22 กันยายน 2547 11:09 น.
เวลา
หนาวไหนไม่ห่วงไม่กลัวทนหนาว หนาวใจต้องห่วงเพราะกลัวใจหนาว
หนาวกายห่มผ้าก็หายหนาว หนาวใจต้องหายหนาวด้วยใจ
ใจหน้าหนาวช่างหนาวถึงใจ หนาวเหน็บใครทำเจ็บไว้
โอ้คนใจร้ายทำหนาวถึงทรวง เธอจะหนาวแล้วหนาวไหม
หนาวบอกได้เผื่อช่วยคลายหนาว แต่ฉันไม่ห่วงไม่กลัวความหนาว
เพราะมีเธอหน้าหนาวที่อบอุ่น ขอบคุณนะความหนาวที่ให้เรารักกัน
21 กันยายน 2547 12:47 น.
เวลา
วันนี้มีเธอไม่ต้องการใคร
มีเธอไม่มีวันใหนที่เหงา
ถึงแม้ต้องห่างกันเพราะงานของเรา
แต่ฉันก็ไม่เหงาเพราะมีเธอ
เธอให้กำลังใจในวันที่ท้อ
คอยห่วงใยฉันเสมอ
ฉันดีใจได้พบเธอคนสำคัญ
ความผูกพันของเราจะยาวนาน
เราจะสร้างความฝันให้ถึงฝั่ง
แม้ความฝันของเราจะต่างกัน
แต่เราจะถึงฝั่งถ้ามีเธอ
คงได้เห็นวันที่สำเร็จ
ถึงต้องเจ็บและล้มเสมอ
กำลังใจที่เติมให้กันฉันและเธอ
เก็บมันไว้เสมอ นิรันด์
20 กันยายน 2547 12:56 น.
เวลา
ในวันที่สายฝนโปรยปราย วันที่สายน้ำไม่เคยหวนกลับ
ในวันที่ความรักห่างหาย วันที่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
คนที่หัวใจเฝ้ารอ คนคนนั้นมีจริงหรือเปล่า
คนที่หัวใจเฝ้าตามหา คนที่ฟ้าลิขิตมาให้คู่กัน
ฉันเชื่อว่าต้องเจอสักวัน แม้ว่าจะนานก็รอ
กาลเวลาคงพามาให้พบ พรมลิขิตจากฟ้าดลบันดาล
ให้หัวใจสองดวงรักกัน ผูกพันรักกันนิรันดร
18 กันยายน 2547 10:40 น.
เวลา
ผ่านวันพานพบหลายสิ่ง ผ่านเดือนลืมสิ้นสัญญา
เธอปล่อยให้อ้างว้างคอยหา แต่หัวใจนั้นยังเฝ้ารอ
วันที่เหงาและเดียวดาย รอบกายฉันหม่นเศร้า
ท้องฟ้าเงียบครึมหงอยเหงา เหมือนใจที่เฝ้ารอเธอ
หากย้อนเวลากลับไปได้ จะรั้งเธอไว้ไม่ให้ห่าง
จะทำทุกอย่างเพื่ออยู่ตรงนี้ แล้วเริ่มก้าวที่ดีพร้อมกัน
18 กันยายน 2547 10:28 น.
เวลา
กาลเวลาแม้นานเพียงใด หัวใจที่อ่อนล้าไม่เคยเปลี่ยน
เฝ้ารอความรักที่มาเยือน ย้ำเตือนความรักของเรา
แม้ว่าต้องห่างกันเพียงใหน หัวใจดวงนี้ยังเหมือนเก่า
ความรักยั่งยืนนานยาว เป็นความสัมพันธ์สองเรานิรันด์