29 มกราคม 2549 00:19 น.

เสียงคร่ำครวญ….จากโลกา

เล็บมังกร

บทเพลงที่โหยหวน
เสียงคร่ำครวญ.จากโลกา
บรรเลงเพลงอ่อนล้า
แฝงโกรธาข้าแผ่นดิน

ชีวิตที่เกิดมา
ใยรบราไม่จบสิ้น
ฆ่าฟันทั่วทุกถิ่น
ให้แดดิ้นเลือดหลั่งทา

มนุษย์สุดประเสริฐ
แค่หุ่นเชิดอสุรา
เดรัจฉานยังสูงค่า
ไม่เกิดมา..หนักแผ่นดิน

หลายศพที่ทับถม
เพลงโศกตรมโลกถวิล
เข่นฆ่าอยู่ในจินต์
ไม่หมดสิ้น..ไม่นำพา

บทเพลงยังลอยไกล
เสียงร่ำให้จากโลกา
กู่ก้องไม่โรยรา
แต่พวกบ้าไม่ยลยิน
				
28 มกราคม 2549 15:46 น.

เธอที่รัก

เล็บมังกร

เธอคือสิ่งมีค่าสำหรับฉัน  
เธอคือฝันอันอบอุ่นละมุนหวาน
เธอคือรักครั้งเดียวที่เนิ่นนาน 
เธอคือธารชโลมสุขทุกคืนวัน

เธอจ๋าเธอ..ฉันพร่ำเพ้อละเมอหา 
แม้ทิวาราตรีเปลี่ยนมิเปลี่ยนผัน
เธอคือรักที่ถักทอก่อสัมพันธ์ 
เธอคือฝันที่ฉันใฝ่ไม่ไกลเกิน

เธอที่รัก..ฉันสัญญานับแต่นี้ 
จะภักดีใจกายไม่ห่างเหิน
เธอไขลานหัวใจฉันให้ออกเดิน 
พร้อมเผชิญอุปสรรคจักสู้ทน

ฉันคนนี้มีแต่ใจมามอบให้ 
แต่นี้ไปจะดูแลทุกแห่งหน
ฉันคนนี้ห่วงเธอยิ่งดวงกมล 
ฉันไม่สนแม้สิ่งใดมาเร้ารุม

ฉันจะเป็นสายลมเย็นยามอบอ้าว 
เป็นลมอุ่นยามเหน็บหนาวปวดร้าวกลุ้ม
เป็นสายลมแห่งรักที่ถักคลุม 
ลมโอบอุ้มสู่รักมั่น..นิรันดร

				
28 มกราคม 2549 15:39 น.

เขียนหัวใจ

เล็บมังกร

เขียนหัวใจใส่กระดาษแล้ววาดฝัน
บรรจงจิตสร้างสรรค์ภาพสวยสด
สะบัดพริ้วปลายพู่กันเส้นเลี้ยวลด
วาดให้หมดทุกอารมณ์ผสมจินต์

แล้วหยิบดาวมาแต่งเติมเสริมด้วยรัก
ที่ประจักษ์หนักแน่นไม่ผันผิน
หัวใจนี้ที่เขียนไว้ให้ยุพิน
พี่เขียนวาดไม่หมดสิ้น...ด้วยดวงใจ

..

เติมน้ำใจสีสวยใสทำน้ำหมึก
บรรจงนึกภาพฝันอันพริ้วไหว
วาดความรักแสนสวยด้วยเต็มใจ
บรรจงไล้เล่นลวดลายที่แต่งเติม

หัวใจนี้ที่สดใสให้ที่รัก
ความคิดถึงในลิ้นชักมาแต่งเสริม
ความห่วงใยที่มีให้ยิ่งพูนเพิ่ม
ความมั่นคงยังคงเดิมนะแก้วใจ

...................................... 				
23 มกราคม 2549 18:39 น.

คืนเหน็บ…เจ็บหนาว

เล็บมังกร

(กลอนสี่)
คืนนี้  หนาวนัก
ที่รัก  อยู่ใหน
เจ้าอยู่  แห่งใด
ไม่กลับ  มาเยือน

คืนเหน็บเจ็บหนาว
ปวดร้าว   ย้ำเตือน
มิเคย  ลืมเลือน
วันเดือน  ผ่านผัน


(กลอนหก)
คืนหนาว คราวนั้น ครั้นโน้น
ฉันโอน เธออ่อน นอนฝัน
เราสอง เคียงข้าง ดูจันทร์
จนตะวัน เบิกฟ้า มาเยือน

คืนหนาว คราวนั้น ฉันอุ่น
กายกรุ่น สุขใด หาเหมือน
ค่ำนี้ ปวดร้าว หนาวเยือน
ดูเดือน เปลี่ยวไหว  ใจตน


(กลอนแปด)
คืนเหน็บหนาว   มองดาว  ที่พราวพร่าง
ช่างมืดมิด  เวิ้งว้าง  กลางเวหน
อยู่คนเดียว  เปลี่ยวเหงา  เศร้าใจตน
ไม่มีคน  มาเคียงกาย  คลายหนาวเลย

กระชับเสื้อ  ที่ห่อคลุม  ให้พออุ่น
ใจกลับกรุ่น  ครุ่นถึงเธอ  อย่างเปิดเผย
มองดวงดาว  เห็นหน้าเธอ  ข้าแอบเปรย
โอ้ดาวเอ๋ย  ฝากเฉลย  ใจข้าที
				
22 มกราคม 2549 09:24 น.

โลกกวี

เล็บมังกร

@อารมณ์ศิลป์จินต์กวีที่เลิศล้ำ
ปรุงแต่งคำพร่ำอักษรบทกลอนสวย
ระรัวพิมพ์จิ้มแป้นแทนนาดนวย
ใช้ Com ช่วยเติมสีใสให้เข้มจาง@

@เพียรบรรจงลงอักษร Angsana New
เป็นคำพริ้วมาตรฐานจารสรรสร้าง
หรือเลือกแบบอักษรอื่นตามแนวทาง
เลือกหนาบางสร้างขนาดตามชอบใจ@

@แล้วร่ายกลอนบทตอนที่กวีจินต์
อารมณ์ศิลป์ไม่สิ้นคำล้ำสดใส
สมองคิดจิตเติมแต่งมือพิมพ์ไป
เสร็จดั่งใจกด Save ไว้ใน File ตน@

@โลกก้าวล้ำนำเวทีกวีกว้าง
คนสรรสร้างกลอนกวีที่มากล้น
โลก Cyber เปิดทางกลอนให้ยินยล
ร่ายอักษรให้เกิดผลบนแนวทาง@
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเล็บมังกร
Lovings  เล็บมังกร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเล็บมังกร
Lovings  เล็บมังกร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเล็บมังกร
Lovings  เล็บมังกร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเล็บมังกร