9 มิถุนายน 2554 10:35 น.
เสราดารัล
เหมือนฉันหลงทางอยู่ใต้ฟ้า
แล้วเธอคนดีก็เข้ามาชี้ทางให้
ฉันกำลังสิ้งหวังและหมดกำลังจะเดินไป
เธอกลับให้พลังที่ยิ่งใหญ่จูงฉันก้าวไปด้วยกัน
ทุกครั้งเมื่อเสียใจ
มีเธออยู่ใกล้ๆคอยปลอบใจฉัน
รู้สึกได้ถึงความ"แคร์"และมีกัน
หากเวลาเนิ่นผ่านนานวัน
เธอกลับบอกว่า "แค่คนคุ้นกัน..คั่นเวลา"
ยุติธรรมดีจังนะ..โลกกว้าง
หลังจากมอบหนทาง ก็กลับขัดขวางวันข้างหน้า
ให้ฉันได้รอยยิ้ม ให้ได้ชิมรสชาติน้ำตา
ให้ความสุขแค่ช่วงเวลา ให้ความเหว่ว้าตลอดกาล
8 มิถุนายน 2554 17:12 น.
เสราดารัล
คนเรา..ไม่มีใครได้อะไรทุกอย่าง
หากแต่ต้องสูญเสียไปบ้าง และคงหมดทางรั้งไว้
มันไม่แปลกที่การแยกจากของใคร
จะสามารถเปลี่ยนคนใกล้ ให้เป็นคนไกลได้ทันที
คนเรา..ไม่ได้เป็นเจ้าของทุกสิ่ง
ความเป็นจริงยิ่งตอกย้ำฉัน..วันนี้
หัวใจคนอื่น..ถึงเวลาก็ต้องคืนเขาเสียที
ส่วนใจเราที่มี..ยังยากอยู่ดีที่จะเรียกกลับมา
หน้าส่วนตัว
2378
