29 ตุลาคม 2547 23:18 น.
เรไร
ผม... เป็นคนชอบดื่มกาแฟ
แบบว่า ไม่ใส่ครีม ไม่ใส่นม บางทีก็ไม่ใส่น้ำตาล
ความหวาน ไม่ต้องพูดถึง ไม่นิยม
บางวันมีเพื่อนมาที่บ้าน ก็ชงกาแฟแบบนี้แหละ
เลี้ยงเพื่อน บางทีก็โดนค่อนแคะ
.. ชีวิตมันยังขมขื่นไม่พอหรือไง ..
มันก็อย่างนี้แหละเพื่อน มันจะได้ชิน ( 555 )
บางคนก็ชอบมีรสนิยมเดียวกัน ชอบกาแฟดำ
บางคน ต้องใส่ครีม ใส่นม บางทีมีการใส่เนยเพิ่มความหอมด้วย
อยากรู้จังเวลาเข้าป่าเข้าดง จะไปหาอย่างนั้นได้ที่ไหน
.... วันหนึ่งเมื่อผมรู้จักคุณ ผมชงกาแฟดำตามแบบฉบับของผม
ให้คุณดื่ม ... แต่ ... ผมใส่น้ำผึ้งแทนน้ำตาล
แค่อยากให้คุณลิ้มรสความหวาน ที่เป็นความหวานแบบหวานละมุน
ชุ่มกลิ่นน้ำผึ้งผสมกับไอหอมกรุ่นของกาแฟ
ยามที่สัมผัสแรกในรสชาด คุณจะรู้สึกประหลาดใจ
ในความขมของกาแฟ ซ่อนด้วยความหอมหวานละมุนของน้ำผึ้ง
ไม่รู้หรอกน่ะ ว่าคุณจะชอบรสชาติแบบนี้หรือเปล่า
.. แต่คุณบอกว่าชอบ และชวนผมดื่มด้วยกัน ในแก้วเดียวกัน กับคุณ ..
วันนี้ถึงแม้ว่า เราจะดื่มกาแฟคนละแก้ว คนละสถานที่
ถ้าผมใส่น้ำผึ้ง .. ผมคงคิดถึงคุณ ..
...หวังว่าสักวัน เมื่อคุณดื่มกาแฟ ไม่ว่าที่ไหน เมื่อใด
ถ้าคุณดื่มกาแฟใส่น้ำผึ้ง คุณจะคิดถึงผมเช่นกัน ...
อย่าลืมน่ะ
ใส่น้ำผึ้ง แล้วคิดถึงผม
19 ตุลาคม 2547 13:11 น.
เรไร
สุดที่รัก จะอยู่ ณ แห่งหนใดโปรดมาฟังคำคร่ำครวญของฉัน
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2982
อย่าให้บทเรียนที่ร้าวรานกับฉันอีกเลย
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2770
อย่าทรนงสูงส่งนักเลยน่ะ เพราะว่าฉันคงไม่อาจเอื้อมคว้า
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2109
กลับมาหาฉัน หรือไม่ก็หลับตาลง แล้วจงฟัง
http://www.kapook.com/musicstation/request.shtml
เพลงจากใจ ที่เก้อเพ้อรำพัน
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1425
จะมีประโยชน์อันใด เมื่อใจของเธอ ออกห่าง ยิ่งห่างออกไป
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1251
10 ตุลาคม 2547 00:18 น.
เรไร
กอดฉัน
แกล้งรักฉัน สักวัน จะได้ไหม
กอดเธอไว้ เนิ่นนาน ผ่านราตรี
จะอย่างไร ปล่อยมัน วันพรุ่งนี้
แค่นาที มีฉัน เท่านั้นพอ
ที่ผ่านมา กล้ำลืน ฝืนใช่ไหม
ถ้าจะไป ไม่รั้ง ใช่ไม่ง้อ
เพื่ออะไร ถ้าหัวใจ ไม่อยู่ต่อ
หรือแค่ขอ รักกัน มันฝืนทน
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=750
เพลงกอดฉัน
วารุณี สุนทรีสวัสดิ์
ไม่แพ้ก็ชนะ ธรรมดากฎเกณฑ์
เรานั้นเป็นผู้เล่น ยอมรับความเป็นจริง
ไม่ต้องการอย่าฝืน คืนรักเธอกลับไป
เจ็บนี้ไม่โทษ ใคร ในเมื่อฉันเลือกเอง
รู้ว่าต้องตัดใจ ทั้งที่แสนจะทรมาน
เขาคือปัจจุบัน ส่วนฉันนั้นเป็น อดีต
ฮื้อ..ฮื่อ ฮือ ฮือ..
กอด ฉันให้นานนานได้ ไหม
เป็นสิ่ง สุดท้ายเพื่อ อำลา
ไม่ รั้งเธอไว้นานหรอกหนา
แค่ทำ เป็นรัก ก่อนจาก กันไป
จะไม่ร้องไห้ ฉันขอสัญญา
ไม่แพ้ก็ชนะ ธรรมดากฎเกณฑ์
เรานั้นเป็นผู้เล่น ยอมรับความเป็นจริง
ไม่ต้องการอย่าฝืน คืนรักเธอกลับไป
เจ็บนี้ไม่โทษ ใคร ในเมื่อฉันเลือกเอง
รู้ว่าต้องตัดใจ ทั้งที่แสนจะทรมาน
เขาคือปัจจุบัน ส่วนฉันนั้นเป็น..อดีต
ฮื้อ..ฮือ ฮือ ฮือ..
