19 ตุลาคม 2546 13:32 น.
เลาไผ่
เมื่อดาวกลับถึงห้อง หวานเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จพอดี
ดาวไปไหนมาแต่เช้าจ๊ะ
ไปเดินเล่นมาน่ะ ไปเที่ยวตลาดด้วย
แหม ไปไม่ชวนกันเลยนะยะ เออ...แล้วดาวทานอาหารเช้ายัง
ทานแล้วจ๊ะ เราไปสนามบาสก่อนนะจะไปเล่นบาส
อืม
หวานเราซื้อขนมมาฝากด้วยนะ จะวางไว้บนโต๊ะนี้นะ
จ๊ะ ขอบใจนะ ดาวช่วยไดร์ผมให้เราหน่อยสิ
อืม
พอดาวไดร์ผมให้หวานเสร็จแล้วก็เปลี่ยนชุดไปเล่นบาส หวานขออยู่ในห้องต่อสักครู่ ดาวเลยเดินออกมาจากห้องก่อน ระหว่างทางก็พบตะวันที่พึ่งอาบน้ำมาใหม่ กลิ่นน้ำหอมผู้ชายบางๆโชยมาจากร่างสูงใส่ชุดสบายๆ กางเกงขาสี่ส่วนสีดำ เสื้อกล้ามสีกรมท่า
ดาวจะไปไหนหรอ พี่กำลังจะไปเล่นบาสไปกับพี่มั้ย
ดาวกำลังจะไปเล่นบาสเหมือนกันค่ะ
ดีนะ ใจเราตรงกัน ตะวันพูดและยิ้มอย่างจะบอกเป็นนัยๆ
เรารีบไปกันดีกว่าค่ะ ดาวพูดตัดบทก่อนวิ่งไปหน้าแดงๆ ตะวันแอบยิ้มกับท่าทางของดาว
...ดาวคิดแบบเดียวกับพี่ใช่มั้ย พี่ไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย...
เมื่อถึงสนามบาสก็พบกับเพชรและเพื่อนอีก 3 คน คือ ต้น เมฆ แบงค์
อ้าว ดาวมาแข่งสตรีทบาสกันมั้ย เอา 3 on 3 นะ
ได้
ทุกคนแบ่งทีมกัน ทีมเพชรมีดาว เมฆ ทีมตะวันมีต้น และแบงค์ หวานก็ลงมานั่งดูและเป็นทั้งกรรมการ ผู้จับเวลาให้ ทีมเพชรได้เริ่มส่งก่อน ทั้ง 2 ทีมแข่งกันอย่างสูสี เมื่อหมดครึ่งแรกทีมตะวันนำอยู่ พอเริ่มครึ่งหลังดาวกระโดแย่งลูกมาได้ก็วิ่งเลี้ยงไปที่แป้น ตะวันเข้ามากันกะทันหัน ดาวไม่ทันดูเลยวิ่งชน ทั้งคู่ล้ม ดาวล้มทับ ริมฝีปากดาวไปแตะกับริมฝีปากของตะวันพอดี ดาวรีบลุกขึ้นมาขอโทษ และขอตัวกลับห้อง หวานรีบตามไป แต่ตะวันลุกขึ้นมานั่งอึ้ง เพชรก็อึ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ดาวเป็นอะไรรึป่าว
ป่าว ไม่ได้เป็นอะไรนิ
แหม ยังมาพูว่าไม่เป็นไรอีก ดูสิหน้าแดงแล้ว เพราะฉากเลิฟซีนเมื่อกี้หรอจ๊ะ คิกๆ
บ้า หวานพูดอะไรก็ไม่รู้ ดาวข้าวงหมอนใส่หวานแก้เขิน
เที่ยงนั้นดาวก็ไม่ได้ลงมาทานอาหารที่ห้องอาหาร ตอนบ่ายดาวออกมาที่ระเบียงห้องมองไปตรงสนามบาส ก็เห็นเพชรอยู่คนเดียว ดาวเลยไปหยิบสร้อยข้อมือที่เพชรให้ และลงไปที่สนามบาส
เพชร ! ดาวร้องทัก
ดาว มีไรหรอ เพชรตอบด้วยเสียงเฉื่อย เพราะยังซึมกับภาพตะกี้
เพชรเป็นอะไร
ป่าวดาว เราไม่ได้เป็นอะไร แล้วดาวมีอะไรหรอ
คือ...ดาวเอานี่มาคืน ดาวรับไว้ไม่ได้ ดาวยื่นสร้อยข้อมือส่งให้เพชร
ทำไมล่ะดาว เราชอบดาวนะ ดาวก็คงจะรู้
แต่ดาวไม่ได้ชอบเพชรแบบที่เพชรชอบดาว เพชรเป็นเพื่อนที่ดีของดาวนะ
เราเข้าใจแล้วดาว เราเข้าใจ แต่เราขอได้มั้ยในฐานะเพื่อนเราขอให้ดาวเก็บมันไว้
ไม่ได้นะ เพชรเอาคืนไปเถอะไว้ให้กับคนที่เค้ารักเพชรนะ
เราอยากให้ดาวเก็บไว้ ถือว่าเป็นของที่ระลึกจากเรา
เพชรจะไปไหนหรอ
เราต้องไปเรียนต่อที่อังกฤษ 3 ปี
.
งั้นเราไปก่อนนะ ส่วนสร้อยข้อมือนี้เราจะเก็บไว้ให้นะ แล้วดาวก็เดินออกมาจากสนามบาส
ตอนนั้นเป็นตอนเย็นพอดี ดาวเลยกลับมาทานอาหารเย็น พอทานเสร็จดาวก็รีบหลบพี่ตะวันขึ้นห้องไปนั่งครุ่นคิดกับสิ่งที่ถูกขอร้องหลังจากที่เดินออกมาจากสนามบาสดาวก็พบพลอย พลอยมาขอร้องให้ช่วยเป็นแม่สื่อ สื่อความรักให้พี่ตะวันที
...เฮ้อ ! จะปฏิเสธก็ไม่ได้ ทำไงดี เราไม่อยากให้พี่ตะวันไปมีใคร...
อีกด้านหนึ่งของรีสอร์ต ตะวันยืนที่ระเบียงมองฟ้าที่ไร้ดาวครุ่นคิดสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามบาสเมื่อตอนที่เล่นบาสกัน
...ดาว ดาวรู้สึกยังไงกับพี่นะ รู้สึกยังไงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ดาวเกลียดพี่รึป่าวนะ...
ตะวันคิดไปพลางยกมือขึ้นมาลูบริมฝีปากที่ยังคงเหลือไออุ่นจากริมฝีปากที่นุ่ม อวบอิ่มสีชมพูของหญิงอันเป็นที่รัก
7 ตุลาคม 2546 12:45 น.
เลาไผ่
เช้าวันรุ่งขึ้น เรย์ก็ถูกส่งกลับบ้านตามที่ตะวันพูดไว้ ส่วนดาวก็ลงมาเดินเล่นที่สวนสาธารณะซึ่งเต็มไปด้วยดอกไม้นานาพรรณที่กำลังแย้มงามและมีน้ำค้างยามเช้าเกาะ ลมที่พัดโชยมาพัดพาเอากลิ่นดอกไม้มาจางๆและกลิ่นแดดบางๆยามเช้า ดาวรีบหนีออกมาตั้งแต่เช้าตรู่ เพราะเขินพี่ตะวัน บนหน้าผากดาวยังคงเหลือไออุ่นจากริมฝีปากนุ่มของตะวัน เดินไปไม่นานก็มีเสียงจากเจ้าของไออุ่นนั้นดังมา
ดาว!
ออรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ชาย
จ๊ะ อรุณสวัสดิ์จ๊ะ ดาวออกมาเดินเล่นตอนเช้าหรอ ตะวันพูดพร้อมเดินเข้ามาหาดาว
ค่ะ ดาวชอบอากาศและแดดตอนเช้า รู้สึกอบอุ่นดีค่ะ
แต่อบอุ่นไม่เท่าพี่ตะวันของดาว ดาวคิดไปยิ้มไป
งั้นขอพี่เดินเล่นด้วยนะค่ะ
ค่ะ แล้วทั้งสองก็เดินไป เมื่อเดินผ่านต้นกุหลาบ พี่ตะวันก็เดินเข้าไปเลือกดอกกุหลาบสีขาวแล้วยื่นให้ดาว
ให้นะ
ขอบคุณค่ะ
ดาวรับมาและยกกุหลาบขึ้นมาจรดที่จมูก และสูดดมก็รู้สึกถึงความหอม สดชื่นของดอกกุหลาบ ตะวันมองสาวน้อยที่กำลังดมดอกกุหลาบไปอมยิ้มไป ชายหนุ่มมองแล้วยิ้ม พลางคิด
รู้มั้ยว่าตอนนี้ดาวดูน่ารักมาก
เออคือดาว เราไปทานอาหารเช้ากัน พี่รู้จักร้านที่อร่อยๆแถวนี้ด้วย
ค่ะ
เมื่อถึงร้านทั้งสองก็นั่งลง เจ้าของร้านก็เดินเข้ามาทักทายตะวันอย่างสนิทสนม
อ้าว ตะวันไง วันนี้จะกินอะไรดี
เอาโจ๊ก 2 น้ำเต้าหู้ 2 ชามครับ
ระหว่างที่ตะวันสั่งอาหาร ดาวก็นั่งมองพินิจพิเคราะห์ จากเด็กชายตัวเล็กๆ ซุกซนกลับกลายเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ตาสวยคู่นั้นเป็นสีน้ำตาลปนดำ ผมสีดำยาวประบ่าถูกรวบไว้อย่างเรียบร้อย ผิวเนียนขาวออกแดง ริมฝีปากหยักได้รูป
ดาว ดาวสะดุ้งก่อนตอบรับ
ค่ะ ?
