14 เมษายน 2549 00:07 น.
เรไร
นิยามว่ารักแท้.............ของคน
ชีวิตมีหนึ่งหน..............เท่านั้น
สุขและทุกข์ปะปน.......ขมขื่น
โศกสะอื้นอดกลั้น.......เชื่อไว้ ในนิยาม
ประสบการณ์ผ่านพ้น....วันวัย
เพียงเพราะว่าหัวใจ........พ่ายแพ้
ขื่นขมระทมใน.............หัวอก
ปลงตกว่ารักแท้...........มิได้ มีจริง
ความเอ๋ยความรัก
ยามสลักปักทรวงให้ห่วงหา
จนหลงใหลได้ปลื้มลืมเวลา
เพียงเพราะค่าคำหวานซ่านฤทัย
ดังดื่มด่ำน้ำอ้อยอร่อยลิ้น
ชวนถวิลหลงรสอดมิไหว
หากต้องงดดื่มกินคงสิ้นใจ
เสาะแสวงคว้าไขว่มาให้ตน
คำนิยามว่าไว้ในรักแท้
หนึ่งชีวิตพบแน่แค่หนึ่งหน
เพียงหนึ่งครั้งสลักจิตชีวิตคน
แต่ฉันค้นพบทางที่ต่างกัน
เพราะมิเคยรู้ซึ้งถึงความหมาย
ใจและกายวิปโยคจมโศกศัลย์
เข็ดขยาดรสหวานมานานวัน
ดื่มแล้วมันขมขื่นกลืนไม่ลง
คำนิยามว่าไว้ในรักแท้
ก็เป็นแค่สิ่งยั่วยวนชวนลุ่มหลง
ฉันไม่อยากพ่ายแพ้ได้แต่ปลง
ใจสาปส่งนิยามนั้นมันหลอกลวง
14 เมษายน 2549 00:00 น.
เรไร
เงินเงินเงินเงิน
น่าเศร้าเหลือเกิน........คนเมินหน้าหนี
ฉันมันจนยาก..............ลำบากทั้งปี
ไม่ใช่เศรษฐี...............มั่งมีเงินตรา
ที่พึ่งคือหวย
หวังให้โชคช่วย...........ร่ำรวยสักครา
ชีวิตรื่นรมย์.................สมปรารถนา
คงมีคุณค่า..................ราคาของคน
จะไปหาเธอ
ทรัพย์สินปรนเปรอ......เลิศเลอสุขล้น
เงินทองมากมาย.........ถวายหน้ามน
ไม่มีเล่ห์กล................อยากดลบันดาล
โปรดอย่าโกรธเคือง
ตัวฉันมีเรื่อง...............ข้องใจมานาน
ต้องเอาเงินทอง..........มากองกี่ล้าน
จึงได้พบพาน..............รักแท้จากเธอ
12 เมษายน 2549 00:18 น.
เรไร
เผลอเหม่อมองเมฆขาวบนราวฟ้า
สายลมพาลอยเลื่อนดูเคลื่อนไหว
เป็นรูปทรงรูปร่างกลางฟ้าไกล
สุดแต่ใจวาดถวิลจินตนา
ดังคนบ้าอารมณ์นิยมชอบ
จักประกอบหมู่เมฆเสกสรรหา
เป็นสถานพักพิงอิงอุรา
ปรารถนาก่อฝันชั้นวิมาน
ด้วยดวงจิตมั่นคงบรรจงสร้าง
หยิบมาวางหวังวาดนิวาสถาน
คว้าก้อนนี้มาเรียงเคียงขื่อคาน
ที่ลอยผ่านก้อนนั้นปั้นเป็นคน
แล้วค่อยมอบความรักสลักจิต
เป็นคู่คิดเพื่อนแท้แม้ขัดสน
พร้อมจับมือก้าวข้ามความทุกข์ทน
เพื่อผ่านพ้นเรื่องร้ายไปด้วยกัน
แค่พริบตาวิมานน้อยก็ลอยหาย
เพียงเพราะสายลมพัดสะบัดฝัน
กระจัดกระจายหายวับโดยฉับพลัน
ยังมิทันตั้งตัวเตรียมหัวใจ
ที่จะพร้อมรับหวังพังพินาศ
น่าอนาถหลงละเมอทำเผลอไผล
จินตนาการแสนประเสริฐเลิศวิไล
ต้องทำใจที่ฝันมันไม่จริง
5 เมษายน 2549 22:30 น.
เรไร
หากว่าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน
ลืมวันเก่าเก่าของเราไหม
หรือคงมิเหลือแม้เยื่อใย
ปล่อยไปเลยลับกับเวลา
หากว่าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน
สัมพันธ์แน่นทรวงคอยห่วงหา
เหลือแค่รอยช้ำกับน้ำตา
หรือว่าหัวใจไม่เคยมี
หากว่าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน
เพลงนั้นเพลงเก่าเฝ้าดีดสี
ยามเราเรียบเรียงเสียงดนตรี
พอมีเหลือไหมหรือไม่เลย
หากว่าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน
หวาดหวั่นบ้างไหมใจเจ้าเอ๋ย
หรือแค่คนหนึ่งซึ่งคุ้นเคย
ผ่านเลยเพราะใจไม่ต้องการ
หากว่าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน
บทประพันธ์ถ้อยวจีกวีหวาน
ต่อคำต่อใจในวันวาน
ซึ้งซ่านบ้างไหมหัวใจนาง
หากว่าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน
ยามตะวันเบิกฟ้าอุษาสาง
ความจำเธอเหมือนจะเลือนลาง
ฟ้าสว่างพรุ่งนี้ไม่มีเรา
2 เมษายน 2549 23:04 น.
เรไร
ยามอรุณรุ่งแล้ว.............เรืองรอง
แสงตะวันสีทอง..............ส่องหล้า
ความมืดมิดหม่นหมอง....สิ้นสุด
กระจ่างอร่ามฟ้า..............ทั่วทั้ง พสุธา
มวลบุบผาผลิแย้ม...........รับตะวัน
หลายหลากต่างสีสัน.........พรั่งพร้อม
ธรรมชาติพฤกษ์พันธุ์......ชวนชื่น
ภุมรารายล้อม.................ลูปไล้ เชยชม
รื่นรมย์หลงพร่ำเพ้อ........เผลอไผล
เสน่ห์ของมาลัย...............เพริศแพร้ว
อยากชมชิดสนิทใน........ดวงจิต
ครุ่นคิดคร่ำครวญแล้ว....ยากแท้ แม้ฝัน
เพียงขอมองแค่นั้น.........สุขสม
มิอาจจักดอมดม..............เด็ดได้
สองตาที่ชื่นชม................เพียงพิศ
รู้ฤทธิ์ดวงดอกไม้............กัดผึ้ง กินแมลง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
หน้าส่วนตัว
5730