กอด ฉันให้นานนานได้ ไหม...
เป็นสิ่ง สุดท้ายเพื่ออำลา
ไม่ รั้งเธอไว้นานหรอกหนา
แค่ทำ เป็นรัก ก่อนจาก กันไป
จะไม่ร้องไห้ ฉันขอสัญญา
กอด ฉันให้ นานนานได้ไหม
เป็นสิ่ง สุดท้ายเพื่ออำลา
ไม่ รั้ง เธอไว้นานหรอกหนา
แค่ทำ เป็นรัก ก่อนจาก กันไป
จะไม่ ร้องไห้ ฉันขอสัญญา
จะไม่ ร้อง ไห้ ให้ เห็น น้ำ ตา
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
หากหัวใจไม่ต้องการแล้ว ถ้าจะไป ไม่ขอรั้ง
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอมีใครในใจ ที่ไม่ใช่ฉัน
เพียงอยากขอเก็บความทรงจำสั้นๆ ในคืนนี้
พอวันรุ่งพรุ่งนี้ ขอเธอจงไป อย่าหันหลังหลับมา
ฉัน แค่อยากเก็บคืนนี้ไว้ในใจ นิรันดร์
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
6 ตุลาคม 2547 18:48 น.
เรไร
อย่าเข้าใจฉันเลย . . . .
ชีวิตมันยิ่งกว่าแขวนอยู่บนเส้นด้าย
หมิ่นเหม่ ระหว่างความอยู่รอด กับความวอดวาย
อาจไม่ถึง ความเป็นกับความตาย
แต่มันจะเป็นแบบ. . . ตายทั้งเป็น
ชีวิต จริงมันยิ่งกว่าละคร น้ำเน่า เรื่องใดที่ได้ดู
มันซับซ้อนกว่าหนังดังของต่างประเทศ มากมายนัก
เทพีแห่งโชค มีตัวตน จริงๆหรือ ฉันไม่รู้หรอกน่ะ
เพียงแต่ฉันไม่เคยพบเธอเลย หรือเพราะว่าเธอ มองผ่านฉันไป
ในตลอดเวลาของช่วงชีวิตที่ผ่านมา ไม่เคย และไม่มี
รอยยิ้มที่ฉาบบนใบหน้า มันซ่อนคราบน้ำตาไว้ รู้ไหม
เสียงหัวเราะ อย่างเอาเป็นเอาตาย ซ่อนความเศร้าไว้. . . ไม่น้อยกว่ากัน
บทเพลงแห่งความเศร้า ยังก้องกังวาลในใจดวงนี้ เสมอมา
เคยได้ยินไหม ดอกรัก บานทั้งโลก แต่ดอกโศกบานในใจ ฉันคนเดียว
ไม่อยากมีความสุขมากเกิน เพราะกลัวว่า ความทุกข์มันจะมาเท่า ๆ กัน
ไม่เคยมีความฝัน เพราะใช่มิอยากได้ มิอยากมี แต่เหนื่อยที่จะตามหามัน
แล้วถามว่า ชีวิตฉันมีความสุขไหม
ฉันตอบได้ทันที ว่ามี มีความสุกๆ ดิบ ตามวิถีทางที่ฉันไม่อยากเลือกมัน
เพียงแต่มันดีที่สุดสำหรับฉันเวลานี้เท่านั้น
แล้วเรื่องทุกข์ใจล่ะ เรื่องอะไร
มันมีทุกเรื่อง มันลอยเวียนวนไปมาอยู่รอบๆ ตัว ไม่ต้องดิ้นรนแสวงหาที่ไหน
แค่คิดถึงมัน มันก็เข้ามาแล้ว
ความทุกข์ มากมาย หากไขว่คว้า
ลอยไปมา แค่นึกวาด ปรารถนา
อยู่ที่ว่า เมื่อไร มันจะมา
ทุกเวลา ทุกที่ ทุกวี่วัน
ความรักล่ะ
ฉันพร้อมจะรักคนทั้งโลก แต่โลกทั้งโลก ไม่เคยพร้อม ที่จะรักฉัน
จึง ชาชิน ด้านชา เฉยเมย เหมือนไม่เคยมีหัวใจ
แต่ฉันไม่ใช่เครื่องจักร รู้ที่จะรัก รู้ผลที่มันจะตามาเสมอ และฉันพร้อมที่จะรับมัน
วันนี้ วันพรุ่งนี้ หรือว่าวันไหน ไหน
ฉันก็ยังอยู่ ดำเนินชีวิตในอย่างทีควรเป็น
ก้าวไปตามทางในแบบที่ต้องไป
แม้หัวใจ . . .ไม่ต้องการ
หนทางแห่งชีวิต
พรมหลิขิตขีดเอาไว้
ทนฝืนเดินต่อไป
วาดหวังไว้ในสักวัน
หมายมุ่งจะพุ่งสู่
พบประตูสู่สวรรค์
ได้สุขอันนิรันดร์
คงสักวันสมอุรา