15 มกราคม 2549 21:25 น.
เล็บมังกร
ต้องต่อสู้สิ้นกำลังอีกมากมาย
ต้องมลายวายวุ่นจนหมดสิ้น
ต้องเผาร่างผลาญเรือนกี่ชีวิน
ต้องตายสิ้นอีกกี่ศพจึงจบพอ
หรือต้องรอให้ชาติล่มจมสลาย
ถึงบรรลุเป้าหมายที่หวังก่อ
ไม่ว่าใครโหมไฟใต้ฟังเถิดพอ
อย่าได้ห่อด้ามขวานด้วยควันปืน
แผ่นดินนี้คือไทยทั่วทุกถิ่น
ทุกชีวินคือไทยใช่ใครอื่น
หยุดแบ่งแยกความแตกต่างก่อไฟฟืน
หยุดหยิบยื่นความเลวร้ายสู่แผ่นดิน
เสียงละหมาดญะนาซะห์ยังกึกก้อง
พระสวดร้องในงานศพไม่จบสิ้น
เสียงร่ำให้ไม่ขาดสายหลายชีวิน
ยังได้ยินอยู่ทุกเมื่อจนเฝือจาง
ถึงต่างศาสน์ใช่อาฆาตตัดญาติมิตร
พวกที่คิดแบ่งแยกอย่าได้อ้าง
แผ่นดินนี้เป็นของไทยไม่เลือนลาง
มาเถิดมา.มาร่วมทางสร้างชาติไทย
15 มกราคม 2549 07:50 น.
เล็บมังกร
//ศรัทธา
คือสิ่งที่แสวงหาเพื่อยึดมั่น
คือสิ่งยึดปฏิบัติคู่ชีวัน
คือสิ่งนำสู่สวรรค์อันเรืองรอง
//ปฏิบัติ
จัดกิจคิดสิ่งใดให้สอดคล้อง
เรียนรู้ศีลธรรมสู่ครรลอง
ให้ถูกต้องวิธีทางแห่งศรัทธา
//หนทาง
ดูดั่งว่ากว้างขวางสรรสร้างมา
เสมือนยืดยาวปลายเวหา
แท้จริงพริบตาก็สิ้นใจ
//สิ้นสูญ
ถึงกาลสิ้นชีพลมหายใจ
ถึงแม้ร่ำรวยหรือยากไร้
สุดท้ายนำอะไรไปด้วยกัน
//ความดี
คอยอยู่คูชีวีที่ยึดมั่น
เป็นเกณฑ์วัดชะตาพาชีวัน
สู่สวรรค์หรือนรกหมกใหม้เอย
14 มกราคม 2549 20:21 น.
เล็บมังกร
@เขตขันธ์มีธรรมนูญ ร่างเพื่อเกื้อกูล
ปกครองป้องปกบ้านเมือง@
@หวังให้ราษฎร์รัฐรองเรือง ทรัพย์สินนองเนือง
ขึ้นอยู่สำนึกปวงชน@
@รู้จักรักเลือกผู้คน ที่ไม่หวังผล
ไม่ไปกอบโกยโกงกิน@
@ป่าไม้ไร่นาบนดิน ตึกปูนอิฐหิน
พิทักษ์เพื่อหลานเหลนเรา@
@อย่าให้บ้านเมืองทึมเทา เงินบดบังเงา
ความชั่วมัวฉ้อล่อลวง@
@รู้ไว้ไทยถิ่นเราหวง จึ่งลุกขึ้นทวง
อยู่ใหนที่สัญญา.กับประชาชน@
13 มกราคม 2549 20:52 น.
เล็บมังกร
ดูจันทร์เสี้ยวแล้วใจเศร้า
ดูจันทร์เหงาแล้วใจหงอย
ดูจันทร์ลับใจเลื่อนลอย
ดูจันทร์คล้อยเหมือนใจใคร
จันทร์แหว่งใจเหว่ว้า
จันทร์เจ้าขาใจข้าไข
ดูจันทร์เพ็ญคิดถึงใคร
ดูเมื่อใหร่คิดถึงเธอ
เปรียบเจ้าดั่งจันทร์เพ็ญ
ยามที่เห็นข้าละเมอ
จันทร์ค่อยแหว่งใจข้าเหวอ
เปรียบดังเธอเผลอลับไป
เธอจ๋ายามมองจันทร์
คิดถึงฉันบ้างได้ใหม
อยากให้เธอสนใจ
ไม่ลับไปดั่งเสี้ยวจันทร์
13 มกราคม 2549 20:33 น.
เล็บมังกร
แม้ว่าจะเจ็บปวดและรวดร้าว
เหน็บหนาว My hearth อาจละเหี่ย
ท้อใจทั้งจิตอ่อนเพลีย
ไม่ Clear เสียใจเรื่องสองเรา
เคยคบกันมาหลายปี
Love me ที่รักไม่หงอยเหงา
เราสองครองรักกันไม่บันเบา
But now ร้าวรอนตอนเธอไป
เธอบอกฉันนั้นดีเกิน
ขัดเขินขอหยุด Goodbye
แต่แล้วควงคู่คนใหม่
Surprise ไปต่อหน้าต่อตา
กว่าจะรู้เหตุผลที่แท้จริง
You think สิ่งรักมักไร้ค่า
เรื่องใหญ่คือเรื่องเงินตรา
Value อยู่ที่รวยจน