22 มีนาคม 2547 01:00 น.

หลับเต้น..วันรับเกรด

เลิฟลี่



     ปลายมีนา..นักศึกษาอกสั่นทั่ว
ช่างน่ากลัว...เสียกระไรกระไรนี่
ทุกโรงเรียนหลังจากปิด...หายเหนื่อยที
โผล่อีกทีวันรับเกรด..ซีเรียสกัน
     เอ้ายกกลองมาตี...ตุ้ง ตุ่ง แช่
ในใจคิดกูตกแน่ไม่ผกผัน
ล้วนตื่นเต้นรับเกรดด้วยมือที่สั่น
เปิดดูกันเกรดใครตกเพิ่มเท่าไหร่
     ใครเกรดเพิ่มก็เฮ..โฮ่ฮา ฮี้วว
ต่างวี้ดวี้ว ช่างสุขสนุกล้วนสดใส
ต่างเริงร่าสนุกสนานสำราญใจ
ที่ตั้งใจมันสำเร็จแสนเฮฮา
     ใครเกรดตกนั่งร้องให้อยู่หลังห้อง
ช่างเศร้าหมองในชีวิตอยากจะบ้า
สิ่งทั้งหมดที่กูเคยผิดพลาดมา
อยากบอกแม่ บอกครูว่า ผมขอโทษ
     จะยังไงเกรดเท่าไหร่มันก็ช่าง 
หยิบมันวางไว้ข้างๆเราแหละนั่น 
เกรดที่ออกมันไม่มีแค่หนึ่งวัน
เกรดชีวิตนั้นทำให้ดี...สู้ต่อไป
     				
20 มีนาคม 2547 06:17 น.

++ แผลรัก จากผู้หญิงโง่ๆ++

เลิฟลี่


     วันนี้ที้เธออ่อนแอ 
ฉันที่ไม่เคยแคร์สักนิดรู้ไหม
ไม่เคยรักเหมือนที่เคยทำไป 
แต่ต้องฝืนใจเพราะเธอบังคับกัน 
      ฉันจะเหนื่อยใจแค่ไหนเธอไม่รู้ 
ที่เธอรู้อยู่มีแต่รักเท่านั้น
ไม่เคยสักนิดที่เธอคิดว่าฉันไม่สำคัญ
รู้ไหม สิ่งที่เธอทำนั้น มันฆ่าฉัน ช้าๆ จนตาย				
19 มีนาคม 2547 14:29 น.

+++ฑีม์ฆานันท์+++ชื่อนั้นสำคัญไฉน

เลิฟลี่

       แม่บอกว่าแม่บอกว่าให้ไปเปลี่ยนชื่อ
ชื่อเดิมคือ ++วิตินันท์++ เหมือนผู้หญิง 
ทำอะไรไม่เคยชนะที่1จริงจริง
ผิดหวังทุกสิ่งทั้งเรียนรักอื่นอื่นได
       แม่ให้เลือก ++ฑีม์ฆานันท์++ นั้นก็เพราะ 
ยิ่งไพเราะ ++ภาสกร++ อาทิตย์ใหญ่ 
ชื่อนี้คล้องนามสกุล ++ทักษินัยน์ ++
มีเงินใช้ถ้าชื่อนี้ ++ ธนนันท์ ++
       ก็ไม่รู้จะเลือกเอาชื่อไหน
จะเข้ากับ ++ไชยลังกา++ นามสกุลฉัน 
แสนปวดหัว เพราะชื่อนั้นมันสำคัญ 
หรือว่าฉัน เอาชื่อเดิม นั่นแหละดี ....

 		ช่วยหน่อยสิครับทุกคน				
16 มีนาคม 2547 19:43 น.

++ หยุดรัก +++

เลิฟลี่

     รักใสใส
กับหัวใจบนแผ่นฟ้า
กับความฝันอันไร้ค่า
กับคำว่าหยุดรักเมื่อ...คราใด
     รักแตกหัก
กับความรักที่ร่ำให้
กับน้ำตาที่ไหลไป
กับหัวใจที่ช้ำเกิน				
3 มีนาคม 2547 23:22 น.

อำลา เพชรนารี 3/6

เลิฟลี่

     แคฝรั่งผลิดอกออกเต็มต้น
ภาพน่ายลช่างติดใจไม่รู้หาย
คิดอีกแง่ช่างเศร้าสะท้านใจ
สามทับหกต้องจากไปจำร้างกัน
     ช่วงเวลาสองปีกับห้องรัก
ความทรงจำมากมายนักในห้วงฝัน
กับห้องเรียนห้องเล่นล้วนผูกพัน
รอยยิ้มฉันมิตรภาพเพื่อนยังตรึงใจ
     กอดกันมั่นขออำลาลาแล้วเพื่อน
คอยย้ำเตือนคิดถึงถิ่นทุกสมัย
สามทับหกจะคงอยู่ตลอดไป
หนทางไกลข้างหน้า...ขอโชคดี



                 กลอนบทนี้แต่งในงานปัจฉิมเพชรนารี ม.3/6 นารีรัตน์แพร่นะคับ
                      จาก  เจ้าชายยุนเทโซ (วิตินันท์  ไชยลังกา) เลขที่ 5				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเลิฟลี่
Lovings  เลิฟลี่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเลิฟลี่
Lovings  เลิฟลี่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเลิฟลี่
Lovings  เลิฟลี่ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเลิฟลี่