5 พฤศจิกายน 2547 16:20 น.
เวลา
ทราบดีแก่ใจว่าเป็นอย่างไรในตอนนี้
มีอาการรักเข้าแล้วนะคนดี
ทั้งที่รู้ใจเธอนี้มีใครจอง
ยังบ้าไปนอนเพ้อละเม้อทุกคืน
ส่งความคิดถึงไปให้กัน
เผื่กสักวันธอจะเห็นใจ
ก็รู้เธอมีคนชิดใกล้ที่เป็นแฟน
ฉันก็ไม่ได้เคยคิดจะแทนที่ใครเลย
แม้จะเป็นฉันที่มาทีหลัง
แต่จะขอยืนยันคำเดิมเสมอ
อดใจไม่ไหวเมือใจคิดถึงเธอ
ก็เลยเผลอยกทั้งใจให้คนดี
เธอคิดกับฉันอย่างไรไม่สำคัญ
ขอทำตามหัวใจสักครั้งได้ไหม
ไม่อยากทนทรมานอย่างนี้ต่อไป
เธอไม่รักไม่ว่าไม่เป็นไร
มีความรักความห่วงใยมอบให้กันก็พอ
5 พฤศจิกายน 2547 10:46 น.
เวลา
ข้าเป็นทรายเจ้าเป็นสายลม
สายลมพัดผ่านทรายน้อยล่องลอย
สายลมโบกพลิ้วทรายน้อยปลิวโปรย
สายลมพัดผ่าน้เขาเลียงซาน
ทรายน้อยขอตามข้ามขอบฟ้าไป
4 พฤศจิกายน 2547 11:34 น.
เวลา
ฉันคนไกลที่ใจยังคิดถึง
ยังจำกลอนซึ้งๆของเธอได้
ถึงห่างกันใจฉันยังห่วงใย
ห่วงคนไกลที่คิดถึงกัน
ข้างๆ ฉันตอนนี้ไม่มีใคร
เงียบเหงาเดียวดายเหมือนเก่า
เพราะห่างกันในวันนี้
ตอนดึกที่ท้องฟ้ายังหลับใหล
ใบไม้ที่ยังเงียบเหงา
สายลมยังพัดเบาๆ
กับสองเราที่ยังห่างกัน
เพราะฉันยังไม่มีใครข้างกาย
จึงขอฝากใจไว้กับเธอทุกเวลา
ฝากความรักไปพร้อมกับความคิดถึง
ให้ช่วยเตือนว่าเรายังคงมีกัน
ให้คนอีกฝั่งของท้องฟ้าที่เฝ้าคอย
3 พฤศจิกายน 2547 11:49 น.
เวลา
ถึงอยู่ไกลแต่ใจคงห่วงหา
กลัวว่าเธอจะเหงา
กลัวว่าเธอเหนื่อยล้ากับเรื่องราว
ที่รุมเร้าเข้ามาในชีวิต
อาจอ่อนล้าบางคราน้าตาไหล
แต่ซ่อนมันไว้ในดวงจิต
บอบซ้ำเพราะความรักทำพิษ
บางครั้งคิดเหม่อลอยเดียวดาย
ทั้งการเรียน การงาน และความรัก
ที่ไม่เป็นไปตามความคาดหมาย
ให้เธอท้ออ่อนแรงทั้งกายใจ
ขอให้เธอรู้ไว้ว่ายังมีกัน
จะทำให้หัวใจเธอเหงา
จะคอยเป็นกำลังใจดั่งแสงมีเงา
ให้เรามีเราที่เข้าใจกัน
3 พฤศจิกายน 2547 11:36 น.
เวลา
สองมือที่คอยหว่าน
ใช้เวลานานที่คอยไถ
เมล็ดข้าวเริ่มผลิใบ
ก่อนจะไปกลายเป็นรวง
ต้นกล้าต้นน้อยนั้น
โดนลมพัดจนอ่อนไหว
ต้านแรงลมมากมาย
ก่อนจะได้เก็บเกี่ยวรวง
ถึงคราวฤดูนั้น
เราจะได้ข้าวมากมาย
ชีวิตมีความหมาย
เมือเราได้พบความสำเร็จ
ชีวิตที่ต้องต่อสู้
เพื่อไปสู่ยังที่หมาย
เพียงหนึ่งกำลังใจ
ก็ทำให้มีพลัง
จะก้าวต่อไปยังข้างหน้า
เพราะว่ารู้ว่าเธออยู่เคียงข้างฉัน
ให้ความรักความผูกพัน
ช่วยนำฝันมาให้เรา
หน้าส่วนตัว
791
