20 กันยายน 2547 12:56 น.
เวลา
ในวันที่สายฝนโปรยปราย วันที่สายน้ำไม่เคยหวนกลับ
ในวันที่ความรักห่างหาย วันที่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
คนที่หัวใจเฝ้ารอ คนคนนั้นมีจริงหรือเปล่า
คนที่หัวใจเฝ้าตามหา คนที่ฟ้าลิขิตมาให้คู่กัน
ฉันเชื่อว่าต้องเจอสักวัน แม้ว่าจะนานก็รอ
กาลเวลาคงพามาให้พบ พรมลิขิตจากฟ้าดลบันดาล
ให้หัวใจสองดวงรักกัน ผูกพันรักกันนิรันดร
18 กันยายน 2547 10:40 น.
เวลา
ผ่านวันพานพบหลายสิ่ง ผ่านเดือนลืมสิ้นสัญญา
เธอปล่อยให้อ้างว้างคอยหา แต่หัวใจนั้นยังเฝ้ารอ
วันที่เหงาและเดียวดาย รอบกายฉันหม่นเศร้า
ท้องฟ้าเงียบครึมหงอยเหงา เหมือนใจที่เฝ้ารอเธอ
หากย้อนเวลากลับไปได้ จะรั้งเธอไว้ไม่ให้ห่าง
จะทำทุกอย่างเพื่ออยู่ตรงนี้ แล้วเริ่มก้าวที่ดีพร้อมกัน
18 กันยายน 2547 10:28 น.
เวลา
กาลเวลาแม้นานเพียงใด หัวใจที่อ่อนล้าไม่เคยเปลี่ยน
เฝ้ารอความรักที่มาเยือน ย้ำเตือนความรักของเรา
แม้ว่าต้องห่างกันเพียงใหน หัวใจดวงนี้ยังเหมือนเก่า
ความรักยั่งยืนนานยาว เป็นความสัมพันธ์สองเรานิรันด์