28 มีนาคม 2549 21:17 น.
เล็บมังกร
เส้นทาง...ผ่านผาสูง
เจอะท้องทุ่ง....ที่ใหญ่กว้าง
ลมหนาว.....หมอกจางจาง
ใจอ้างว้าง......กลางขุนเขา
พักตรงนี้...มีทุ่งกว้าง
แต่ไร้นาง....โฉมเฉลา
หนังสือ....ข้างกายเรา
ไว้คลายเหงา....ยามร้าวรอน
ค่ำนี้.เหน็บหนาวนัก
คนไร้รัก.ใจหลอกหลอน
หยิบพู่กัน.อันไหวอ่อน
เขียนบทกลอน.สะท้อนใจ
ถึงนาง..ข้ายามนี้
ฤดีช้ำ.น้ำตาไหล
เหน็บหนาว..กลับร้อนใจ
ใบพัดไหว.ใจอึงอล
ควบม้า.มาไกลห่าง
ตามเส้นทาง.ร้างผู้คน
หนีห่าง.ยอดกมล
ใจปี้ป่นบนเส้นทาง
จักมุ่ง.ขึ้นเหนือไป
สุดฟ้าไกล.แผ่นดินกว้าง
ใจเอ๋ย.หยุดครวญคราง
ให้เส้นทาง..สมานใจ
..............................
6 มีนาคม 2549 23:48 น.
เล็บมังกร
ในคืนหนาวที่ข่าวคราวยังว้าวุ่น
ในคืนหนาวที่คุกรุ่นด้วยสองฝ่าย
ในคืนหนาวที่ผองชนมาเรียงราย
ในคืนหนาวที่ย่างกรายใล่โคตรโกง
ในคืนหนาวคืนนี้อย่ามีภัย
ในคืนหนาวควันไฟอย่าลุกโผง
ในคืนหนาวความตายอย่าเชื่อมโยง
ในคืนหนาวควันขโมงอย่าโยงใย
ในคืนหนาวคืนหน้าฟ้าคงเปิด
ในคืนหนาวจักชูเชิดเปิดไสว
ในคืนหนาวความเป็นธรรมจะก้องไกล
ในคืนหนาวไม่มีใครต้องรบรา
6 มีนาคม 2549 23:36 น.
เล็บมังกร
CHAPTER 1 สองเราเดินทาง
รักของเธอจะเดินทางไปกับฉัน
จะหอบฝันสองเราสู่เวหา
ฉันและเธอจะลัดเลาะดวงดารา
เป้าหมายคือจันทราทิวารมย์
หวังน้ำผึ้งพระจันทร์อันฉ่ำชุ่ม
อิงเนื้อนุ่มกรุ้มกริ้มช่างสุขสม
กรุ่นแก้มขาวหนุ่มสาวเฝ้าชิดชม
ยามหนาวลมห่มกระชับรับสองกาย
.
CHAPTER 2 ท่องดาวพร่างพราวฟ้า
แล้วไปเยี่ยมสองตายายที่ปลายจันทร์
ต่างแข็งขันมุ่งมั่นตำข้าวขาย
ส่งโอทอปเป็นประจำไว้เลี้ยงกาย
เลี้ยงกระต่ายเป็นเพื่อนเล่นไว้เชยชม
แล้วกระโดดข้ามไปยังดาวอื่น
ต่างชื่นมื่นดาวพราวพร่างฟากฟ้าห่ม
นั่งมองฟ้านภากว้างสร้างอารมณ์
นั่งชิดชมมองเวหาดาราราย
CHAPTER 3 ภิรมย์บนนภากว้าง
จะโอบรักถักทอห่อความฝัน
ผูกสัมพันธ์มั่นคงจิตจงรัก
เปรียบหินแห่งดวงดาวแทนแน่นหนัก
ว่าความรักของสองเราจะภิรมย์
เดินทางสู่ดาวพร่างสร้างความรัก
ให้ดวงดาวได้ประจักษ์รักไม่ขม
หมั่นท่องดาวคราวเว้นว่างรักอุดม
รักไม่เก่ากลับสุขสมแทบวางวาย
1 มีนาคม 2549 00:08 น.
เล็บมังกร
ฉันรักเธอมากที่สุดนะคนดี
รักอย่างที่ไม่เคยจะนึกฝัน
มากยิ่งกว่าระยะทางถึงตะวัน
เกินแสงจันทร์สว่างจ้าคืนวันเพ็ญ
ฉันรักเธอมากกว่าใครทั้งหมด
เธอสวยสดงดงามกว่าที่เห็น
เธออ่อนหวานยิ่งนักแม่เนื้อเย็น
ใจฉันเต้นสั่นไหวยามใกล้เธอ
ฉันรักเธอเพราะเธอเป็นคนที่ใช่
แต่นี้ไปจะเคียงคู่อยู่เสมอ
หนึ่งใจนี้จะมีเพียงแต่เธอ
หนึ่งใจเพ้อเฝ้าละเมอทุกคืนวัน
ฉันรักเธออยากเรียนรู้เป็นคู่ครอง
คงสมปองสองเราเฝ้าไต่ฝัน
ปีนบันไดแห่งรักสร้างสัมพันธ์
ก้าวสู่ขั้นชั้นวิมานสานดวงใจ
ฉันรักเธอรักเธอและรักเธอ
กล่าวซ้ำซ้ำอยู่เสมอได้ยินไหม
ที่พูดมาแค่น้อยนิดจากดวงใจ
ที่เก็บไว้รักท่วมท้นจนล้นทรวง
ฉันรักเธอคำสั้นสั้นกล่าวออกไป
อยากบอกไว้ฉันทั้งรักห่วงและหวง
เมื่อไหร่หนอเปลี่ยนจากแฟนแทนคู่ควง
แล้วลุล่วงสู่ฝันวันวิวาห์
1 มีนาคม 2549 00:03 น.
เล็บมังกร
บทกวีบทนี้เรียกว่ารัก
จักฟูมฟักรักเจ้าไม่หน่ายหนี
จักขีดเขียนบทกลอนรักประดามี
ให้เป็นทีเลื่องลือไปถึงเธอ
เธออาจอยู่แสนไกลใจห่วงหา
คอยคิดถึงทุกคราพาใจเพ้อ
บทกวีบทนี้ส่งถึงเธอ
รีบกลับมาเพื่อพบเจอละเมอครวญ
ที่รักจ๋าเจ้าได้ยินข้าหรือไม่
พร่ำกลอนไปส่งถึงใจร่ำให้หวน
ฝากถ้อยคำพร่ำกวีที่อบอวล
ฝากลมม้วนส่งถึงเธอที่ปลายทาง