25 พฤศจิกายน 2547 12:57 น.
เวลา
หลายอย่างผ่านเข้ามาในชีวิต
ดั่งฟ้าลิขิตอยู่เสมอ
บางคราเหงาจนน้ำตาเอ่อ
หลายอย่างที่พบเจอมันทำร้ายใจ
บางทีท้อแต่ใจบอกว่าอย่าถอย
ต้องเก็บความเศร้าสร้อยไว้
นึกถึงคำที่เธอนั้นมอบไว้
ก่อนที่เราต้องห่างไกลกัน
ฉันก็ยังรู้ดีว่ามีเธออยู่ข้างๆ
ความอ้างว้างจึงพลันหาย
แต่บางครั้งระยะทางที่ห่างไกล
ก็ทำให้หัวใจฉันอ่อนแรง
อยากเจอเธอวันนี้รู้ไหม
ช่วยเติมไฟหัวใจที่อับแสง
ให้ความรักที่อบอุ่นนั้นมาแทน
ขออ้อมแขนที่แสนอุ่นละมุน ..จากเธอ
23 พฤศจิกายน 2547 13:47 น.
เวลา
กลับมาแล้วใช่ไหม
ความห่วงใยของวันเก่า
ที่ปล่อยให้อ้างว้างเงียบเหงา
ที่ทนเฝ้ารอแสนนาน
วันนี้เธอเป็นอย่างไร
คงสะบายดีอยู่หรือเปล่า
คิดถึงเธอทุกคราวที่ห่างกัน
ยังคอยเธออยู่ตรงนี้
ที่ที่มีความห่วงหา
จากไกลสุดปลายขอบฟ้า
จากแววตาคนห่วงกัน
ไม่ได้ห่างไปใหน
ยังเก็บเธอไว้ในใจฉัน
ทั้งสุขทุกข์ที่ผ่านคืนและวัน
ยังคิดถึงเธอเช่นกันคนดี
23 พฤศจิกายน 2547 13:37 น.
เวลา
ใจที่อ้างว้างนานมาแล้ว
วันนี้เปลี่ยนแปลงรู้ไหม
เพราะมีบางคนในหัวใจ
ที่คอยมอบรักที่ให้กัน
ไม่ได้ดีเด่นอะไรนัก
ความรักไม่เลิศเลอเหมือนฝัน
แต่ความห่วงใยที่ให้กัน
ก็พอสำหรับฉันคนดี
ขอบคุณวันนี้ที่มีเธอ
15 พฤศจิกายน 2547 12:56 น.
เวลา
รู้ว่างานหนักแค่ใหน
เหนื่อยหัวใจบ้างหรือเปล่า
คนๆนี้จะคอยเฝ้าห่วงใย
จะเป็นกำลังใจให้คนดี
แม้ว่านานที่ไม่พานพบ
ความคิดถึงไม่จบตรงนี้
จะยังคงห่วงใยทุกนาที
ให้เธอคนนี้ที่ห่างไกล
8 พฤศจิกายน 2547 12:03 น.
เวลา
ด้วยความคิดถึงด้วยใจที่ยังรัก
ด้วยความรู้สึกที่ยากเกินอธิบาย
ทะเลก็ดูเหงาภูเขาก็เดียวดาย
อยู่ใหนก็เหงาได้ถ้าไม่มีเธอสักคน
เธอยังเหงาเหมือนฉันไหม
ไม่เป็นไรอย่าได้เหงา
เพราะวันนี้มีความรักเรา
จะช่วยบรรเทาความเหงาในใจ
รักนี้ที่เคยต้องการรักนี้ที่อยากมอบให้
รักแล้วจะรักต่อไปพูดจากใจใช่แกล้งทำ
หน้าส่วนตัว
900
