16 กุมภาพันธ์ 2545 12:43 น.
เลิฟลี่
ทุกวันนี้เทอร์รู้ใหมฉันแอบมองเทอร์อยู่
โดยที่เทอร์ไม่รู้ว่าฉันปลื้มเทอร์มากแค่ไหน
แอบมองหาทอร์อยู่เรื่อยๆและมีแต่เทอร์อยู่ในใจ
โดยที่จะไม่มีใครแทนที่เทอร์
แม้อยู่ใกล้ๆกันก้อเหมือนเหินห่าง
เหมือนวาเทอร์เห็นฉันไม่มีตัวตนอยู่เสมอ
แต่ฉันนั้นก้อไม่กล้าบอกว่ารักกับเทอร์
ขอให้เทอร์พูดกับฉันสักคำก้อพอ....
16 กุมภาพันธ์ 2545 12:28 น.
เลิฟลี่
แม้เทอร์จะไม่ไช่คนพิเศษของฉัน
แม้เทอร์จะไม่สำคัญกับฉันมากแค่ไหน
แม้เทอร์จัเคยทำไห้ฉันเสียใจ
แต่ขอรู้ไว้จะรักเทอร์คนเดียว
แม้ตอนนี้เรานั้นเหินห่าง
แม้วันนี้จะเทอร์อยู่อย่างโดดเดี่ยวเพราะฉันไม่แลเหลียว
ฉันนั้นขอครั้งนี้สักครั้งเพียงครั้งเดียว
จะแลเหลียวและจะวิ่งหาเทอร์ยามท้อ...ใจ
10 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
เลิฟลี่
มหัศจรรย์วันนั้นวันอังคาร
คาบของอาจารย์เจ๊ดา
เรื่องมันก็เกิดขึ้นแบบไม่เคยมีมา
แต่มันก้อเกิดขึ้นแล้วในเวลานี้
ฉันก้อกำลังนั่งปักผ้า
เสียงมันก้อดังขึ้นมาเกิดการขัดสี
เก้าอี้ที่เพื่อนฉันนั่งมันก้อหักลงมาเองนี้
เพื่อนฉันก้อรีบหนีเพราะอายจัง......
คิกๆๆๆ....คิกๆๆๆๆๆ......
10 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
เลิฟลี่
ฉันตื่นมาตอนสาย
เหมือนความตายเข้ามาเยือน
เหมือนเลือดเนื้อฉันถูกเฉือน
เหมือนดวงเดือนและตะวันจะตกลงมา
ท้องฟ้าวันนี้แสนมืดครึ้ม
มันตรอมตรึมไปด้วยปัญหา
มันมีแต่คำว่าการจากลา
และน้ำตากับความเจ็บใจ
10 กุมภาพันธ์ 2545 14:09 น.
เลิฟลี่
เมื่อกลิ่นอายความรักคละคลุ้งไปทั่ว
ความมืดสะหลัวก็พลันจางหาย
ความรักก้อละเอียดอ่อนเหมือนดั่งเม็ดทราย
มันไม่เหมือนนิยายที่เราเคยอ่านมมา
ความรักคือการให้
เป็นหลักของความรักหนา
และความรักก็สามรถเกิดขึ้นได้ทุกเวลา
และมันจะไม่มีวันจบเมื่อการจากลาไม่มาเยือน