21 พฤศจิกายน 2551 14:56 น.
เวลา
อันความปลื้มใจหลั่งใหลจากใจเรา
ผ่านเวลาเฝ้าฟูมฟักดั่งดวงใจ
ให้อบอุ่นกล่อมเจ้าให้หลับใหล
จงอย่าร้องไห้เงียบไว้เจ้าตัวน้อย
กลอยใจที่รักของแม่เวลานี้
เจ้าคนดีแม่รักเจ้ารู้ไหม
จะคอยดูแลเจ้าเฝ้าเอาใจ
ส่งความห่วงใยผ่านสายน้ำนม
กอดหนูไว้ในอ้อมกอดรัก
เจ้าจงพักหลับตาทิวาฝัน
อรุณรุ่งทักทายกับสายลมบางๆ
แม่จะยังเคียงข้างทุกเวลา
ดวงตาใสส่งผ่านสื่อภาษา
ยิ้มผ่านดวงหน้าดูสดใส
ส่งเสียงร้องร่ำเรียกจากใจ
เป็นสายใยของความผูกพันธ์
มือน้อยๆแม่คอยประคองจับ
อุ้มด้วยความรักและห่วงหา
อยู่ในห้วงแห่งรักมิจากลา
ปลอดภัยทุกคราแม่จะมาเคียงเธอ
19 พฤศจิกายน 2551 16:43 น.
เวลา
เวลา เจ้าเอ๋ยเจ้าเลยล่วงผ่าน
เช่นสายลมบางๆพัดผ่านเราไป
เวลา พบกันจากกันน้ำตาไหล
เวลา ดีใจร้องไห้น้ำตาคลอ
เวลา เศร้าทุกข์ใจให้ถดถอย
เวลา เหลือน้อยที่คอยเคียงใกล้
เวลา สักวันเราต้องจากไกล
เวลา เมื่อไหร่ที่ใจจะได้พบเธอ
เวลา นี้มีกันมั่นสัญญารัก
เวลา มักเดินไปใจพร่ำเพ้อ
เวลา ร้อยพันเรื่องราวที่เพบจอ
มีเพียงเรื่องเดียวคือเธอ ที่คิดถึง ตลอดมา
ลมหนาวที่อบอุ่น ยามนี้มีเธอให้หนุนตัก
ลมหนาวที่อบอุ่น ที่รักอย่าไกลหนี
ลมหนาวที่อบอุ่น ที่รักอย่าลืมเรื่องราวดีๆ
ลมหนาวที่อบอุ่น ทุกนาทีที่เรามีกัน
ลมหนาวที่อบอุ่น กรุ่นกลิ่นไอรัก
ลมหนาวที่อบอุ่น นักยามเราชิดใกล้
ลมหนาวที่อบอุ่น ทุกครั้งแม้ยามห่างไกล
หนาวลมอุ่นใจ เพราะอยู่ใกล้ลมหนาวที่อบอุ่น คือเธอ
ถ
18 พฤศจิกายน 2551 11:26 น.
เวลา
เธอจะรักหรือเปล่าเราไม่รู้
ฉันรักเธออยู่รู้ไหมอยากให้เห็น
หายหน้าไปใหนเล่าทั้งเช้าเย็น
ส่งมาเป็นแค่เสียงเพียงอย่างเดียว
บอกว่าคิดถึงแต่ไม่เคยโทรหา
ห่วงทุกครายามห่างกันไม่ว่างเว้น
กินข้าวเย็นบ้างนะอย่ามัวเล่น
เดี๋ยวผอมไปหมดสวยคงไม่ดี
โธ่คนดีที่รักฉันคิดถึง
ห่วงทุกคืนกลัวใจเธอแปรผัน
โทรหาหน่อยได้ไหมยามไกลกัน
ส่งข้อความคิดถึงกันบ้างยังดี
ไม่ได้เห็นหน้าแค่ได้ยินเสียง
ไม่ได้นอนเคียงก็ยังคิดถึง
ถ้าว่างก็รับโทรศัพท์นิดหนึ่ง
คนนี้อยากซึ้งบอกว่าคิดถึงเธอ
หลับหรือยังขอให้หลับฝันดี
สัญญาที่ให้ไว้อย่าหน่ายหนี
บอกจะมาเจอแต่เวลาไม่ค่อยมี
คนทางนี้รอคนดี มาหนุนตักนอน
18 พฤศจิกายน 2551 11:05 น.
เวลา
ข่มตาหลับจับจดใจหม่นหมอง
เธอนึกตรองเรื่องราวใดในใจหนา
ทนโศกเศร้านั่งซึมผ่านเวลา
ใยไม่หาหนทางแก้แค่นั้นเอง
จะมีหนทางใดใครช่วยแก้
ถ้าเพียงแต่เธอเก็บไว้ใครไม่เห็น
เจ็บมากไหมกับเรื่องราวที่เป็น
สิ่งที่เห็นอาจเป็นแค่ลวงตา
ไม่อาจทนรับรู้ได้ใจเธอร้าว
ทุกเรื่องราวบอกกับฉันสักคำหนา
หากเธอพร้อมยินดีช่วยทุกเวลา
อยากให้รู้ว่าจะเคียงข้างเธอ
จะโทรไปกลัวใจเธอไม่ฟัง
ฉันคงไม่สำคัญหมดความหมาย
แค่ห่วงหา ทุกๆครายังห่วงใย
อยากรู้ว่าหัวใจเธอหายไข้หรือยัง
ส่งข้อความความรักไปบอก
จะโอบกอดเธอไว้ในใจฉัน
ยามหนาวเหน็บปวดใจไร้กำลัง
จะมีฉันเทกครั้งไม่มีวันทิ้งเธอ
15 พฤศจิกายน 2551 14:51 น.
เวลา
เธอมองตาฉันหวั่นไหวให้ไหลหลง
เธอคงไม่คิดไกลใช่ไหมหนา
แค่การพบพานที่ผ่านมา
คงไม่มีค่าแก่สานตาเธอ
เพราะอะไรทำไมจึงได้พบ
พรมลิขิตหรือกลั่นแกล้งหนใหน
ดลพบกันคืนนั้นท่ามกลางแสงไฟ
แอบคิดไกลอยากผากใจไว้ที่เธอ
กับคำถามหนึ่งคำจากปากเธอ
ทำไมเหรอจึงพบกันวันนั้นได้
หากไม่ไปกับเขาเราก็ไม่เข้าใจ
ว่าทำไมจึงไปหรือเพื่อพบใครสักคน
จากวันนั้นถึงวันนี้ยังรอเธอ
ไม่ต้องเลือกฉันถ้าเธอแค่เผลอใจ
ไม่จริงจังกับความรู้สึกนั้นไม่เป็นไร
แค่มีกันไว้ในใจก็เพียงพอ
โทรหาบ้างในวันที่เธอเหงา
อย่าให้นั่งเฝ้ารออย่างนี้หนา
ว่าจะตัดใจจากไปอย่างไม่ลา
เธอก็กลับมาทวงสัญญาบอกให้รอ
ช่วงนี้เธอหายไปใหนกับใครกัน
ให้ฉันนั่งอ้างว้างหงอยเหงา
มีเวลาอย่าลืมสัญญาของเรา
ยังมีคนหนึ่งเฝ้ารอเธอกลับมา