9 กุมภาพันธ์ 2550 13:08 น.
เวลา
โลกกว้างใหญ่กับหัวใจดวงหนึ่ง
เดินทางในห้วงคำนึงของความรัก
รอนแรมเซซัดเพียงลำพัง
หวังเพียงแค่ต้องการใครสักคน
จนถึงวันของฝันวันเฝ้ารอ
เธอทำให้ใจห่อเหี่ยวกลับฟื้นคืน
จากความรักของเธอที่คอยเติมใจ
ไม่เคยมีวันใหนที่โลกไม่สวยงาม
ชอบเวลาที่เธอยิ้มมาให้
สายตาที่ส่งความห่วงใยและคิดถึง
ความรู้สึกที่ต้องการเพียงเสี้ยวหนึ่ง
ของความคิดถึงทั้งหมดของเธอ
แม้ว่าเราเพียงคนที่พ้นผ่าน
แต่ไม่อาจปล่อยวางจากความห่วงหา
ยังจะคงมีให้กับเธอเรื่อยมา
ตลอดเวลาและจากนี้ตลลอดไป
เนี่ยแหล่ะหนาที่ว่าความรักเข้าตา
แสวงหาเพื่อมาชิดเคียงใกล้
แม้เจอะกันเพียงเพื่อจะจากไป
แต่ขอให้หัวใจของสองเราจะยังมีกันและกัน
/font>
8 กุมภาพันธ์ 2550 12:56 น.
เวลา
วิ่งมาตามเส้นทางฝันในวันเหงา
แสนปวดร้าวหลงทางห่างความฝัน
ใจอ่อนล้ากายอ่อนแรงไร้กำลัง
ทนเจ็บซ้ำน้ำตานองเพราะจำใจ
ไม่มีแม้โอกาสก้าวเดินต่อ
ต้องต้อสู้กับความเป็นจริงนี้ให้ได้
จะอดทนพยายามสร้างแรงใจ
เพื่อหนทางไกลชัยชนะอยู่ปลายทาง
หน้าส่วนตัว
1224
