21 กรกฎาคม 2549 21:13 น.
เศษทาน
นิทาน..เมื่อวันวาน
ไก่ย่าง
ไก่ครับไก่ ซื้อไหมครับจะกลับแล้วไก่ ไก่ขายถูกๆแถมกระดูกกับไม่เสียบไก่ .....
ไม่รู้ว่ามีใครเคยได้ยินเพลงนี้กันบ้างไหม แต่สำหรับผมแล้วเมื่อตอนวัยเด็กถ้าได้ยินเพลงนี้แล้วละก็จะรีบวิ่งลงจากบ้านทันที เพราะจะต้องมายืนรอรับกลิ่นเจ้าไก่ย่างที่รถเร่ขายกำลังจะขับผ่านหน้าบ้านไป ประมาณว่าไม่ได้กินหอมกลิ่นก็ยังดีอะไรทำนองนี้แหละ สำหรับบ้านนอกยี่สิบปีที่แล้วนะตอนนั้นผมยังเป็นเด็กอยู่เลย ถ้าเอ่ยถึงไก่ย่างแล้วน้ำลายมันหกเลยแหละ ไก่ย่างไม้ละสองบาทนี่แหละชวนให้น้ำลายไหลยิ่งนัก รสชาติไก่ย่างสมัยนั้นอร่อยจริงๆนะไม่รู้ว่าเขาหมักแบบไหน หากใครเคยได้กินคงจำได้ดีว่ารสชาตินั้นอย่าบอกใคร เอาว่า เคเอฟซี สมัยนี้เทียบไม่ได้ว่างั้นเถอะ
กว่าจะได้กินไก่ย่างแต่ละทีนะ ลำบากยากเย็นจริงๆสมัยนั้น ถ้าแม่ไม่ให้ตังค์ไว้นะไม่ได้กินหรอก เงินก็หาเองไม่ได้ ไอ้ที่ได้ไปโรงเรียนวันละ สอง บาท ก็หมดตั้งแต่เที่ยงแล้วหล่ะ วันไหนรถขายไก่ย่างมาตรงเวลาเลิกเรียนแล้วมีเฮเลยนะกะเพื่อนๆ ไปยืนรอกันเป็นกลุ่มกะเพื่อนๆแล้ววิ่งตามรถไปกันเป็นขบวนไล่ดมควันไก่ย่างกัน นึกแล้วก็สนุกแอบขำ ไม่น่าเชื่อว่าเราจะทำไปได้ แต่อย่างว่าแหละเด็กนี่รู้อะไรมากเล่า กินเล่นนอน แค่นั้นเอง
แต่ไม่รู้ว่าสมัยนี้ยังรถขายไก่ย่างแบบนี้อีกหรือเปล่าไม่รู้นะ ไก่ย่างสูตรไทยๆที่ขายไม้ละสองบาท สามไม้ห้าบาท มีข้าวเหนียวห่อใบตองด้วยห่อละสองบาทอีกเหมือนกัน กินไก่ย่างหมดแล้วก็นึกเพลงอีกท่อนนึงที่เรียกว่า ท่อนฮิตติดหูเลย ที่ว่า......กระดูกเอาไปชิงโชคไปเที่ยวรอบโลกกับคนขายไก่...............ใครเคยได้กินไก่ย่างและได้ยินเพลงนี้บ้าง ลองมาเล่าสู่กันบ้างสิว่ามีใครแอบวิ่งตามรถดมควันไก่ย่างแบบผมกันบ้าง ไม่น่าอายที่จะเล่าสู่กันฟัง แต่เป็นวันวานอีกวันหนึ่งที่น่าจดจำ
สวัสดี
นาย นิทาน ป่านไหม
๔ มิถุนายน ๒๕๔๙
หน้าส่วนตัว
1330
