29 สิงหาคม 2550 21:29 น.
เสราดารัล
บ่อยครั้งที่รู้สึกผิด
กับบางความคิดที่ไร้เหตุผล
ใช้อารมณ์ ไม่เคยอดทน
เมื่อสับสนก็มีแต่จะลุยไป
ครั้งนี้ก็รู้สึกผิด
ที่บางความคิดมีเพียงหวั่นไหว
ไม่เคยทบทวนว่าเรื่องที่คาใจ
เมื่อเทียบกับเยื่อใย..ความหมายใดสำคัญ
ลืมแยกความรักจากเรื่องอื่น
ลมหายใจขมขื่น ไม่ใช่แค่ฝัน
เกือบทั้งหมดของชีวิตที่ใช้รักกัน
ฉันได้ทำลายมันเพียงชั่วนาที
จึงจบสิ้นแล้วทุกสิ่งอย่าง
ไม่มีเธอเคียงข้างนับแต่บัดนี้
มากกว่าเสียใจ แต่คงไม่ไปขอคืนดี
เพราะตราบที่ยังนิสัยอย่างนี้
ก็รู้ดี...ไม่ควรรักเธอ
28 สิงหาคม 2550 21:05 น.
เสราดารัล
เหมือน....เหมือนความรักใคร่ลมๆแล้งๆ
ที่ลมพัดมาแรงๆ ทุกความรู้สึกก็ปลิวไหว
นึกโกรธตัวเองและมีคำถามตลอดมาว่าทำไม
ทำไมต้องเฝ้าสนใจ คนที่เขาไม่มีหัวใจไยดี
เหมือน..เหมือนการรอคอยดวงดาวจากฟากฟ้า
ช่างยากนักเกินกว่าจะได้มา..สู่สองมือนี้
ความรักสีเศร้า..เหมือนภาพฝันสีเหงาเข้าไปทุกที
ทั้งสองอย่างนี้...คล้ายกันตรงที่
มันดูสวยงามดี..แต่ไม่มีความน่าจะเป็น
26 สิงหาคม 2550 09:51 น.
เสราดารัล
เป็นธรรมดาที่ฟ้าจะเปลี่ยนสีไปบ้าง
เส้นทางรกร้างจะอ้างว้างและเหงา
การเปลี่ยนแปลงคือการแสดงชีวิตของคนเรา
ที่ทุกคนต้องเผชิญกับมันเข้าซักวัน
ฉันจึงไม่เคยหวังกับอะไร
เพราะถ้าฟ้ากำหนดไว้ ก็ย่อมเป็นไปตามนั้น
เมื่อความรักไม่ใช่อมตะนิทานที่เล่าขานกัน
ก็ธรรมดาที่ต้องสูญเสียมัน
ถ้าความฝันของเราสองคนนั้น..ต่างกันไป
ไม่มีความรู้สึกไหนพิเศษ
ไม่เคยจัดเกรดเธอมากกว่าคนไหน
เพราะเชื่อว่าฟ้าให้เธอเกิดมาเพื่อผ่านชีวิตฉันไป
และมีบางส่วนที่ต้องจดจำไว้..แค่นั้นเอง
23 สิงหาคม 2550 14:08 น.
เสราดารัล
อย่าถามถึงความรักในครั้งนั้น
ฉันลบมันด้วยน้ำตาจนเลือนหาย
แต่วันนี้ทุกการเต้นของหัวใจ
เพื่อเพียงเธอทั้งใจนะคนดี
ความรักที่พอมีเหลือในใจ
ฉันจะเก็บไว้ให้เธอคนนี้
ไม่ใช่ส่วนเหลือเดนจากการย่ำยี
แต่เป็นส่วนที่เก็บไว้อย่างดีและไม่เคยให้ใคร
16 สิงหาคม 2550 11:18 น.
เสราดารัล
เธอคงต้องการคบฉันด้วยเหตุผล
ทั้งรู้ว่าฉันเป็นคนช่างอ่อนไหว
เธอคงไม่รู้ว่าบางเรื่องของหัวใจ
ตัดสินด้วยเหตุผลใด..ก็จบไม่ดี
อย่าสรุปว่าใครผิดหรือถูก
เพียงเธออยากร่วมทุกข์สุข..ต่อไปอย่างนี้
สิ่งสำคัญกว่าเหตุผลที่ดี
ขอแค่รักฉันด้วยความรู้สึกที่มี
แล้วเธอจะเข้าใจ.......
หน้าส่วนตัว
1705
