26 พฤศจิกายน 2550 13:41 น.
เวลา
อยู่กับห้วงอารมณ์ของความเหงา
ไร้เงาของคนที่ห่วงหา
มีเพียงคราบน้ำตาแวะมาทักทาย
ผ่านสายลมพัดไหวในคืนรอนแรม
หนาวใจในห้วงคำนึงหา
แนบอกชิดคิดถึงตึงตรา
เพียงบางเวลาที่มาเยือน
ให้ย้ำเตือนให้ปวดร้าวใจ
ไออุ่นที่เธอมอบให้กับเขา
มิใช่ของเราเจ้าฟังเถิดหนา
อย่าทำร้ายตัวเองให้มีน้ำตา
จะขอลืมวันเวลาของเราจากใจ
เขาคงไม่มีเราในวันนี้
คงไม่ซึ้งกับรักที่เราเคยให้
เพราะว่าเธอมีเขาอยู่ข้างกาย
ครอบครองทั้งหมดในใจของเธอ
เจ็บปวดนักเมื่อเรามาทีหลัง
ไม่ยั้บยั้งเผื่อใจให้กับเขา
ถอยไม่ได้ไปต่อก็ปวดร้าว
ซ้ารอยเก่าๆเหมือนดังผ่านมา
รอคอยใครสักคนในวันนี้
ช่วยเยี่ยวยาให้ฟื้นได้ไหม
ให้คนอ่อนล้าหมดกำลังใจ
ด้วยความห่วงใยและรักจริง
9 กุมภาพันธ์ 2550 13:08 น.
เวลา
โลกกว้างใหญ่กับหัวใจดวงหนึ่ง
เดินทางในห้วงคำนึงของความรัก
รอนแรมเซซัดเพียงลำพัง
หวังเพียงแค่ต้องการใครสักคน
จนถึงวันของฝันวันเฝ้ารอ
เธอทำให้ใจห่อเหี่ยวกลับฟื้นคืน
จากความรักของเธอที่คอยเติมใจ
ไม่เคยมีวันใหนที่โลกไม่สวยงาม
ชอบเวลาที่เธอยิ้มมาให้
สายตาที่ส่งความห่วงใยและคิดถึง
ความรู้สึกที่ต้องการเพียงเสี้ยวหนึ่ง
ของความคิดถึงทั้งหมดของเธอ
แม้ว่าเราเพียงคนที่พ้นผ่าน
แต่ไม่อาจปล่อยวางจากความห่วงหา
ยังจะคงมีให้กับเธอเรื่อยมา
ตลอดเวลาและจากนี้ตลลอดไป
เนี่ยแหล่ะหนาที่ว่าความรักเข้าตา
แสวงหาเพื่อมาชิดเคียงใกล้
แม้เจอะกันเพียงเพื่อจะจากไป
แต่ขอให้หัวใจของสองเราจะยังมีกันและกัน
/font>
8 กุมภาพันธ์ 2550 12:56 น.
เวลา
วิ่งมาตามเส้นทางฝันในวันเหงา
แสนปวดร้าวหลงทางห่างความฝัน
ใจอ่อนล้ากายอ่อนแรงไร้กำลัง
ทนเจ็บซ้ำน้ำตานองเพราะจำใจ
ไม่มีแม้โอกาสก้าวเดินต่อ
ต้องต้อสู้กับความเป็นจริงนี้ให้ได้
จะอดทนพยายามสร้างแรงใจ
เพื่อหนทางไกลชัยชนะอยู่ปลายทาง
14 พฤศจิกายน 2548 13:46 น.
เวลา
เคยคิดว่าจะมีเธอเคียงฝัน
เดินเคียงข้างทุกวันให้คลายเหงา
แต่ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้สองเรา
ต้องห่างเหินกันทุกคราวเมือห่างไกล
มาบอกกับฉันว่าไม่รักยังดีกว่า
ไม่ใช่หลบหน้าแล้วห่างหาย
ไม่รู้เลยว่าเธอทำอย่างนี้เพื่ออะไร
กลัวว่าฉันจะรับไม่ได้หรือเธอ
หรือเพราะต้องการจะไปไม่ลา
หรือเพราะไม่อยากพบหน้าใช่ไหม
เกลียดกันแล้วฉันก็เข้าใจ
หมดรักแล้วไม่อยากฝืนใจรั้งเธอ
เจ็บเหมือนกันที่ฉันรู้
แต่วันนี้ฉันก็อยู่ลำพังได้
ไม่มีเธอสักคนไม่เป็นไร
ไม่ต้องแกล้งห่วงใยถ้าไม่แคร์
ตอนนี้ฉันยิ้มยิ้มรับกับวันใหม่
ทิ้งความรักจอมปลอมของเธอไป
แล้วก็มองออก ไปสุดฟ้าไกล
มองเห็นความเป็นไป เห็นหัวใจของตัวเอง
11 กันยายน 2548 12:11 น.
เวลา
เมื่อวานก็คิดถึงวันนี้ก็คณึงหา
ไม่พบเจอกันทุกเวลากลัวลืมหน้าคนดี
แต่กลัวกว่านั้นกลัวใจเธอมีเขา
มีใครอีกคนทีไม่ใช่เรา
ไม่อยากปวดร้าวในใจเลย
แต่เธอก็ทำให้ฉันนั้นเข้าใจ
ว่าจะไม่มีใครนอกจากฉัน
จะรักมั่นในสัญญากันและกัน
จะมีเธอมีฉันทุกวันทุกเวลา