8 มีนาคม 2551 21:15 น.
เสราดารัล
ถ้าความทรงจำระหว่างเรามันไร้ค่า
ก็ขอจงอย่าเก็บมันไว้
ถ้าความรักจากผู้หญิงคนหนึ่งที่ให้ไป
ทำให้คุณอึดอัดใจ..ก็ทิ้งมันไปได้เช่นกัน
คำขอสุดท้ายในวันจากลา
ขอ..เพียงแค่เธอกล้าสบตาฉัน
มอง..คนที่ครั้งหนึ่งเธอเคยมีใจให้กัน
หาก..แววตาของเธอคู่นั้น
ไม่มี..ร่องรอยความไหวหวั่น
ก็จะพร้อมให้เธอไปจากฉันทันที
29 กุมภาพันธ์ 2551 12:46 น.
เสราดารัล
ไม่ว่าจะรักอีกมากเท่าไหร่
หรือจะมีหัวใจให้อีกเท่าฟ้า
ฉันก็ยังเป็นเพียงคนนอกสายตา
คนที่เธอโกหกตลอดเวลาว่าต้องการ
กลับไปหาเขาคนเก่าคงดีกว่า
ขอบคุณทุกสิ่งที่ฝืนมาทำเพื่อฉัน
ฉันอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อลืมมัน
แต่จะให้อยู่กับคนที่ไม่มีใจให้กันนั้น
.......มันทรมานเหลือเกิน.....
11 พฤศจิกายน 2550 21:21 น.
เสราดารัล
คืนนี้ดาวร่วงจากฟ้า
พระจันทร์เหว่ว้า..จนร้องไห้
คนเหงารินน้ำตาอย่างเดียวดาย
สะอื้นไห้ในความเงียบงัน
ค่ำแล้ว..แววดาวเป็นประกาย
คิดถึงคุณจนใจหายรู้ไหมนั่น
นับเนิ่น..ตั้งแต่วันที่จากกัน
คุณยังคงมีฉัน ..ในภาพฝันหรือความจริง
20 ตุลาคม 2550 10:55 น.
เสราดารัล
คุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนของฉัน
ขอได้กอบเก็บภาพคุณกับคืนวันอันหม่นไหม้
ได้โปรด..อย่าให้คุณเป็นของใคร
ให้ฉันมีสิทธิ์ปล่อยใจไปรักคุณ
ได้คิดถึงอย่างอ่อนหวานแม้อ้างว้าง
และชีวิตอาจแรมร้างความอบอุ่น
ให้ฉันได้ชิดใกล้บนความไกลที่เคยคุ้น
ขอแค่เพียงซึมซับความเป็นคุณ..ก็อุ่นใจ
2 ตุลาคม 2550 21:05 น.
เสราดารัล
อย่าใจร้ายนักเลย...
ความรักจากเธอฉันไม่กล้าคิดขอ
ไม่หวังไกล ถึงขนาดเก็บหัวใจไว้รอ
ฉันรู้..ความรู้สึกควรพอที่จุดใด
อย่ารำคาญหรือเกลียดฉันเลยนะ
ถ้าคนเราแค่จะ..ห้ามใจได้
ความรู้สึกคงไม่กระจัดกระจาย
โลกทั้งโลกจะสิ้นเสียงร้องไห้ของน้ำตา
สุดท้าย..จะไม่ขออะไรทั้งนั้น
เพียงแค่ยิ้มให้กันเมื่อพบหน้า
พูดกับฉันสักคำ และไม่จำเป็นต้องสบตา
หากเธอจงชังความรักที่มันเอ่อพร่าอยู่ข้างใน
หน้าส่วนตัว
1119
