27 พฤศจิกายน 2546 10:26 น.
เวทย์
เธอ..เหยื่อสาวสวยใสไร้เดียงสา
ที่นักล่าใคร่ลิ้มชิมรสหวาน
คำป้อยอล่อลวงคือบ่วงพราน
ใช้เพื่อการกล่อมเธอบำเรอกาม
นาฏกรรมซ้ำซากฉากสุดท้าย
พอเบื่อหน่ายก็แหนงซ้ำแกล้งหยาม
เป็นบทเรียนค่าล้นจากคนทราม
แลกด้วยความขมขื่นกลืนน้ำตา
เหมือนไม่เหลืออะไรให้สูญเสีย
ใจอ่อนเปลี้ยเปลี่ยนแปลงเป็นแกร่งกล้า
วันนี้รอยราคีมีราคา
เป็นสินค้าบนถนนคนกลางคืน
เธอทำเหมือนอนาคตหมดความหมาย
ยอมพลีกายตราบที่มีเงินยื่น
แม้หัวใจเจ็บช้ำก็กล้ำกลืน
แสร้งยิ้มชื่นเชิดหน้าท้าชีวิต
จมปลักกับนาฏกรรมซึ่งซ้ำซาก
รอให้ฉากอวสานรูดม่านปิด
วันคืนที่ทุกข์โศกโลกมืดมิด
ยังตามติดตอกย้ำแต้มน้ำตา
เธอเลือกจะสะใจในวันนี้
แลกกับกี่สะเทือนใจในวันหน้า
แค่ประชดชีวิตเผลอผิดมา
มันคุ้มค่าหรือเปล่า..คิดเอาเอง