9 กุมภาพันธ์ 2549 19:01 น.
เล็บมังกร
มหาอำนาจผองรัฐ
ใยชอบผูกมัด
ชาติใดขัดผลข่มเหง
อยากจะให้ใครยำเกรง
แต่เป็นนักเลง
บังคับย่ำยีบีฑา
ป้องป่าวปราบปรามศาสตรา
อาวุธนานา
แท้จริงลวงล่อฉ้อฉล
แฝงใฝ่เพื่อประโยชน์ผล
ไม่สนคนก่น
ขอเพียงล่ำซำน้ำมัน
หวังเข้าโจมตีโรมรัน
ข่มขู่ดุดัน
ทำตัวยิ่งใหญ่เหนือใคร
แล้วโลกลุกลามเป็นไฟ
ร้อนเร่าทั่วไป
เมื่อไหร่สันติจักกลับมา
9 กุมภาพันธ์ 2549 18:45 น.
เล็บมังกร
อยากเป็นตัวแทนผู้คน
ต่อสู้ดิ้นรน
เพื่อรับหน้าที่ผู้นำ
นอบน้อมพูดจาคมคำ
ผู้คนจดจำ
สัญญาให้ไว้ไม่ลืม
ขาดเหลือมีให้หยิบยืม
ข้าวของเครื่องดื่ม
แค่เพียงเอ่ยมาให้ไป
ผมพูดออกมาด้วยใจ
แฝงความห่วงใย
เพื่อพ้องน้องพี่บ้านเรา
( อีกฝ่ายไม่ต้องเชื่อเขา
อย่าไปหูเบา
แค่ดูก็รู้ไม่ดี )
ได้โปรดเมตตาปราณี
เลือกผมดูที
หวังไว้รับใช้บ้านเมือง
ปัญหารับฟังทุกเรื่อง
ติดตามต่อเนื่อง
รับปากแก้ไขให้เอง
พี่น้องไม่ต้องกลัวเกรง
หากใครข่มเหง
ผมจะป้องปกทุกคน
( แต่อย่าได้ไปสับสน
ไปเลือกอีกคน
ข่าวว่าเขาชั่วสิ้นดี
ได้ข่าวว่าไปก่อหนี้
ยืมตังค์เศรษฐี
เป็นล้านแสนหมื่นไม่คืน
พอเห็นโอกาสหยิบยื่น
คิดถอนทุนคืน
จึงแข่งกับผมอีกคน )
โปรดเถอะพี่น้องประชาชน
เลือกหนุ่มหน้ามน
เลือกผมคนดีศรีเมือง
..............................
6 กุมภาพันธ์ 2549 08:59 น.
เล็บมังกร
เมื่อดอกไม้ปลายหนาวคราวแห้งเหี่ยว
เมื่อใบร่วงจนเซียวสิ้นสง่า
เมื่อลำต้นถูกสูบสิ้นจนชินชา
เมื่อรากหญ้าถูกเหยียบย่ำล้ำกฏเกณฑ์
เมื่อหมดสิ้นความชอบธรรมนำบ้านเมือง
เมื่อหมดยุคความลื่อเลื่องมีทุกข์เข็ญ
เมื่อหมดสิ้นจริยธรรมอย่างที่เป็น
เมื่อหลบเร้นภาษีอานบ้านเมืองพัง
เมื่อบ้านเมืองถูกวางขายถ่ายโอนให้
เมื่อต่างชาติมาเทกฯไปใครคนสั่ง
เมื่อกฏหมายถูกแปรเปลี่ยนไม่อินัง
เมื่อคนคลั่งอ้างแก้จน-ปล้นชาติไป
เมื่อดอกไม้ปลายหนาวถึงคราวร่วง
เมื่อถึงช่วงผลัดใบเปลี่ยนสมัย
เมื่อถึงคราโคตรโกงครองเมืองไซร้
เมื่อนั้น.จะฮือไล่ใอ้กาลี
เมื่อนั้น.ผองชนใหญ่ในแผ่นดิน
4 กุมภาพันธ์ 2549 22:25 น.
เล็บมังกร
ระเริงร่ายละลายคำพร่ำอักษร
รักมนต์กลอนย้อนวัยเยาว์เมื่อเนาเนิ่น
ด้วยใจรัก-ปักใจเลือกทางเดิน
จะเชื้อเชิญอักษรสู่อยู่คู่กัน
ค่ำคืนครุ่นคอยขีดเขียนคำคมขาน
ก่อกลอนกานท์สานต่อเพื่อทอฝัน
เมื่อฟ้าสางเริ่มร่างรูปร่ายกลอนกัน
ทุกคืนวันเฝ้าสรรค์สร้างเส้นทางกลอน
กานท์กวีที่ฝันใฝ่ด้วยใจรัก
ปากกาปักลงกระดาษวาดอักษร
ถักถ้อยคำพร่ำลำนำทุกวรรคตอน
ให้โยนอ่อนด้วยบทกลอนอ้อนจิตใจ
กู่ก้องบอกทั่วฟ้าข้ารักกลอน
โคลงฉันท์อ้อนอักษรศิลป์ระรินไหล
ภาษาล้ำกาพย์ร่ายขจายไกล
สื่อด้วยใจใฝ่ด้วยรักปักกวี
3 กุมภาพันธ์ 2549 23:59 น.
เล็บมังกร
ถึงคราฟ้าเปลี่ยนสี
เปลี่ยนวิถีที่เคยคุ้น
เปลี่ยนคนที่เคยหนุน
ที่หมกมุ่นมัวโกงกิน
เส้นทางที่เลือกเดิน
พร้อมเผชิญจนหมดสิ้น
สูรวยสูโกงกิน
เกือบหมดสิ้นแผ่นดินไทย
สูหมดความชอบธรรม
ตั้งแต่ล้ำทุกอย่างไป
ปกปิดความจัญไร
เอาแต่ได้ไม่พอเพียง
สูเก่งแต่โอ้อวด
พอโดนตรวจสูหลบเลี่ยง
อวดอ้าง 19 ล้านเสียง
เป็นสำเนียงจนเฝื่อนชา
พลังของผองชน
ที่อดทนนานเนามา
เหยียดกายลุกขึ้นมา
ทวงสัญญามหาชน
ถึงคราฟ้าเปลี่ยนแล้ว
จงแผ้วถางทางสร้างคน
พวกกูสุดจะทน
อย่ามาปล้น.บ้านเมืองกู
หน้าส่วนตัว
1119
