ถ้าบอกว่า "คิดถึง" เธอคงไม่ซึ้งเท่าไร เพราะมีคนมากมายบอกเธออย่างนั้น แต่ถ้าบอกเธอคือ"ลมหายใจของความผูกพัน" คือทุกภาพฝันที่อยู่ในใจฉันตลอดมา จะพอมีที่ว่างบ้างไหม..สำหรับฉัน คนที่ต้องคอยรับบทบาทเป็นเพื่อนกัน ทั้งที่รักเธอแทบบ้า รู้สึกอย่างไร ก็ไม่กล้าพูดออกมา กลัวความเหินห่าง เย็นชา เท่ากับฆ่ากันทั้งเป็น จึงต้องนั่งนิ่งนิ่งที่นี่ เขียนบทกวีจากใจที่ซ่อนเร้น เศร้า เหงา ปวดร้าวอย่างที่เป็น ซึ่งแม้เธอจะไม่มองเห็น ก็ยังยอมเป็นตัวละครเด่นที่ได้โลดเล่นในชีวิตเธอ
หน้าส่วนตัว
1701
