29 พฤศจิกายน 2546 20:34 น.
เลิฟลี่
เธอใกล้ชิดฉันฉัน....มีความสุข
ทุกวันคนที่เธอคิดถึง...ไม่ไช่ฉัน
คนที่เธอรักเป็นคนอื่น...คนสำคัญ
แต่ฉันนั้นเป็นตัวกลาง...ให้พวกเธอ
เธอถามถึงแต่เขา...ไช่ไหม
เขาเป็นใครเขาน่ารัก...อยู่เสมอ
ฉันไม่โกรธคอยยิ้ม...ตอบเธอ
ครั้งที่เจอเขาวันนั้น...เธอก็รักเขาเลย
ฉันก็รักเธอ...เหมือนกันนะ
ฉันไม่กล้าบอกไปกลัวเธอ...เมินเฉย
อยากใกล้ชิดกับเธอเหมือนแบบ..ที่เคย
แต่ไม่อยากให้รักกับเขาเลย..ขอได้ไหม
ในรอยยิ้มของฉัน...มันเจ็บ
ยากจะเย็บรักฉันติด..เธอได้
หากวันข้างหน้าเธอกับเขา..มีใจ
ฉันคงจะร้องให้...ทรมาน
29 พฤศจิกายน 2546 13:38 น.
เลิฟลี่
เดินวังเวงอยู่ข้างทางต้นไม้
หันขึ้นไปเห็นท้องฟ้าไร้สีสัน
เป็นสีดำสีเดียวเพียงเท่านั้น
ฟ้าของฉันไร้สีแต่เมื่อไร
มองท้องฟ้าคนอื่นหลากหลายสี
ชีวิตเขามีแต่ความสุขความสดใส
มีความรักคนเคียงคู่เคียงดวงใจ
มีใครใครคอยห่วงไม่เหมือนฉัน
ที่ต้องเดินเดียวดายหนาวตรงนี้
ไม่เคยมีใครเคียงโอบกอดฉัน
รู้แต่ทุกข์มีน้ำตาอยู่วี่วัน
อีกไม่นานละกัน ฉันคงใกล้ตาย...
3 พฤศจิกายน 2546 21:01 น.
เลิฟลี่
วันเพ็ญ...เดือนสิบสอง
น้ำคะนองเต็มตลิ่ง
พวกเราทั้งหลายชายหญิง
สนุกกันจริงวันลอยกระทง...
เพลงกลอนว่าถ้อย..เชิญชวน
สำนวนชักพา..เริ่งรา
ลอยกระทงปีหนึ่ง..บรรจบมา
อย่ารอช้าอีกไม่นาน..ลอยกระทง
เพ็ญเต็มดวงเหลืองนวลสวยยิ่งนัก
หลายคู่รักเกี้ยวพาลืมสับสน
เด็กน้อยน้อยคอยท่าเล่นซุกซน
คืนมืดมนถูกกลบสิ้นเหมือนปีวาน
มาลอยเคราะห์ลอยโศก..บนสายน้ำ
มาร้องรำพร่ำเพลงสนุกสนาน
พบปะเพื่อนญาติสนิทไม่เจอะนาน
ร่วมสืบสานประเพณี...ลอยกระทง
หน้าส่วนตัว
1570
