8 ธันวาคม 2546 20:43 น.
เลิฟลี่
น้ำตาหยดแผ่นกระดาษงานประพันธ์
สิ่งไม่สำคัญไร้ค่าหมดความหมาย
ไร้บุคลเห็นคุณค่างานใดใด
เหนื่อยหัวใจเราทำดีไร้คนแล
งานของฉันมันไม่ดีผิดตรงไหน
ผิดหรือไงฉันยังเด็กไม่แยแส
ไม่เห็นค่าวรรณกรรมไม่เหลียวแล
ฉันคงเป็นแค่ผู้แต่ง...ไม่ไช่กวี
7 ธันวาคม 2546 00:39 น.
เลิฟลี่
เสียงเทียนแลระยิบอยู่ตรงหน้า
มันคือความหลังอันเลือนลาของความรักที่ริบหรี่
คราวไหนลมพัดหวิวต้องเปลวเทียนหนาวใจทุกที
ฉันรู้ดีว่ามันจะดับลง...เมื่อใด
แท่งเทียนเหลืองนวลเล่มหนึ่งนี้
คงรู้ดีใครจะปกป้องประคองไหว
เทียนเล่มนี้ก็เหมือนแสงเทียนของหัวใจ
ที่ยังไงยังไงมันก็ต้องดับ....อยู่ดี
หน้าส่วนตัว
1312
