16 มกราคม 2547 22:03 น.
เศษทรายแก้ว
ฉันคนหนึ่งที่เป็นเด็กช่างฝัน
คอยให้วันที่ดีย้อนกลับมา
อยากให้มีคนเคียงข้างคือเวลา
เป็นเครื่องพาให้เราได้พบกัน
ฉันนั่งรอวันนั้นนานแสนนาน
มีเพียงความเหงาผ่านเข้าหาฉัน
แต่สุดท้ายก็ไม่เจอใครแบ่งปัน
ฉันเลยนั่งมองจันทร์เพียงคนเดียว
15 มกราคม 2547 23:34 น.
เศษทรายแก้ว
วันนี้ฉันเห็นเธอเริ่มเปลี่ยนไป
แล้วทำไมเธอไม่ยอมพูดกับฉัน
คิดอะไรในใจมันอัดอั้น
หรือตื้นตันบอกฉันมาให้รู้บ้าง
รู้มั้ยเธอทำกับฉันฉันคิดมาก
แต่ไม่ยากถ้าเธอจะปล่อยวาง
เพียงเธอทำเหมือนทุกอย่างที่ผ่านมา
เท่านี้อย่าให้ฉันคอยบอกเธอ
15 มกราคม 2547 22:48 น.
เศษทรายแก้ว
เพราะเธอทำให้ฉันรักหมดใจ ยิ้มสดใสเมื่อนึกถึงหน้าเธอ
แต่ทำไมเธอถึงไม่ยอมเจอ ปล่อยให้ฉันเริ่มเพ้อเฝ้าแต่รอ
อยากให้เธอมองมาทางฉันบ้าง หรือให้เธอเคียงข้างตัวฉันขอ
เพียงมีเธอคนนี้คอยเฝ้ารอ เท่านี้เพียงเราสองก็สุขใจ
15 มกราคม 2547 22:35 น.
เศษทรายแก้ว
เธอใช่มั้ยที่ทำให้ฉันเจ็บปวด ยิ่งทนทุกข์และรวดร้าวไม่สดใส
ไม่มีแล้วไม่มีใครคอยใส่ใจ ให้อยู่ในความอ้างว้างและเดียวดาย
ต่อจากนี้ฉันจะไม่คิดถึงเธอ ไม่พบเจอและคอยหลบหนีหน้าหาย
ให้คิดว่าในโลกนี้ฉันตาย และมันสายที่จะกลับมาเหมือนเดิม