1 กรกฎาคม 2548 21:26 น.
เศษหินก้อนดินทราย
จันทร์เจ้าขา. . .ใจข้าเหงา
จันทร์เจ้าขา ใจของข้า มันช่างเหงา
เห็นคนเค้า ยิ้มแย้ม แสนสดใส
แต่ทำไม ใจของข้า เปล่าเปลี่ยวใจ
อยู่หนไหน ใครคนนั้น บอกข้าที
อยากมีใคร สักคนที่ ทำหายเหงา
เคียงข้างเรา ไปทุกที่ ทุกแห่งหน
อยู่ไกล้เรา ไม่ห่างไกล ให้กังวล
คนคนนั้น อยู่หนไหน จันทร์บอกที
จันทร์เจ้าขา จันทร์เจ้าเหงา เหมือนข้าไหม
จะหาใคร มาเคียงข้าง ยากหนักหนา
เฝ้ารอคอย เพ้อฝัน ทุกๆครา
หรือชะตา ฟ้ากลั่นแกล้ง กีดกั้นเรา
เฝ้าเหม่อมอง ผู้คน ไม่ขาดสาย
ต่างมากมาย มีคู่ข้าง ช่างสุขสม
มีแต่เรา เฝ้าเหม่อลอย ทุกข์ระทม
จมอยู่กับ รักไร้ร่าง ข้างไร้เธอ . . .