้าของอยู่ รวมถึงตัวผู้เขียนเองด้วย ที่ยังไม่มีโอกาสได้ครองสิ่งมีค่าเช่นนี้  อย่างไรก็ตาม  อยากให้ทุกคนตระหนักและให้ความสำคัญกับทองคำเป็นสิ่งที่มีค่า เสมือนเงินฝากในธนาคาร  ที่เดือดร้อนเมื่อไหร่จะได้ใช้ให้เกิดประโยชน์ ไม่อยากให้มองทองคำเป็นเพียงวัตถุนิยมประดับกายเท่านั้น  แต่อยากให้มองทองคำถึงคุณค่าที่แท้จริง  ว่าทองคำต้องผ่านเรื่องราว  และกระบวนการมากมาย  กว่าจะได้รูปลักษณ์ที่เห็นกันในปัจจุบัน  อย่าเห็นเป็นเพียงแค่ของสวยงามประดับกาย  แต่ควรหันมาสร้างคุณธรรมประดับจิตใจเสียดีกว่า  เพื่อที่จะนำเราไปสู่หนทางแห่งความสุข  โดยปราศจากการยึดติตกับวัตถุนิยมใดๆ


                                             เสียงหัวเราะ{ของความเงียบ}				
9 กรกฎาคม 2551 11:27 น.

บทความถึงเพื่อน...

เสียงหัวเราะ

เพื่อน....                                                                                                เพื่อนแค่คำสั้นๆคำนี้ หากลองเปิดใจดูดีๆแล้วมันมีคุณค่าและมีความหมายมากสำหรับคนๆหนี่ง   เพื่อน...ไม่ใช่แค่คนที่ให้เราลอกการบ้าน  เพื่อน..ไม่ใช่แค่ธนาคารฉุกเฉิน หรือไม่ใช่แค่การเฮฮาและเที่ยวเล่นไปวันๆ แต่เพื่อน..คือความผูกพันแห่งมิตรภาพที่ไม่เคยลบเลือนของใครบางคน แม้วันและเวลาอาจจะมาพรากความทรงจำและสิ่งดีๆระหว่างเพื่อนไป  แต่เชื่อเถอะว่า..ความเป็นเพื่อนจะยังคงงดงามอยู่ในใจเสมอ
   เพื่อน...หลายๆคนก็ต้องการคนคอยปลอบใจเวลามีปัญหา  การมีเพื่อนคือทางเลือกแรกที่เราคิดถึง ทำไม...?ก็เพราะเพื่อนคือคนที่ใกล้ชิดเรามากที่สุด  เพื่อน...คือคนแรกที่นั่งเคียงข้างคอยเช็ดน้ำตา และเพื่อนของใครหลายคนอาจจะไม่มีคุณสมบัติเช่นนี้เลย...        แต่...ทำไมนะ..พอหลับตาก็จะคิดถึงเพื่อนก่อนทุกครั้ง ยิ่งบางคนก็ต้องจากบ้านมาต่างถิ่นมีเพื่อนฝูงมากมาย พ่อแม่..จึงถือบทบาทน้อยลงในการดำเนินชีวิต  แต่เรา..อย่าลืมว่าที่ปรึกษาที่ดีที่สุด  และรักเรามากที่สุดก็คือพ่อแม่นั่นเอง  
    มีใครเคยบอกว่าหนังสือและเพื่อนควรมีไม่มากแตขอให้เป็นชั้นดี   ถ้าเรานำมาเปรียบเทียบในยุคนี้ น่าจะถูกต้องมากทีเดียว  แต่ใคร..จะถูกตั้งว่าเป็นเพื่อนชั้นดีหรือเพื่อนชั้นเลวย่อมขึ้นอยู่กับการกระทำและจิตสำนึกที่มีต่อการเป็นเพื่อน
    เพื่อน...ไม่ว่าเขาจะดีหรือเลวหรือต้องทำให้อีกคนหนึ่งเสียใจ แต่คำว่าเพื่อนคงไม่อาจขาดกันได้ลง เพราะมิตรภาพและสิ่งดีๆที่เคยทำร่วมกันมา ไม่สามารถบั่นทอนความเป็นเพื่อนของกันได้  หรือ..ไม่ว่าเรื่องราวไหนๆที่ทำให้ความสัมพันธ์กระทบกระทั่งกันหากแต่ว่า..อย่าโทษความรู้สึกและการกระทำของกันและกันเลย   อย่านำอคติและความไม่เข้าใจมาเป็นตัวขวางกั้นระหว่างเพื่อน   จงรัก   อดทน  และให้อภัย เผื่ออนาคตข้างหน้า  เราจะใช้สิ่งนี้  กับสิ่งที่เรียกว่า...เพื่อนกัน....ตลอดไป...				
Lovers  0 คน เลิฟเสียงหัวเราะ
Lovings  เสียงหัวเราะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสียงหัวเราะ
Lovings  เสียงหัวเราะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสียงหัวเราะ
Lovings  เสียงหัวเราะ เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเสียงหัวเราะ