...(พี่)ชายที่รัก...ตอนที่ 1...

เลาไผ่

ภาพพี่ชายได้ผุดขึ้นมาในสมองของดาว ภาพที่พี่ชายเล่นบาสกับน้องสาวเป็นภาพที่น่ารักสำหรับผู้พบเห็น ภาพนั้นทำให้ดาวนึกถึงเรื่องที่พ่อเล่าให้ฟังหลังจากที่พี่เค้าไปแล้วตั้งแต่แรกที่พ่อพา"พี่ชาย"มา พี่ชายเป็นเด็กที่พ่อพบในสุดซอยที่บ้านเราอยู่ พ่อตั้งชื่อพี่ชายว่า "แสงทิตย์" พ่อเลี้ยงดูพี่ตะวันเหมือนเป็นลูกแท้ ต่อมาแม่มีเรา พ่อเลยตั้งชื่อให้เราว่า "แสงดาว" 
       บ่ายวันหนึ่งมีชายที่ท่าทางรวยมาหาพ่อ พวกเขาหายเข้าไปในบ้านนานพอสมควร พอเขาออกมาเขาเดินเค้ามาหาพี่ตะวัน(แสงทิตย์) 
       " พ่อดีใจที่ได้เจอกับลูก พ่อผิดไปแล้วที่พ่อทิ้งลูกกลับไปกับพ่อนะ " 
แล้วเค้าก้อยื่มมือมาที่พี่ พี่ก้อยืนงง ดาวปัดมือเค้าทิ้ง
       " คุณลุงเป็นใครค่ะแล้วทำไมจะมาพาพี่ตะวันไป ดาวไม่ยอมให้พี่ตะวันไป "
พ่อรีบเดินเข้ามาบอกว่า " ตะวันไปกับเค้าเถอะ เค้าคือพ่อที่แท้จริงลูก แม้ลูกไม่ใช่ลูพ่อจริงๆ พ่อก้อรักลูกเหมือนลูกแท้ๆ ถึงเวลาที่ลูกจะกลับไปอยู่กับครอบครัวที่แท้จริงแล้ว " แล้วพ่อก้อจูงมือพี่ตะวันไปที่รถเค้า ก่อนที่พี่ตะวันจะขึ้นรถของเค้า พี่ให้ลูกบาส ลูกโปรดของพี่ไว้เป็นที่ระลึก....ระลึกถึงวันวานที่พี่ตะวันเป็นพี่ชายที่เล่นบาสกับน้องสาวคนนี้...