4 พฤษภาคม 2548 09:59 น.
::::เสียงที่ไม่ได้ยิน::::
ฝากดาวบนฟ้า
ช่วยห่มผ้าให้เธอ
เป็นห่วงเสมอ
เมื่อเธอ...ไกลฉัน
เนิ่นนานเท่าไหร่
ใจยังผูกพันธ์
ไม่มีแม้สักวัน
ที่ใจฉัน...จะลืมเธอ
ห่างกันไกลเหลือเกินคนดี
แต่ความคิดถึงยังคงล้นปรี่อยู่เสมอ
อาจจะมีช่องว่างจากการไม่พบเจอ
รู้ไว้เถอะเธอ...ว่ายังห่วงใย
4 พฤษภาคม 2548 09:20 น.
::::เสียงที่ไม่ได้ยิน::::
- - - อยากจะรู้ความจริงข้างในใจ
ว่าเธอคิดยังงัยกับฉันคนนี้
ที่เข้ามาพูดคุย..ทักทาย..และคอยยิ้มให้ทุกที
หรือแค่รู้สึกดีๆเหมือนกับเพื่อนทั่วๆไป...
- - - สับสน..คิดมากจนนอนไม่หลับ
กลับถึงบ้านก็ยังอดคิดถึงเธอไม่ไหว
อาการที่เป็นอยู่นี้..เรียกว่าอะไร
จะใช่รักหรือไม่..ใครช่วยบอกที...
- - - แล้วเธอล่ะ..คิดยังงัยกับฉัน
ช่วยบอกกันอย่าให้ฉันคิดเองฝ่ายเดียวอยู่แบบนี้
บอกกันหน่อยอย่าปล่อยให้คนฟังค้างใจอยู่เลยคนดี
ว่าใจเธอข้างในนี้คิดกับฉันอย่างไร...
- - - ไม่เป็นไร...หากข้างในใจเธอนั้นไม่มีฉัน
ไม่เป็นไร...ไม่รักไม่ว่ากันเพราะฉันคงจะรับมันไหว
ไม่เป็นไร...หากความลับที่เก็บซ่อนไว้ในใจ
ไม่เป็นไร...หากคำตอบที่เธอเฉลยไว้ไม่ใช่เรา...