2 กันยายน 2553 16:11 น.
เรไร
- หนึ่ง -
ณ คืนนั้นดารารายพร่างพรายแสง
ส่องแสดงดาษรดาเวหาหาว
ดูกระพริบวิบแววช่างแพรวพราว
สุกสกาวเหมือนภาพวาดเหนือหาดทราย
ณ คืนนั้นลมทะเลก็เห่กล่อม
ความตรมตรอมอ้างว้างก็จางหาย
พอคลื่มโถมฟุ้งฟองละอองกระจาย
โอบกอดกายดื่มด่ำความฉ่ำเย็น
ณ คืนนั้นความเหงาเจ้าหน่ายหนี
คือราตรีแห่งฝันตาฉันเห็น
แต่ก็คือความจริงในสิ่งเป็น
คล้ายละอองเย็นโอบกอดตลอดเวลา
ณ คืนนั้นหัวใจได้เดินสู่
ทางคลอคู่บนหาดแห่งปรารถนา
คลื่นก็โถมลมซัดคอยพัดพา
ดวงดาราวับวิบกระพริบมอง
- สอง -
มือเกี่ยวก้อยใจดวงน้อยร่วมร้อยฝัน
ความผูกพันระหว่างเราเป็นเจ้าของ
เริงระรื่นชื่นชมสมใจปอง
กอดประคองเคียงสัมผัสในรัตติกาล
แรงคลื่นลมรวนเรทะเลลึก
ในยามดึกคลื่นเย็นกระเซ็นซ่าน
ม้วนตลบครืนครืนบนผืนธาร
ละลอกริ้วลิ่วละลานตระการตา
แล้วคลื่นลมม้วนตลบใกล้ซบฝั่ง
ยิ่งประดังถั่งโถมโหมเข้าหา
ผ่านเกาะแก่งโขดเขินเนินศิลา
กระเซ็นซ่าทั่วมหาชลาลัย
- สาม -
ณ คืนนั้นคลื่นโถมลมกระหน่ำ
เข้าสาดซ้ำโรมรันสนั่นไหว
เสียงโครมครืนคลื่นคลั่งดั่งเภทภัย
ก่อนเสือกไสซบสะอื้นสู่ผืนดิน
ณ คืนนั้นทะเลเรียบเงียบสงบ
คลื่นซวนซบหาดทรายหมายถวิล
พลันสายลมพัดโบยระโรยริน
ให้ห้วงจินต์ได้จำจดความงดงาม