24 เมษายน 2550 09:42 น.
เรไร
อยากถามใจตัวเองหวั่นเกรงไหม
เศร้าเสียใจหลายปีมากี่หน
ที่อกหักชอกช้ำยอมจำนน
ความหมองหม่นเงียบเหงาเท่าใดพอ
กี่น้ำตาหลั่งไหลในหัวอก
เคยสะทกสะท้านกันไหมหนอ
กี่วันคืนเคว้งคว้างตั้งตารอ
กี่คำพ้อพูดพร่ำเคยคร่ำครวญ
จะอีกสักกี่ครั้งต้องนั่งเหม่อ
เหมือนละเมอเพราะฝันคอยผันผวน
ทั้งสุขเศร้าถมเทจึงเรรวน
จิตปั่นป่วนไหวหวั่นเมื่อวันวาน
เสียงหัวใจตอบคำถามได้ความว่า
ถึงเจ็บปร่ามิอยากให้ใครสงสาร
เพราะชาชินความท้อที่ทรมาน
เรื่องร้าวรานอดสูมันอยู่ตัว
22 เมษายน 2550 14:45 น.
เรไร
เป็นฉันหรือไม่ที่ใจเผลอ
หลงละเมอทุกคืนสะอื้นหา
อยากอยู่ใกล้ชิดยามนิทรา
ตลอดเวลาทุกนาที
เพียงฉันหรือเปล่าที่เฝ้าฝัน
ผูกพันใจกายมิหน่ายหนี
ยืนยันด้วยรักและภักดิ์ดี
ทุกห้วงดวงฤดีมิมีใคร
คือฉันหรือเปล่าที่เฝ้าหวัง
หลงภวังค์พร่ำเพ้อจนเผลอไผล
ว่าเรารักกันจึงมั่นใจ
วาดไว้อนาคตที่งดงาม
ใช่ฉันหรือเปล่าก็ไม่รู้
จะอยู่ข้างเคียงเพียงอยากถาม
ขอเป็นผู้ชายในนิยาม
เปลี่ยนความฝันให้กลายเป็นจริง
12 เมษายน 2550 14:16 น.
เรไร
มาทางนี้มีเรื่องราวเบาสมอง
หากจะลองอ่านดูคงรู้เห็น
ตั้งแต่ยุคเมื่อครั้งสงครามเย็น
เปิดประเด็นสักนิดโปรดติดตาม
สหภาพโซเวียตอยากหาเรื่อง
คิดแค้นเคืองในจิตจึงคิดหยาม
แล้วใช้จิตวิทยาทำสงคราม
ให้ครั่นคร้ามอเมริกาต้องจาบัลย์
ให้ไหวหวั่นสับสนทั้งชนชาติ
กับขนาดนกเขาที่เฝ้าขัน
จึงเตรียมสั่งถุงมีชัยไว้หลายอัน
ขนาดนั้นใหญ่โตมโหฬาร
อเมริกาหน้างอเห็นออเดอร์
ทำซึมเซ่อนั่งงงน่าสงสาร
สั่งผลิตให้ตะลึงตั้งหนึ่งล้าน
จึงคิดอ่านหาหนทางทำอย่างไร
คนหนึ่งในดินแดนแสนเปรื่องปราญช์
ผู้สามารถอาสามาแก้ไข
บอกจงทำเถิดนะอย่าสนใจ
แล้วพิมพ์ไว้บนฉลากขนาดกลาง
7 เมษายน 2550 01:12 น.
เรไร
อยากจะขีดจะเขียนก็เวียนหัว
พาลหน้ามืดตามัวโธ่ตัวฉัน
ไม่รู้เป็นอะไรไปเหมือนกัน
หมดความฝันหรือเปล่าไม่เข้าใจ
นึกจะเขียนกลอนรักสักหนึ่งบท
เรื่องรันทดเมื่อรักถูกผลักไส
ยิ่งคิดยิ่งปวดร้าวเศร้าทรวงใน
สะเทือนใจโศกสลดหมดถ้อยคำ
คิดจะเขียนบทกลอนออดอ้อนสาว
กลัวเป็นข่าวฉาวโฉ่โถน่าขำ
หากว่าพื่อนสนิทมันคิดอำ
คงต้องช้ำใจละเหี่ยแทบเสียคน
หรือจะเขียนรื่นรสบทหฤหรรษ์
อัศจรรย์ให้ประจักษ์ดูสักหน
เหมือนดั่งว่านั่งเทียนจึงเวียนวน
ยิ่งสับสนเหม่อลอยด้อยประสบการณ์
หากเขียนเรื่องบาปกรรมเรื่องธรรมมะ
มิอาจละอนิจจังกับสังขาร
เพราะกิเลสยังติดตรึงถึงสันดาน
กลัวใครอ่านเป็นปีศาจคาบคัมภีร์
หรือจะเขียนหนักหนักสักหนึ่งเรื่อง
คือการเมืองไม่ถนัดคงบัดสี
ไม่อยากเปิดประเด็นเดี๋ยวเป็นคดี
หาว่ามีเบื้องหลังถูกขังลืม
หรือจะเขียนเรื่องเก่าเมาไม่ขับ
ใครจะรับกลับบ้านยามฉันดื่ม
มีอ้อมแขนสาวไหนให้ฉันยืม
คงปลาบปลื้มมีน้องน้อยคอยประคอง
ยิ่งเขียนไปยิ่งงงคงมึนตึ๊บ
ขอไปกรึ๊บเสียก่อนพักผ่อนสมอง
มะยมเป็นของแอ้มแกล้มยาดอง
เดี๋ยวจะลองเขียนใหม่ให้ได้ความ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
หน้าส่วนตัว
1344