ดาวจ้องหน้าพี่สงสัยว่าวันนี้พี่จะมีคิ้วอยู่ใต้ตาหรอ หือ ?
เปล่าค่ะ ดาวตอบแล้วหันหน้าหลบกลัวพี่ตะวันเห็นหน้าดาวแดง
อาหารที่สั่งก็มาถึง ทั้งสองนั่งกินอย่างเงียบ ดาวกินไปพลางมองไปตรงตลาดที่กำลังจัดงานต้อนรับนักท่องเที่ยวซึ่งอยู่เยื้องกับร้านอาหารนี้ด้วยความสนใจ
หลังทานอาหารเช้าเสร็จตะวันก็ชวนดาวเดินย่อยอาหารที่ตลาดนั้นอย่างรู้ใจ ตะวันแอบยิ้ม เมื่อเห็นตาโตๆของดาวมองไปรอบๆอย่างตื่นตาตื่นใจ ทั้งขนม เครื่องประดับ ผลไม้ทั้งสด ดอง ตากแห้ง
ดาวเดินแวะร้านขนมเพื่อซื้อขนมไปฝากหวาน แต่ซื้อไม่มากนักเพราะดาวไม่ค่อยมีเงิน เมื่อเลือกซื้อเสร็จแล้วก็เดินเข้าไปดูร้านเครื่องประดับที่อยู่ใกล้ๆ
พอดาวเดินเข้าไปสายตาดาวก็ไปสะดุดร่างหนึ่งที่คุ้นตา
เพชร ! เพชรใช่มั้ย ร่างนั้นก็หันมา
อ้าว ดาวไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงจัง ดาวสบายดีมั้ย
สบายดี แล้วเพชรล่ะไปไงมาไง ถึงมานี้
อ้อ เรามากับพลอยน่ะ เพชรเบ้ปากไปทางสาวน้อยน่ารักที่อยู่ข้างๆ
แหม เพชรวันนี้ควงเด็กมาหรอ คิกๆ ดาวพูดหยอกล้อเพชร แต่พลอยก็เด็กจริงๆน่ะแหละ พลอยมีศักดิ์เป็นหลานของเพชร เพราะพลอยเป็นลูกของพี่ชายคนโตของเพชร พลอยเกิดหลังจากเพชร 3 ปี
ขำๆ ตลกตายล่ะ เออแล้วนี่ดาวมากับใคร มาเดินด้วยกันมั้ย
เค้ามากับผม ตะวันที่เดินตามหลังมารีบพูดแทรก
เออเพชรนี่พี่ตะวัน พี่ตะวันนี่เพชรค่ะ
เพชรยกมือไหว้ ตะวันไม่ยอมรับไหว้ แกล้งมองไม่เห็น เพชรเลยไหว้เก้อ ดาวเห็นท่าไม่ดีก็รีบชวนทุกคนเดินดูเครื่องประดับกัน ดาวก็ไปถูกใจกับสร้อยเส้นนึง สร้อยนั้นมีจี้เป็นหยกรูปดาว แต่ราคามันแพง ดาวเลยวางลงอย่างเสียดาย ตะวันที่แอบมองอยู่ พอดาวเดินไปแล้วตะวันก็แอบซื้อสร้อยเส้นนั้นกะว่าจะให้ดาว ซื้อเสร็จก็รีบเก็บใส่กระเป๋ากางเกง แล้วก็เดินไปรวมกับคนอื่น เมื่อเดินรอบแล้วก็พากันเดินออกจากตลาด ก่อนแยกย้ายเพชรก็ให้สร้อยข้อมือรูปหัวใจ ตะวันก็แอบไม่พอใจ พอกลับถึงรีสอร์ตดาวก็รีบขอตัวกลับห้อง
หน้าส่วนตัว
608
