12 กรกฎาคม 2548 11:55 น.
เวลา
ตอนเช้าร้อนนักหนา
แต่อุรายิ่งร้อนผ่าว
ไกลห่างกันในบางคราว
ฉันเลยเหงาคิดถึงเธอ
ตอนเย็นฝนตกพร่ำ
หัวใจฉันยิ่งเปียกปอน
ฝนกระหน่ำซ้ำใจรอน
ฉันก็นอนคิดถึงเธอ
ตกดึกยิ่งหนาวใจ
ทนไม่ไหวใจที่คิดถึง
อ้างว้างในค่ำคืน
ที่หนาวเหน็บในหัวใจ
ส่งข้อความผ่านมือถือ
ให้ป็นสื่อของหัวใจ
ส่งความรักคิดถึงมอบให้
ว่ารักสุดหัวใจ คือ... เธอ
4 กรกฎาคม 2548 15:52 น.
เวลา
ไม่เคยเลยจะคิดโกรธเธอ
แต่ที่ทำเสียงแข็งว่าเธอเธอรู้ไหม
ฉันคิดถึงและแอบนอนน้อยใจ
เพราะว่าเธอไม่โทรมาสักที
นัดเจอกันวันจันทร์ฉันจำได้
พอผ่านไปใยเธอจึงเปลี่ยนผัน
ไม่รักกันแล้วหรือเธอมาลืมคำ
ปล่อยให้ฉันต้องนั่งน้ำตาริน
หรือมีใครยืนข้างๆเธอ
เขาไม่อยากให้มาเจอกับฉัน
เขาคงหว่านคำหวานว่ารักกัน
จนเธอลืมคำมั่นสัญญาสองเรา
ทำทุกอย่างเพื่อเธอรู้ไหม
ทั้งที่ไม่เคยทำให้ใครมาก่อน
แต่ยิ่งทำก็ยิ่งเจ็บช้ำร้าวรอน
เพราะว่าทำเท่าไรก็ไม่ถึงใจเธอ
28 มิถุนายน 2548 11:38 น.
เวลา
ส่งความคิดถึงฝากสายลม
กระซิบบอกคนที่อยู่ไกล
ว่ายังคิดถึงห่วงใย
จะคอยเป็นกำลังใจทุกวัน
นานแล้วไม่ได้เจอหน้า
แต่คิดถึงทุกเวลาที่ห่าง
น้องยังคงนึกถึงวันวาน
ที่สองเราเคียงข้างด้วยกัน
อยากให้พี่เจอคนที่ดี
คนที่จะคอยดูแลไม่ห่าง
ชีวิตที่เคยอ้างว้างมานาน
คงชื่นหวานไม่นานที่รอ
ฝากบอกเขาคนนั้นด้วย
ช่วยดูแลพี่ทีได้ไหม
ดูแลทั้งชีวิตและหัวใจ
จะรักมั่นสัญญาไว้ตลอดกาล
27 มิถุนายน 2548 15:15 น.
เวลา
รักน้อยก็แปลว่ารัก
รักมากก็แปลว่ารัก
เพราะความรักไม่มีคำแปล
มีเพียงแค่คำว่ารัก เพราะรักเธอ
27 มิถุนายน 2548 15:11 น.
เวลา
จากวันที่ห่างบ้านมา
จากเวลาที่ผ่านพ้นไป
จากวันคืนที่เราเคยชิดใกล้
ต้องห่างไกลไปคนละทาง
ดั่งนกน้อยพลัดถิ่น
บินร่อนตามหาความฝัน
คลื่นลมพัดโถมจนโรมรัน
แต่หวังสักวันฝันที่รอ
คงใกล้ถึงเวลานั้น
กับความฝันที่ได้มา
แลกด้วยความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้า
แต่มันก็คุ้มค่าที่เฝ้ารอ
หน้าส่วนตัว
1199
