28 กุมภาพันธ์ 2547 22:50 น.
เศษทรายแก้ว
ฉันคอยเตือน..ตัวเอง...อยู่เสมอ
ไม่ให้เผลอ...ไปกับใจ...ที่หวั่นไหว
แต่พอเตือน...ตัวเอง...เข้าทีไร
มีแต่ใจ...ที่ลอยไป...ไว้กับเธอ
ฉันจะทำ...ตัวอย่างไร...เมื่อพบเขา
หรือจะเฝ้า...เพียงสบตา...แค่แอบเพ้อ
หรือจะให้...ฉันเข้าไป...พูดกับเธอ
และบอกเธอ...ว่าฉัน...รักเธอจัง
27 กุมภาพันธ์ 2547 19:53 น.
เศษทรายแก้ว
ปิดเทอม...ได้สามวัน...ซักเหงาใจ
คิดถึงใคร...คนนึง...ตลอดวัน
ตั้งแต่เช้า...มีแต่เธอ...ในหัวฉัน
กำจัดมัน...ยังงัย...ก็ไม่ไป
ทำอย่างไร...ให้ฉัน...ได้ลืมเธอ
ไม่ให้เพ้อ...ให้ให้ฝัน...ไปให้ไกล
เพราะตอนนี้...จิตใจฉัน...มันอ่อนไหว
ไปกับใจ...ที่มีแต่...ภาพของเธอ
กว่าจะได้...พบเธออีก...ก็คงนาน
เพราะคืนวาน...ช่างผ่านไป...ช้าเหลือเกิน
จะมีมั้ย...ที่จะมี...ความบังเอิญ
พบเธอเดิน...บนถนน...สายเดียวกัน
อาจจะเป็น...วันที่แปด...ก็ได้มั้ง
หรือสักครั้ง...ในสองเดือน...ฉันใฝ่ฝัน
เพราะสองเดือน...เรียนพิเศษ...ที่เดียวกัน
แต่กระนั้น...ไม่รู้เค้า...เรียนตอนไหน
อยากเจอจังเลยปิดเทอมแล้วก็ไม่ได้เจอกันเลยไม่รู้ว่าไปเรียนพิเศษจะได้เจอกันมั้ย...เหงาด้วย แค่สามวันเองนะเนี้ย
27 มกราคม 2547 22:03 น.
เศษทรายแก้ว
เธอเคยรู้มั้ยว่าฉันคิดถึง
คอยคำนึงเฝ้ามองอยู่ทุกวัน
ล็อกหัวใจเธอไม่ได้เหมือนอย่างฝัน
ตัดสัมพันธ์ตัดเยื่อใยให้ขาดตอน
กาลเวลาผ่านไปใช่ว่าลืม
จะหยิบยืมรักจากใครมาคอยสอน
รักไม่ใช่ของเล่นที่วางนอน
ต้องคอยทอนหัวใจให้หวนคืน
การรักใครสักคนใช่เรื่องแปลก
ไม่ผิดแผกแปลกไปจากคนอื่น
เพียงแค่เหลือความทรงจำในวันคืน
เท่านี้แค่นอนตื่นก็สุขใจ
สนใจทุกคำพูดจากปากเค้า
เก็บมาเล่าคอยแอบยิ้มและสงสัย
ดวงดาวบนท้องฟ้าจะเห็นมั้ย
ว่าคนนี้คอยใส่ใจแอบรักเธอ
21 มกราคม 2547 21:39 น.
เศษทรายแก้ว
ความรักฉันเริ่มจากศูนย์ถึงร้อย
แล้วค่อยค่อยเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยเรื่อย
แต่ความรักของเธอดูเฉื่อยเฉื่อย
จนทำให้ฉันเหนื่อยเมื่อคิดถึงเธอ
ความรักเธอเริ่มจากร้อยถึงศูนย์
ค่อยค่อยสูญหายไปกลับไม่เจอ
หัวใจฉันก็คงนั่งมองเหม่อ
ถ้าขืนเธอยังคงต้องเปลี่ยนไป
17 มกราคม 2547 22:28 น.
เศษทรายแก้ว
เธอใช่มั้ยที่ทำให้ฉันเจ็บปวด
ยิ่งทนทุกข์และรวดร้าวไม่สดใส
ไม่มีแล้วไม่มีใครคอยใส่ใจ
ให้อยู่ในความอ้างว้างและเดียวดาย
ต่อจากนี้ฉันจะไม่คิดถึงเธอ
ไม่พบเจอและคอยหลบหนีหน้าหาย
ให้คิดว่าในโลกนี้ฉันตาย
และมันสายที่จะกลับมาเหมือนเดิม