29 ตุลาคม 2546 23:52 น.
เลิฟลี่
ชนชาติใดไร้นิราศ...ขาดครู
ชาติจะอยู่เลื่องลือ...อย่างไรได้
แม้นถิ่นฐานจะมีครู...อยู่ถิ่นใด
เรายังไซร้ไร้ศรัทธา...เหมือนไม่มี
ครูมิไช่แต่พร่ำสอน...วิชาอ้าง
ครูมิไช่เรือจ้าง...ต่ำศักดิ์ศรี
ครูยังรักอบรมศิษย์...อยู่ด้วยดี
ไม่มีครูชังศิษย์...คิดร้ายปอง
แม้บางครั้งว่าวจี...จี้พร่ำบ่น
ครูอดทนตักเตือน...กล่าวสั่งสอน
อย่าเกลียดครูทำตามท่าน...ให้ว่านอน
จำคำสอนครูไว้...จะมีคุณ
แม้จะเหนื่อยอย่างไร...ครูไม่บ่น
ยอมอดทนอมรบศิษย์...วิชาศรัย
ครูมองเห็นอนาคต...ลูกศิษย์ไกล
ถึงฟั่งไซร้อย่าลืมกล่าว...ขอบคุณครู
29 ตุลาคม 2546 20:48 น.
เลิฟลี่
นั่งเหงามองแผ่นฟ้าแปรมืดมิด
หนึ่งชีวิตที่นั่งเหม่ออยู่ตรงนี้
ใจคิดถึงคนึงหาเธอคนดี
เวลานี้เธอจะคิดห่วงถึงใคร
ละอองรักใส่ไออุ่นปล่อยลอยล่อง
ประคับประคองไม่ให้จางลับสลาย
ส่งให้เธอโอบกอดเอื้อมหัวใจ
เผื่อกายเธอจะรู้สึก....นึกถึงกัน
19 ตุลาคม 2546 21:02 น.
เลิฟลี่
ห้าวัน อยู่เย้า *ลำพูน*
ลุงป้า เกื้อกูล บ้านยู้
ทอผ้า เก่าแก่ เราดู
บ้านใต้ เราอยู่ เล่นกีฬา
ยามนี้ ต้องจาก พรากไป
กลับแพร่ เมืองไกล หลายฟ้า
จำจาก บ้านยู้ อยู่มา
ขออำลา บ้านข้า ...ลาลำพูน
4 ตุลาคม 2546 00:21 น.
เลิฟลี่
ย่างก้าวแรก..ครูทีเด็ด..อัจฉริยวิท
สิบชีวิต..ห้องบ๊วยพารับศึก
หวังกำจัด..ครูใหม่..สมใจนึก
ต่างคึกคักระริกใจกันทั้งนั้น
ดอกไม้เหล็ก...มีโม...เป็นหัวหน้า
ฮายคู่ขา...เพื่อนแท้ไม่อาจกั้น
แจ๊ดโก๊ะแช๊ตเหมือนแฝด...พี่น้องกัน
ที่สำคัญ...ป๊อกสาวน้อยอยู่ด้วยไป
ห้ามังกร..นายไม้..คุมพวกพรรค
มีเพื่อนรัก...นายเคนอยู่ใกล้ใกล้
นายปั๊กเป้าเพื่อนซี้เพลง...เดี่ยวขลุ่ยไง
แล้วเพื่อนใคร...ไอ้ก๊อตโช๊ะ...ก็เพื่อนเรา
ครูมาเปลี่ยน..ความชัง...ให้เป็นรัก
ครูไม่พัก..คอยช่วยพรรคพวกผม
ลูกศิษย์ครู...ใครจะสุขทุกข์ระทม
ความเกลียวกลม..ครูผูกให้พวกเรา
ทั้งเรื่องเรียนครอบครัวและสิ่งผิด
ครูช่วยคิดแก้ไขสิ่งอับเฉา
คอยชี้นำสิ่งที่ดีให้กับเรา
ปลดความเศร้าให้ความรัก...ไม่หวงเลย
ขอขอบคุณ..ทุกสิ่ง..ที่ครูมอบ
เราไม่มีสิ่งไรตอบ..มากมายนัก
รักษาตัว..มีความสุข..เหนื่อยก็พัก
ครูที่รัก...ศิษย์ขอกล่าว..ว่าลาก่อน.
นักเรียนเคารพ....สวัสดีครับ(ค่ะ)คุณครู
จากนายเพลง ศิษย์ครู
หน้าส่วนตัว
910
