6 สิงหาคม 2549 17:40 น.
เรไร
มีเรื่องเล่ากวนกวนชวนสยอง
โปรดมาลองฟังความนำเสนอ
เรื่องภูตผีดุร้ายใครพบเจอ
ต้องพร่ำเพ้อฝันร้ายหลายราตรี
ขอกล่าวถึงบ้านน้อยในซอยเปลี่ยว
น่าหวาดเสียวมืดสลัวน่ากลัวผี
ยิ่งคนเขาเล่าขานมานานปี
ว่าซอยนี้ผีออกมาหลอกคน
มีหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งอาศัย
บ้านอยู่ในซอยลึกสุดถนน
ยามดึกดึกดื่นดื่นคืนมืดมน
แสนกังวลทุกราตรีที่เลิกงาน
แล้วค่ำหนึ่งราตรีที่โหดร้าย
ด้วยร่างกายหน้านิ่วหิวอาหาร
ซื้อก๋วยเตี๋ยวหวังกลับไปรับประทาน
รีบกลับบ้านจึงซ้อนมอเตอร์ไซค์
ระหว่างทางกลางซอยที่แสนเปลี่ยว
สักประเดี๋ยวยินเสียงจึงสงสัย
คล้ายคร่ำครวญทรมานร้าวรานใจ
เอ๊ะนี่มันเสียงใครที่ไหนกัน
ฟังให้ดีเสียงคนขับรถรับจ้าง
เริ่มครวญครางร่ำร้องสยองขวัญ
ร้องโอดโอยร้องซ้ำเหมือนรำพัน
น้ำเสียงสั่นสะท้านทั้งร่างกาย
ในฉับพลันสำเนียงเสียงคำราม
เป็นคำถามทำฉันแทบขวัญหาย
เอ็งเคยไหมทรมานมากจนอยากตาย
ทุรนทุรายจนถวิลให้สิ้นลม
ถ้าเอ็งไม่อยากจะละสังขาร
ให้วิญญาณทุกคืนต้องขื่นขม
ตกนรกหมกไหม้ใจระทม
จงอย่าก้มเข้ามาข้าร้อนรน
ถุงก๋วยเตี๋ยวที่มือเอ็งถืออยู่
ที่หลังกูเอาไปเสียให้พ้น
เพราะถ้าหากทำเมินข้าเกินทน
ได้ฆ่าคนซ้อนท้ายตายแน่นอน
2 สิงหาคม 2549 04:34 น.
เรไร
หัวใจดวงนี้ที่เศร้าสร้อย
เฝ้าคอยนิยามของความหวัง
แต่กายเหนื่อยล้าไร้พลัง
กี่ครั้งยับเยินเกินเยียวยา
ความฝันสะดุดต้องหยุดนิ่ง
ความจริงหมางเมินเกินไขว่หา
กับความร้าวรานที่ผ่านมา
เหลือค่าเหลือแค่คนแพ้ใจ
ล่องลอยวังเวงเหมือนเคว้งคว้าง
ท่ามกลางคืนวันยังหวั่นไหว
กับความเหน็บหนาวร้าวทรวงใน
กับไฟร้อนเร่าคอยเผาใจตน
จากเศียรถึงตีนที่ปีนป่าย
วุ่นวายทุกข์เทวษไร้เหตุผล
หรือเพราะสิ้นหวังจึงกังวล
ดิ้นรนมากไปหรือไม่เลย
อยากได้อยากเด่นเหมือนเช่นเขา
คว้าความว่างเปล่าเจ้าอกเอ๋ย
กอดความเคว้งคว้างเหมือนอย่างเคย
จนเฉยชาชินแทบสิ้นลม
จะเหลือสิ่งใดให้ยึดถือ
เราคือคนทำช้ำขื่นขม
ก็เราบอกพร้อมยอมระทม
ตรอมตรมแอบอิงสิ่งไม่มี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
หน้าส่วนตัว
1299
