ดีใจมากรู้ไหมที่ได้รู้จักในวันนี้ แม้ต้องห่างกันนับหมื่นลี้แสนไกล แต่ใจข้านี้ยังห่วงใยเพียงเจ้า เมือใดที่ท่านเหงา ขอให้นึกถึงเราได้ไหม เสียงสายลมเป็นเช่นเสียงหัวใจ ที่บอกไว้ว่าห่วงกัน แม้เขาสูงชันแค่ใหน แม้สายน้ำเกลียวเปลี่ยนผัน แม้ตะวันจะลับลาพลัน เมื่อแสงจันทร์บางครั้งไร้ดาวคู่เคียง แต่เธอจะไม่เป็นเช่นนั้น เวลาจะเปลี่ยนผันความเหงา ให้ความรักความคิดถึงที่ยืนยาว ให้รู้ว่าทุกคราวยังมีกัน